فصلها
گارگین فتائی
دلم باران می خواهد
بارانی که در زیر آن
سر تا پایم را در آب کنم
دلم برفی می خواهد
که تا زانوانم در آن فرو روم
من خزان را در خزان می خواهم
و برف را در زمستان
دیگر فصلها معنای خود را از دست داده اند
دیگر روزگار تغییر فصل نمی دهد
نه خبری از ریزش برگاهایش در پائیز است
و نه خبری از بارش برف در زمستان
دیگر مفهوم فصلها را در نمی یابم
چرا که نه خزان آن زرد است
و نه زمستان ان سفید
انگار یک سال تنها یک فصل دارد
که بی بو و بی خاصبت
با سرعتی هر چه تمام تر
می گذرد
و تو تنها می توانی
نظاره گر این عبور باشی