پاکیزگی محیط اطراف
گارگین فتائی
در فرهنگ ایرانیان همواره نظافت ، جای بسیار مهمی را اشغال کرده است یه نحوی که حتی این نظافت در مقایسه با بسیاری از ملتها خیلی بهتر و عالی تررعایت شده م= و می شود .
در ایران باستان و ائین زرتشت ، عناصر اربعه یعنی اب و باد و خاک و آتش مقدس شمرده شده و نباید آلوده می شدند برای همین اهمیت فراوان به این چهار عنصر می دادند مثلا قبور را زیر زمین دفن نمی کردند و یا از طریق دریا کمتر مسافرت می کردند و حتی موقع صحبت کردن با طرف مقابل جلوی دهان خود روبندی به نام پنام می بستند که آب دهانشان موقع حرف زدن به مخاطب نخورد و یکی از علتهای تمیزی ایران نسیت به هند علیرغم اینکه هر دو قوم از یک ریشه هستند همین اعتفدا بوده است.
بعد از اسلام هم آیات و روایات زیادی در تاکید بر پاکیزگی آمده از جمله النظافت من الایمان و اهمیت به شستشو و پاکیزگی تن و نظایر آن.
اما با وجود اهمیت فراوانی که ایرانیان به پاکیزگی خود می دهند متاسفانه آنچه بیشتر دیده می شود و آن هم به طور زننده این است که آنها به پاکیزگی محیط اطراف خود اهمیتی همسان با پاکیزگی تن و جسم خود نمی دهند بویژه زمانی که در جائی به گردش و تفریح یا مسافرت می پردازند.
چند تصویر زیر گویای این واقعیت ناپسند است این اماکن تفریحی و توریستی تیدیل به زباله دانی و محل تجمع آشقال و زائدات شده است
جزیره قشم
محل توریستی شنا
ساحل بابلسر
ساحل چالوس
سد کرج
تجمع بطریهای پلاستیکی
ماسوله
رشت
