لایک شناسی و فیس درمانی
گارگین فتائی
لخیراً روان شناسان برجسته طی تحقیقات گسترده ای که به عمل اوردند رشته ای به نام فیس درمانی را در روان شناسی اضافه نمودند که البته لایک شناسی یکی از شاخه های آن است.
در این رشته به بررسی رفتارهای کاربران در فیس بوک و مطالعه این رفتارها از لایک زدن و کامنت گذاشتن گرفته تا اد کردن و آن فرند کردن و چت فیس بوکی و گذاشتن مسیج و پست و بازی فیس بوکی را در بر می گیرد.
آنها در یک سری تحقیقات جامع به این نتیجه رسیدند که کاربران از نوعی بیماری روانی به نام رودروابسی در لایک زدن رنج میبرند.
این مرض به این قرار است که وقتی کسی مطلبی می نویسد دیگری ان را لایک می کند و تبعاً انتظار دارد طرف مقابل هم مطلب او را لایک کند.
مساله از اینجا شروع می شود که ممکن است طرف از مطلبی که او گذاشته خوشش نیاید منتهی چون وی قبلا مطلبی از وی را لایک نموده لاجرم او هم ناگزیر از لایک کردن است.
این امر عواقب زیادی دارد
1: باعث طولانی شدن زمان سپری شده در فیس بوک می گردد
2: کاربر را از سرک کشیدن به پیج های دیگران و فضولی های رایج باز می دارد.
3: چندین مورد دیده شده که چون فردی مطلب دوستش را لایک نکرده از فرط وجدان درد اقدام به خودکشی نموده که البته مسئولین مربوطه توانستند مانع از اقدام وی به خودکشی شوند اما چون هزینه بیمارستان بالا بوده و بیمارستان هم در خصوص قیول کامل بیمه مشکل دارد لذا چیزی شبیه مرگ تدریجی سراغ این فرد آمده است.
4: مواردی هم دیده شده که فردی پستی گذاشته و کسی آن را لایک نکرده لذا این شخص از فرط ناراحتی روانه آسایشگاه روانی شده و اکنون تحت مراقب تهای ویژه بستری است .
5: مواردی هم گزارش شده که دو نفر تا زمانی که با هم دوست و رفیق جون جونی هستند مدام پستهای همدیگر را لایک متقابل می کنند اما تا اینکه کدورت جزئی بینشان پیش امد لایکهای خود را به طور کامل عین ایکنه به طرف پولی قرض داده باشند پس می گیرند.
این مورد بخصوص در روابط بین پسرها و دخترها بسیار شایع است.