نود و هفتمین سال گرد قتل عام ارامنه

نود و هفتمین سال گرد قتل عام ارامنه

 24آوریل 1915

اولین نسل کشی قرن بیستم

24 آوریل مصادف است با نود و هفتمین سال گرد قتل عام بیش از یک و نیم میلیون ارمنی  توسط امپراطوری عثمانی .

این قتل عام باعث پراکندگی ارامنه از سرزمین آبا و اجدادی خود یعنی ارمنستان غربی یا شرق ترکیه کنونی به نقاط مختلف جهان گشت .

هر سال در تهران در کلیسای سرکیس مقدس در بعد از ظهر روز بیست و سوم مراسمی موسوم به tsaghkematuits یا اهدای گل برگزار می شود که در آن انجمنها و اشخاص حقوقی ارمنی در یک اقدام نمادین ، گلهایی را نثار شهدای این قتل عام می کنند و در روز بیست و چهار آوریل در صبح این روز اسقف اعظم به یادبود شهدا و درگذشتگان این قتل عام ، مراسمی همراه با دعا اجرا می کند و سپس اشخاص مهم ارمنی و از جمله نماینده ارامنه در مجلس شورای اسلامی در این مورد به ایراد سخن می پردازند .

تمامی ارامنه به احترام شهدای این روز دست از کار می کشند .

هدف عثمانی از این کار ، پاکسازی قومی و یک دست کردن امپراطوری به کمک جریانات پانترکیستی و ترکهای جوان بود .

به همین دلیل فقط ارامنه نبودند که آماج این تهاجم عثمانی قرار گرفتند بلکه آشوریها ، یونانیها ، بلغارها و عربها نیز دست خوش این حملات بودند ولی در این میان ارامنه وضعی استثنایی داشتند به این معنا که ارامنه درست وسط سرزمین هایی قرار گرفته بودند که بر اساس سیاست های دولت مردان عثمانی باید سرزمین توران بزرگ احیاء می شد که شامل ممالک ترک زبان آسیای میانه و روسیه تا منطقه بالکان می شد و ارامنه مانع اصلی محسوب می شدند لذا با پاکسازی آنها این هدف تحقق می یافت .

در دنیا هیچ ارمنی را نمی توان یافت که این نسل کشی را انکار کند و یا بگوید که چنین چیزی اتفاق نیافتاده است .

خانوادهء ما خود از قربانیان این نسل کشی بوده اند پدر بزرگ من که نام من از وی گرفته شده خود می گفت که در عثمانی برادرش را کشتند و خود با چه وضعیت اسف باری از عثمانی به ایران فرار کرد .

انکار کنندگان این واقعه همگی از جریانات پانترکیستی هستند .

ما ارامنه در طول تاریخ ثابت کرده ایم که می توانیم با ملت های گوناگون زندگی کنیم و حتی خدمات شایان توجهی برای فرهنگ و اقتصاد و تجارت و هنر کشورهایی که در آنجا سکونت داشته ایم ارائه داده ایم . حتی در امپراطوری عثمانی هم ارامنه کارها و خدمات ارزنده ای در حیطه های تجارت ، صنعت ، معماری ، اقتصاد و هنر و فرهنگ آن کشور انجام داده اند .

خواست ما ارامنه به رسمیت شناختن این قتل عام توسط دولت ترکیه به عنوان وارث اصلی امپراطوری عثمانی و پذیرس مسئولیت حقوقی این نسل کشی است .

متاسقانه در حالی که وب های مربوط به فرهنگ ارامنه به زبان فارسی به پنجاه عدد هم نمی رسد چندین سال است که جریانات مخالف ارامنه که عمدتاً محافل پانترکیساتی هدایت شده از سوی جمهوری آذربایجان هستند از طریق رسانه های جمعی و بویژه نفوذ گسترده ء خود در اینترنت می خواهند در اذهان اینگونه جلوه دهند که ارامنه هم در منطقه قره باغ اقدام به نسل کشی ترکها کرده اند و کلاً می خواهند تصویری زشت و منفی از ارامنه ارائه دهند و این در حالی است که قبل از مناقشه قره باغ حدود پانصد هزار ارمنی در جهموری آذربایجان زندگی می کردند و اتفاقاً خدمات شایان توجهی نیز به این مملکت ارائه داده اند .

در این مورد نکاتی را باید مطرح کنم

1: مناقشه قره باغ همانگونه که افراد اهل فن و خبره در این مورد می گویند یک مساله جغرافیایی است یعنی صرف نظر از اینکه این منطقه مال چه کشوری  است اختلاف بر سر قره باغ یک اختلاف جغرافیایی است نه نسل کشی

2: در این مناقشه تعداد زیادی ارمنی هم کشته شده اند که مزار آنها معروف به یرابلور به ارمنی եռաբլուր به انگلیسی yerablur در خیابانی موسوم به شاهومیان در ایروان قرار دارد و بازدید آن برای عموم آزاد است .

حتی این جریانات اقدام به هک کردن و انداختن ویروس به وب ها ای ارمنی و کامپیوترها و ایمیل های ارامنه می کنند .

من خود دارای دوستان آذری زیادی هستم که روابط خوبی با آنها دارم . آنها همگی خود را ایرانی می دانند و حتی هر کدام چندین بار به ارمنستان سفر کرده اند حتی در محلهء ما بغالهای ترکی هستند که به مناسبت روز بیست و چهارم آوریل مغازهء خود را تعطیل می کنند و این مطلب را بر روی کرکرهء خود می نویسند .

من از ابراز همدردی مردم ایران نسبت به ارامنه کمال تشکر را دارم .

در میان روشن فکران ترک هستند کسانی که این قتل عام را پذیرفته و در مورد‌ آن تحقیق کرده اند نظیر تانر آکچام و اورهان پاموک

کشورهایی که تا کنون قتل عام ارامنه را پذیرفته اند

آرژانتین

آلمان

استرالیا

اروگوئه

اوکراین

اسلواکی

اسپانیا

ایالات متحده آمریکا ( کمیته روابط خارجی کنگره)

انگلستان ( پارلمانهای منطقه ای )

بلژیک

برزیل

روسیه

سوئد

شیلی

فرانسه

قبرس

کانادا

لبنان

لیتوانی

لهستان

واتیکان

ونزوئلا

هلند

یوانا

پارلمان اروپا

هم اکنون نیز دولتهای ترکیه و آذربایجان اقدام به تخریب و محو کردن آثار مربوط به ارامنه هستند تا از این طریق اثری از آنها باقی نماند و یا اینکه آثار فرهنگی آنها را رمی یا گرجی جلوه می دهند و یکی از نمونه های بارز آن تخریب قبرستان ارامنه جلفای قدیم در نخجوان توسط جمهوری آذربایجان بود

این در حالی است که در ایران اماکن فرهنگی و مذهبی مربوط به ارامنه همگی فعال و دایر بوده و حتی سازمان میراث فرهنگی اقدام به ثبت و مرمت و تعمیر آنها می نماید .