هنرمندان فراموش شده...!! آرشه ای بی صدا
http://www.alikonline.ir/fa/fa/news/culture/item/491-هنرمندان-فراموش-شده-آرشه-ای-بی-صدا
رفیق و دوست و همکلاسی قهرمان سابق بوکس ایران ژرژ عیسی بگ استاد روبن طهماسیانس هنرمند و استاد ویلون و موزیک کلاسیک ایران متولد 1307 تهران، چهارراه عزیز خان، تحصیلات دوران ابتدایی را در مدرسه ارامنه ایرانیان به پایان رسانده و در ادامه نیز در مدرسه تمدن حضور داشته و در سال 1327 مدارج علمی و آکادمیک موسیقی را در هنرستان موسیقی تهران واقع در چهارراه کالج نزد استاد بزرگ سبک کلاسیک در ایران گریگوریان به پایان رساند.
این هنرمند چیره دست در سال 1330 بنا به دعوت ارکستر سنفونیک تلویزیون ملی ایران کار خود را بصورت رسمی به عنوان ویلون اول این ارکستر انتخاب شد.
از دیگر اساتید او که بسیار از آنها یاد می کند، خو تسیف روس مدرس ویلون و آرتور سرکیسیان ویلون، همنوازی آراکلیان و تک نوازی درکر هاکوپیان می باشند او در خانواده ای کم جمعیت و علاقمند به موسیقی به دنیا آمد.
آنها دو برادر بودند که برادر او سال های قبل در گذشته. حاصل ازدواج او با مادام رز یک فرزند دختر است که در آمریکا زندگی می کند.
استاد روبن طهماسیانس در راستای فعالیت خود با وزارت فرهنگ و هنر نیز ارتباط گسترده و پیگیر داشت.
او با گروه کر ارامنه در مناسبت ها و برنامه های خاص قطعات معروف موتسارت، باخ و بتهون را به زیبایی تمام نواخته که در این گروه نیز ادوارد هوسپیان با ویلون آرته، روبرت کاراپتیان ویلونسه و واهیک خوچیان او را همراهی می کردند.
از شاگردان او می توان به شهرام افشازاده، هراچ مانوکیان که در حال حاضر در کانادا بسر می برد و آرش سنجری اشاره کرد .
در ضمن او علاقه ویژه ای به ورزش بوکس داشته و از دوستان و همکلاسی نزدیک او ژرژ عیسی بگ بوده.مسابقات و نتایج آن را دنبال می نماید.
این هنرمند خلاق و موفق پس از سال ها تدریس و فعالیت در عرصه هنر و موسیقی امروز نیز چون گذشته به کار خود ادامه داده و در جهت تعلیم ساز ویلون و موسیقی کلاسیک به جوانان در خانه محقر استیجاری خود ادامه می دهد.
این هنرمند امروز در یک واحد از یک مجتمع قدیمی در خیابان هدایت تهران به همراه همسر خود مادام رز زندگی می کند.
کهولت و ناتوانی جسمی، عدم توانایی حرکت از ناحیه دو پا، بیماری شدید سنگ کلیه که مشکلات فیزیکی این هنرمند را صد چندان موده چون آرشه ای بی صدا در گوشه ای از اتاق خود به تیک تاک صدای ساعت دیواری و گذر زمان می نگرد .
ناگفته نماندکه همسر او هم دچار عارضه حرکتی بوده و با واکر به سختی حرکت می کند اما با وجود همه مشکلات عاشقانه برموهای این استاد شانه می زند و عمر را با عشق او سپری می کند.
اما موضوع هنر و موسیقی که امروز به شدت با آن در اشکال گوناگون برخورد منفی می شود و هیچ متولی ندارد، لذا شایسته است در این قحطی حبت و بی هویتی دوست داران هنر بخصوص ارامنه بسیار خوب ایران زمین نگاهی ویژه به این قصه تلخ داشته و یادی از این استاد فراموش شده هنر و موسیقی بکنند.