زباله
گارگین فتائی
از همه چیز زده شدم
حوصلهء هیچ کسیو ندارم
از هر چی آدمه تو دنیا بدم میاد
از خودم هم خسته شدم
چهره هر کسی رو می بینم
صدای هر کسی رو می شنوم
حالم ازش به هم می خوره
نه روز برام معنی داره نه شب
انگار از دست همه شاکیم
همه تکراری شدند
رفتارهاشون از بس یک نواخت و قابل پیش بینیه
که وفتی حرف می زنند
دلم می خود بهشون بگم
خفه شو چرت نگو
کل وجودتو
از سر تا پاتو می شناسم
همه حرفهاتو از حفظم
می دونم چی می خوای بگی
هر کی حرف خودشو می زنه
دیگرون رو نفهم می دونه
گیج وسردرگم شدم
نمی دونم حرف کی درسته
کی راست میگه کی دروغ
تمام لحظات طاقت فرسا شدند
هر ساعت شده تحمل عصیانیت
دلم میخواد دور از هیاهو باشم
از مردم دلم گرفته
دلم می خواد هر صدائی رو خفه کنم
دلم سکوت محض می خواد
مثل سکوت تو قبرستون
واقعاً که مرده ها چه آرامشی دارند
حالم از هست و نیست و بود و نبود به هم می خوره
از هر چی موافق و مخالفه بدم میاد
چه دنیای گندی
چه روزگار لجنی
همه چیز بوی تعفن میده
انسانیت هم به لجن کشیده شده
اصلاً انسان خود لجنه
اصلاً نباید به دنیا می اومدیم
اما اومدیم
هم خودمون میکروییم
هم دنیا رو تبدیل به میکروب خونه کردیم
خوش حالیم از اینکه زندگی می کنیم
اما زندگی چیزی جز زباله نیست
و عاقیت همه ما سطل زباله است