تهران، پایتختی پر از غلط‌‌های املایی انگلیسی

تهران، پایتختی پر از غلط‌‌های املایی انگلیسی

http://www.tabnak.ir/fa/news/348113/%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%AA%D8%AE%D8%AA%DB%8C-%D9%BE%D8%B1-%D8%A7%D8%B2-%D8%BA%D9%84%D8%B7%E2%80%8C%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%85%D9%84%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D9%86%DA%AF%D9%84%DB%8C%D8%B3%DB%8C

یک توریست، تاجر یا مقام دولتی خارجی که برای گردش یا کار به ایران می‌آید در تهران با تابلوهایی مواجه می شود که یا هیچ ردی از زبان انگلیسی به عنوان زبان بین المللی بر آنها دیده نمی شود یا اگر باشد سرشار از اشتباهات املایی و گاه دستوری است.

تصور کنید در یک کشور خارجی میدان یا خیابانی به اسم ایران یا تهران نامگذاری شده باشد. شما هم گذرتان به این کشور افتاده و برای دیدن جایی که نام کشورتان را بر خودش دارد می روید، اما می بینید اسم ایران را به اشتباه به جای IRAN نوشته اند ERAN یا به جای TEHRAN نوشته اند TIHRAN چه حالی به شما دست می دهد؟

حالا تصور کنید یک توریست، تاجر یا مقام دولتی خارجی را که برای گردش یا کاری به ایران آمده است. او در پایتخت کشور ما با تابلوهای حاوی اسامی میدان‌ها، خیابان‌ها، بانک ها، مراکز خرید یا اداراتی مواجه می شود که یا هیچ ردی از زبان انگلیسی به عنوان زبان بین المللی بر آنها دیده نمی شود یا اگر باشد سرشار از اشتباهات املایی و گاه دستوری است.

مسئولان و کارشناسان حوزه گردشگری، تهران را ترمینال ورود توریست ها به کشور می دانند؛ چرا که بخش عمده و اصلی توریست هایی که به ایران می آیند از راه فرودگاه بین المللی امام خمینی وارد می شوند، در تهران اقامت می کنند و سپس به دیگر شهرها سفر می کنند. با این حال پایتخت ایران در بخش زیادی از تابلوهای شهری و نیز در دیگر تابلوها اطلاعات چندانی برای پیدا کردن مسیر به  غیر فارسی زبانان نمی دهد.

تهران برای توریست ها و افراد خارجی که به این شهر آمده اند تابلو و ایستگاه راهنمایی ندارد. اگر تابلوهای خیابان ها و میدان ها را به حساب نیاوریم، در کمتر نقطه ای از پایتخت کشور می توان تابلویی دید که بر روی آن اطلاعاتی به انگلیسی نوشته باشد. عجیب‌تر اینکه بر روی همان اندک تابلوهایی که به زبان انگلیسی چیزهایی نوشته شده چنان اشتباهات املایی و دستوری فاحشی دیده می شود که یا  خارجی ها را سر در گم می کند یا حتی ممکن است اسباب تمسخرشان را فراهم سازد. همین امر موجب شده است انگلیسی زبان‌هایی که به تهران آمده اند در این شهر سردر گم شوند.

به عنوان مثال نام گذاری میدان آرژانتین در مرکز تهران اقدامی بود با هدف دوستی میان این کشور و ایران که سالها پیش انجام گرفت. با این حال سالهاست بر تابلوهایی که بر روی چهارگوشه این میدان نصب شده و نام آرژانتین به  زبان های فارسی و انگلیسی بر  آن هانقش بسته واژه آرژانتین به زبان انگلیسی را به اشتباه نوشته اند.

بر اساس املای صحیح نام این کشور Argentina نوشته می شود. اما بر روی تابلوهای این میدان این نام به دو شیوه متفاوت Argentine  وAarzhaanteen درج شده است. اگر چه در زبان لاتین شیوه نوشتاری نام این کشور Argentine  است اما آنچه بر روی تابلوی دیگر نوشته شده ریشه در هیچ زبانی ندارد و تنها از بی سوادی تهیه کننده و طراح این تابلو ها حکایت می کند.

مواردی از این دست که اسامی یا عناوین در تابلوهای شهری در تهران به اشتباه نوشته شده بسیار است. در ادامه به چند مورد از این اشتباهات عجیب اشاره شده است:

پایتخت خیابانی دارد به اسم "گاندی"که به یاد رهبر سیاسی و معنوی هندی‌ها نامگذاری شده ، املای صحیح نام او در زبان انگلیسی به این شکل است: " Gandhi"با این حال در تابلوهایی که شهرداری تهران در سرتاسر این خیابان نصب کرده است نام او را به اشتباه"Gandi” درج کرده است.

در موردی دیگر شهرداری منطقه 11 تهران خواسته است یاد «هانری کُربن» فیلسوف و شرق شناس فرانسوی را گرامی بدارد و به همین منظور یکی از خیابان های شهر  را به نام او اسم گذاری کرد. با این حال در تابلویی که در این خیابان نصب شده هانری کربن را که به لاتین باید به صورت  Henry Corbin نوشت به غلط این گونه نوشته است: HANRI KARBON

قصه اشتباه نویسی اسامی خارجی در تهران  اما به این ها خلاصه نمی شود، نگاهی به تابلوی اسامی خیابان های "برزیل"، "سئول"، "پاتریس لومومبا"، "نوفل لوشاتو"و دیگر خیابان های تهران که اسامی خارجی دارند نشان می دهد شهرداری تهران شیوه صحیح نوشتاری این اسامی در زبان اصلی را رعایت نکرده و اغلب انها را به اشتباه نوشته است.

بخش دیگر ماجرای اشتباه نویسی در تابلوهای شهری تهران نه به اسامی خاص که به دستور زبان بر می گردد. دو زبانه نویسی در تابلوهای شهری در حقیقت با این هدف انجام می گیرد که غیر از هموطنان فارسی زبان اگر فردی بیگانه گذرش به این شهر افتاد با نگاهی به تابلوها مسیر خود را پیدا کند. با این حال بسیاری از تابلوهای شهری تهران که از قضا به زبان انگلیسی هم روی آنها چیزی نوشته شده است نه تنها کمکی به افراد خارجی نمی کند بلکه آنها را بیش از پیش سردرگم خواهد کرد.

به عنوان مثال در ایستگاه مترو میدان انقلاب مثل دیگر ایستگاه ها تابلوهایی زرد رنگ نصب شده است که موقعیت مکانی را به شما یادآوری می کند. بر روی این تابلوها به فارسی اسم ایستگاه میدان انقلاب نوشته شده. در زیر آن اما به جای آنکه برای فهم افراد انگلیسی زبان این عنوان نوشته شده باشد فقط به زبان موسوم به "پینگلیش" همان عبارت بالایی درج شده است که نه به درد مخاطبان فارسی زبان می خورد و نه دردی از انگلیسی زبان ها دوا می کند.

موردی دیگر تابلوهایی است که شهرداری یا پیمانکاران طرف قراردادش در هنگام اجرای پروژه ها به صورت موقت نصب می کنند. این تابلوها هم اگر چه موقتی هستند اما در پاره ای مواقع در نوع خود بی نظیرند. بر روی یکی از این تابلوها، که چند روز پیش اسدالله امرایی مترجم شناخته شده آن را در فیسبوک خود منتشر کرده و روی یک پل عابر پیاده نصب شده است، به فارسی نوشته شده: "والدین گرامی مراقب کودکان خود باشید."در وسط تابلو نیز علامت سقوط گذاشته شده.

http://cdn.tabnak.ir/files/fa/news/1392/7/8/295073_676.jpg

تا اینجای کار مشکلی نیست. پایین تابلو اما تهیه کننده آن تلاش کرده است همین مفهوم را به زبان انگلیسی هم به مخاطب برساند. نتیجه کارش اما این جمله عجیب و غریب و سرشار از اشتباهات املایی و دستوری شده است: dear parents take cars of your children danger of fall به تعبیر یکی از کسانی که در زیر عکس آن نظر گذاشته بود معنای این جمله می شود: «ماشین های بچه‌ها رو بگیرین ازشون که یه‌وقت نیفتن اون پایین»!

اگر تهران بخواهد یک پایتخت در کلاس جهانی باشد و هر روزه توریست های زیادی را در خود ببیند، باید زیرساخت های لازم برای این کار را  فراهم کند. علاوه بر هتل، ظرفیت هواپیمایی، و خدماتی مانند این، یکی از ملزومات مورد نیاز برای گردشگران خارجی ارائه اطلاعات و راهنمایی هایی به زبان بین المللی است تا آنها در صورت نیاز بتوانند محل ها و نقاط مورد نظر خود در شهر را پیدا کنند.

حالا اگر با نگاه یک توریست که زبان فارسی نمی داند و راهنمای انگلیسی زبان و تور لیدری هم ندارد، به شهر تهران نگاه کنیم متوجه خواهیم شد نگاه کردن به این شهر کمترین اطلاعاتی به این افراد نخواهد داد. بنابراین طبیعی خواهد بود این افراد برای بازگشت دوباره به این شهر یا ماندن در آن رغبت چندانی نشان ندهند.