دوست
سروش صحت
http://bavarayeman.blogfa.com/1391/02
ﺩﻭﺳﺖ ،
ﺗﻘﺪﯾﺮ ﮔﺮﯾﺰﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ.
ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﭘﺴﺮ ﺧﺎﻟﻪ ﻭﺩﺧﺘﺮ ﻋﻤﻮ ﻧﯿﺴﺖ
ﮐﻪ ﺁﺵ ﮐﺸﮏ ﺧﺎﻟﻪ ﺑﺎﺷﺪ .
ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺍﺳﺖ .
ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﯽ ﺩﻭ ﻃﺮﻓﻪ
ﮐﻪ ﺣﺪ ﻭ ﻣﺮﺯ ﻭ ﻧﻮﻉ ﺁﻥ
ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻭ ﻧﻔﺮﯼ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ
ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽﺷﻮﺩ .
ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻤﺎﻥ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯿﻢ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿﻢ
ﻭ ﻣﻬﻢ ﺗﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺍﺯ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﻧﯿﻢ
ﻭﺳﮑﻮﺕﮐﻨﯿﻢ .
ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻤﺎﻥ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯿﻢ ﺩﺭﺩ ﺩﻝ ﮐﻨﯿﻢ
ﻭ ﻣﻬﻢ ﺗﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺩﺭﺩ ﺩﻝ ﻫﻢ ﻧﮑﺮﺩ
ﻭ ﺑﺪﺍﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ .
ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﭘﻮﻝ ﻗﺮﺽ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ
ﻭ ﺍﮔﺮ ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻌﺪ ﺍﻭ ﭘﻮﻝ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﺪﺍﺷﺘﯿﻢ ﺑﺎ
ﺧﯿﺎﻝ ﺭﺍﺣﺖ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ
ﻭ ﺍﮔﺮ ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻌﺪ ﺗﺮ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﭘﻮﻝ ﺍﺣﺘﯿﺎﺝ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ
ﻭ ﺍﻭ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻗﺮﺽ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ .
ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻤﺎﻥ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯿﻢ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ
ﺍﻣﺸﺐ ﺑﯿﺎ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﺎ ﺩﻟﻢﮔﺮﻓﺘﻪ
ﻭ ﺍﮔﺮ ﺷﺒﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺯﻧﮓ ﺯﺩ
ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎﻥ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﻭ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﯿﻢ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ
ﺍﻣﺸﺐ ﻧﯿﺎ ﺣﻮﺻﻠﻪﻧﺪﺍﺭﻡ .
ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺑﺨﻨﺪﯾﻢ
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﯿﻢ
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ ﺑﺮﻭﯾﻢ ﻭ ﻏﺬﺍ ﺑﺨﻮﺭﯾﻢ
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺑﯽ ﻏﺬﺍ ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ ﻭ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺑﮑﺸﯿﻢ
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺷﺎﺩﯼ ﮐﻨﯿﻢ
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﻏﻤﮕﯿﻦ
ﺷﻮﯾﻢ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯿﻢ ﺩﻋﻮﺍ ﮐﻨﯿﻢ .
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺩﺭ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺑﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﭙﻮﺷﯿﻢ
ﻭ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﺍﮔﺮ ﻋﺰﯾﺰﯼ ﺍﺯ ﻋﺰﯾﺰﺍﻥ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻤﺎﻥ ﻣﺮﺩ
ﻟﺒﺎﺱ ﺳﯿﺎﻩ ﺑﭙﻮﺷﯿﻢ ﻭ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺻﺎﺣﺐ ﻋﺰﺍ ﺑﺪﺍﻧﯿﻢ .
ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻤﺎﻥ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯿﻢ ﻗﺪﻡ ﺑﺰﻧﯿﻢ
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﻧﺼﻒ ﺷﺐ ﺯﻧﮓ ﺑﺰﻧﯿﻢ ﻭ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ
ﭘﺎﺷﻮ ﺑﯿﺎ ﺍﯾﻨﺠﺎ
ﻭ ﺍﮔﺮ ﺩﻭﺳﺘﻤﺎﻥﭘﺮﺳﯿﺪ ﭼﯽ ﺷﺪﻩ
؟ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ :ﺣﺮﻑ ﻧﺰﻥ ﻓﻘﻂ ﺑﯿﺎ.
ﻭ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﻭﺳﺘﻤﺎﻥ ﺑﯽ ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻓﯽ ﺁﻣﺪ
ﺧﯿﺎﻟﻤﺎﻥ ﺭﺍﺣﺖ ﺑﺎﺷﺪ که ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ
ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﻧﯿﻢ
ﮐﺎﺭﯼ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﺟﺎﯾﯽ ﻧﺮﻭﯾﻢ
ﻭ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻭ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺑﺎﺷﯿﻢ .