معضل شایعی که ا حد زیادی تقصیر خودمونه
گارگین فتائی
هر کسی در کار و رشته و تخصص خودش تبعاً مهارت و تجربه و آشنایی بیشتری نسیت به دیگران داره .
خوب من هم به عنوان یک وکیل دادگستری طبیعتاً آشنایی بیشتری نسیت به قوانین و مقررات و همچنین آنچه که در محاکم و ادارات و شرکتهای تجاری می گذرد و بویژه نظام حقوقی حاکم یر کشور دارم.
من علاوه بر ایران به سه کشور ارمنستان ، اتریش و آمریکا هم سفر کرده ام و کمابیش از وضعیت حقوقی آنجاها اطلاع دارم.
یکی از رفتارهای ما ایرانیها که زیاد مورد پسند من نیست چیزیه به اسم فرافکنی که در روان شناسی و جامعه شناسی مطرح میشه.
به زبان ساده فرافکنی یعنی اینکه خیلی از مشکلات مختلف خودمون رو می خواهیم گردن دیگران مخصوصاً آنچه که عوامل بیگانه می خوانیم باندازیم.
البته شکی نیست که در قرون گذشته دولتهای بزرگ ، تحت عنوان استعمار ممالک ضعیف به بهره کشی از این ممالک پرداخته اند ولی این هم درست نیست که حتی آن چیزهایی را هم که تقصیر خودمونه و ناشی از کم کاری و ایراد شخصی خودمون هست هم به دیگران و عوامل بیگانه نسبت بدیم.
در ماه رمضان و کلا مناسبتهای مذهبی سعی میشه که از اخلاقیات و رفتار درست در حیطه های مختلف زندگی از جمله حقوق و اقتصاد صحبت و این موارد در بین مردم تقویت بشه.
یکی از این موارد ، نزول خواری هست که متاسفانه در جامعه ما بسیار رایجه و سریالها و فیلمها و داستانها و مقالات و سخن رانیهای متعددی در ذم و نکوهش آن و هشدار در عواقب سوء آن ارائه می گردد.
همواره به ما آموخته شده که نزول یا همان بهره و ربا خلاف شرع است و البته در شرع چنین نیز هست و نه تنها در اسلام بلکه در مسیحیت هم در قرون وسطی خلاف شرع بوده است.
اما این طرز فکر هم ترویج میشه که ربا و بهره محصول تفکر غربیه که وارد نظام حقوقی ایران شده است.
البته وجود نهادی به نام بانک ، خواهی نخواهی میننی بر بهره و سود یانکی است و تبعا بانک همراز غرب وارد ایران شده و اگر معایبی دارد در عوض چندین برابر دارای مزایا هم هست کما اینکه در ابتدا فقها در مورد بانک نظر خوبی نداشتند و حتی عده ای از اونها ان را حرام اعلام کردند اما به تدریج نظر منفی نسبت به بانک تبدیل به مثبت نگری شد.
تا اینجا معلوم شد که بهره و بانک از غرب وارد ایران شده اما یک نکته مثبت غرب که خودم از نزدیک شاهدش بودم اینه که در اونجا هر چیری در حد و اندازه خودش و در جای خودش قرار داره از جمله همین بهره و ربا.
باور کنید اون میزان بهره و ربا و کارمزد و ربح و اسکونت با نرخهای سنگینی که در ایران تحت عناوین مختلف شرعی و غیرشرعی ویا قانونی و حقوقی از سوی اشخاص و یا نهادهای مختلف دولتی و غیر دولتی گرفته میشه یک هزارمش در غرب گرفته نمیشه.
در غرب بسیاری از پرداختها و اقساط که کلاً فاقد بهره هست و آن دسته از وامهایی که بهره دارند هم یک بهره مختثر و کم دارند که برای پرداخت ان زمانی طولانی به پرداخت کنند می دهند.
از سوی دیگه برای میزان پرداخت هم به توانایی مالی شخص نگاه کرده و بر حسب درآمد ماهانه اش قسط و میزان بدهی را معین می کنند.
چنانکه ملاحظه نمودید در ایران مساله بهره و کارمزد هم مانند سایر امور از حد و اندازه خارج شده است .
درسته که بهره و کارمزد و بانک از غرب اومده اما دیگه افراط در گرفتن اون و گذاشتن عناوین مختلف شرعی و قانونی روی اون که از غرب نیومده .