سن سانس ، نابغهء موسیقی فرانسه و دو اثر کارناوال حیوانات و رقص مردگان
جمع دآوری از گارگین فتائی
شارل کامیل سن سانس
زادروز ۹ اکتبر ۱۸۳۵(1835-10-09)
اهل کشور فرانسوی
درگذشت ۱۶ دسامبر ۱۹۲۱ (۸۶ سال)
سبک‌ها رومانتیک
استاد پیِر مِلدِن، شارل گونو
کامی سن سانس (به فرانسوی: Camille Saint-Saëns) (زاده ۹ اکتبر ۱۸۳۵ در پاریس ـ درگذشته ۱۶ دسامبر ۱۹۲۱ در الجزیره) آهنگساز فرانسوی دوره رمانتیک است.
زندگی
سن سانسدر کودکی نخست فراگیری پیانو را آغاز نمود و سپس به آموختن آهنگسازی نزد پیِر مِلدِن پرداخت. در یازده سالگی نخستین کنسرت پیانو خود را برگزار کرد و در آن کنسرتو پیانو شماره ۳ بتهوون و کنسرتو شماره ۱۵ موتسارت را اجرا کرد در حالیکه کادانس این کنسرتو را خودش نوشته بود.
در سیزده سالگی وارد هنرستان موسیقی (کنسرواتوار) پاریس گردید و با استادانی چون شارل گونو به فراگیری موسیقی ادامه داد. در سال ۱۸۵۱ در حالیکه هنوز شاگرد کنسرواتوار بود موفق به دریافت جایزه رم گردید. در هیجده سالگی به عنوان نوازنده ارگ کلیسای سن مری برگزیده می‌شود و به سرعت به شهرت دست پیدا می‌کند. فرانتس لیست در مورد او در این دوره گفته است «او بهترین نوازنده ارگ در سراسر گیتی است». سن سانس این سمت را برای بیست سال از آن خود داشت، او هم‌زمان در تمام این سالها به آهنگسازی ادامه داد و همچنین در انتشار آثار و دفاع از آهنگسازانی چون روبرت شومان، ریچارد واگنر و کریستف ویلیبالد گلوک تلاش بسیار کرد. در سال ۱۸۶۱ به عنوان استاد مدرسه موسیقی نیدرمیر l’École Niedermeyer برگزیده می‌شود و شاگردانی همچون گابریل فوره را تربیت می‌کند. در ۱۸۶۷ به خاطر کانتات "عروسی پرومِته" Les Noces de Prométhée برنده جایزه یک مسابقه آهنگسازی می‌گردد که گروه داوران آن را موسیقدانانی چون جواکینو روسینی، هکتور برلیوز، جوزپه وردی و شارل گونو تشکیل می‌دادند.
سالهای نخستین سده بیستم سالهای پر افتخاری برای سن سانس است، او به ریاست فرهنگستان هنرهای زیبا برگزیده می‌شود و نشان‌های متعددی را دریافت می‌کند. موسیقی سن سانس از لحاظ تكنيکی بی‌نقص ارزيابی می شود. او پوئم سمفونیک را وارد موسيقی فرانسه كرد و عمده شهرت‌اش هم به خاطر همين آثارش است . او در تمام ژانرهای موسیقی آثاری خلق کرده است. علاقه اش به آثار سمفونیک جالب و قابل ستايش است، آثار اركستری فراوانی دارد ولی عمدتا او را با "كارناوال حيوانات" ، "اپرای سامسون و دليله" و "سمفونی شماره پنج" می شناسند. جالب این که کارناوال حیوانات، معروف ترین اثر او، در زمان حیاتش هرگز شناخته نشد، چون فکر می کرد ممکن است اجرای آن به موقعیت هنریش لطمه بزند.
سن سانس در سالهای پایانی عمر به مسافرتهای زیادی رفت و سرانجام در حالی که برای آهنگسازی به الجزایر سفر کرده بود در سن ۸۶ سالگی درگذشت. پیکر او پس از مرگ به پاریس منتقل و در گورستان منپارناس (Cimetière_du_Montparnasse) به خاک سپرده شد.
برخی از آثار
کارناوال حیوانات - Le carnaval des animaux
رقص مردگان - Danse macabreکارناوال حیوانات - ۱۸۸۶
اپرای سامسون و دليله - ۱۸۶۸
پیش درامد و روندو کاپریچیوزو برای ویلن و ارکستر
۱۳ اپرا
کنسرتوهایی برای پیانو و ویلن
آثار زیادی برای پیانو، ارگ و موسقی مجلسی
موسیقی مذهبی و آثار آوازی
رقص مردگان - ۱۸۷۵
کارناوال حیوانات
Le carnival des animaux
این آهنگ در واقع یک سوئیت موسیقی است که سن سانس آن را در سال 1886 برای مجلس مهمانی یکی از دوستانش تصنیف کرد .
او در زمان حیاتش نگذاشت این اثر اجر شود زیرا چون تقلیدی از صدای حیوانات بود می ترسید مورد تمسخر قرار گیرد ولی پس از مرگش تبدیل به یکی از معروف ترین آثار وی شد .
این معروفیت به این دلیل است که وی توانسته یک اثر کلاسیک و به یاد ماندنی با استفاده از صدای حیوانات بسازد .
این کارناوال چهارده قسمت دارد
مقدمه که ورود شیر ، پادشاه حیوانات را به طرز باشکوهی بیان می کند سپس به ترتیب مرغ و خروس ، قاطر ، لاک پشت ، فیل ، کانگورو ، حیوانات آبی ، دراز گوشان ، کوکو ، پرندگان ، پیانیست ها ، فسیل ها و قو با صدای خود می آیند و این کارناوال با رقص دسته جمعی حیوانات به پایان می رسد
رقص مردگان
Danse macahre
سومین پودم سمفونیک سن سانس است که از روی منظومهء هانری کازالیس در سال 1874 به موسیقی درآمد
در ابتدای آهنگ ، زنگ نیمه شب در محیط آرام گورستان شنیده می شود سپس با یک ضربهء قوی ، طلسم گورستان شکسته شده و نوای یک ویولون ، برخواستن مرده ای را مجسم می کند .
در پی او مردگان دیگر هم بر می خیزند و دسته جمعی با نوای والس می رقصند سن سان با ضرب محکم و خشک مجسم می کند که اسکلت ها در رقص ، نرمش و چابکی ندارند .
صدای خشک استخوانها با نوای یک اکسیلوفون نواخته می شود و ارواح وحشت انگیز ظاهر می گردند .
این رقص تا سپیده دم ادامه دارد اما با طلوع خورشید ، مردگان به گورهای خود باز می گردند . بانگ خروس شنیده می شود و سکوت و آرامش مجدداً بر گورستان حکم فرما می گردد .
منبع
تفسیر موسیقی – سعدی حسنی – انتشارات صفیعلیشاه - 1368
ویکیپدیا
دانشنامه لاروس
آهنگ سرا