کار مال تراکتوره
گارگین فتائی
آخه تا کی حرف
چقدر حرف
هی حرف و حرف و حرف
ما ایرانیها ماشاء الله استادیم در سخن وری و پیچوندن این او با حرف
می تونیم یک مطلب رو چندین جور یگیم به گونه ای که انگار چند حرف متفاوت زدیم
توی دنیای اینترنت ، توی فیس بوک و صفحات گروهی مدام پست میزاریم ودر مورد مسائل مختلف می نویسیم یه عده هم میان و نظر میزارن
اما نتیجش چی میشه
هیچی
همش یه مشت حرف در مورد اینکه فلان معضل وجود داره و ناله و شکایت از اون اما دریغ از یک قدم اساسی در عمل .
توی شیکه های تلویزیونی هم یه عده مسئول فلان سازمان و نهاد میان و بعد از کلی سلام علیک و چق سلامتی شروع می کنه به بیان مشکلات اداره یا وزارت خونه تحت پوشش خودش و گریه و زاری و در نهایت یک سری راهکار ارائه میده اما هیچ وقت نمی بینیم اینها به مرحله عمل یرسند
توی شبکه های ماهواره ای هم در بخش های نحلیلی یه عده متخصص فلان مطلب میان نظرمیدن و اساس حرفشون اینه که روش حاکم در امر مورد بحث روش نادرستیه به این دلیل و ان دلیل اما کارشون فقط ایراد گیریه و از این مرحله پا رو فراتر نمیزارن و میگند ما تنها نظرمونو گفتیم.
یه سری هم که مدام فحش میدن انگار اگه خودشون کاره ای بودن چه گلی به سر ما می زدند.
خلاصه کلام رسانه های جمعی فارسی زبان از رادیو و تلویزیون گرفته تا ماهواره و اینترنت شده پاتوق یه عده حراف که تنها کارشون حرف زدن و ناله و شکایت از همه چیزه اما فقط ناله و شکایت وقتی به مرحله عمل میرسه هر کسی به نحوی فرافکنی می کنه و توپ رو پاس میده به زمین حریف تازه از این جا انداختن تقصیر به گردن این و اون شروع میشه.
ما باید قیول کنیم مثل ژاپنیها و آلمانیا نیستیم
شما خیال می کنید اونها هم وقتی می خواستن پیشرفت کنند از صبح تا شب روی یه صندلی در حالل نظر دهی و یا پست گزاری لم داده بودن ؟
ژاپنییها و آلمانیها در کل دنیا معروف به سخت کوشی هستند واگه در اروپا پیشرفتی حاصل شده از کار عملی و مفید بوده نه حرافی و وراجی توی اینترنت و یا روزنامه و مجله
دیگه بالاترین کار ما شده نوشتن مقاله و انتشار اون در اینترنت و یا چاپش در مجلات و تبدیلش یه کتاب و به این کار خودمون هم افتخار می کنیم
افتخار می کنیم که تنها حرف زدیم و هیچ کاری نکردیم
آخه کار فقط مال تراکتوره نه مال ایرانیها