تحقیقات خرس سیاه ، دو مکان و دو روش
ترجمه از گارگین فتائی
.
خرس های آمریکای شمالی ، حیواناتی خجالتی هستند . آنها طبیعتاً ترسو هستند و اگر انسانها را ببینند یا صدای آنها را بشنوند معمولاً فرار می کنند . به همین دلیل تحقیق در باره آنها برای دانشمندان می تواند دشوار باشد .
به منظور مطالعه خرس های سیاه ، محققین در ایالت نیوجرسی آمریکا این خرسها را در تله می اندازند سپس آنها را با دارو آرام می کنند طوری که به خواب رفته و نتوانند برای مدت کوتاهی حرکت کنند پس از آن محققین ، خرس را وزن کرده و اندازه می گیرند و یکی از دندانهای آن را برای تعیین سن و سالش بر می دارند و برای بیماریها از آن ازمایش خون می گیرند . از روی این مطالعات ، محققین می خواهند دریابند که چه مدت است که این خرسها در نیوجرسی زندگی می کنند و چه تعداد توله یا بچه می آورند .
چند صد مایل به سمت غرب ، مطالعه خرس سیاه دیگری در مینه سوتا صورت می گیرد . دکتر لین راجرز Dr. Lynn Rogersو تیمش خرسهائی که کاملاً بیدارند را مورد مطالعه قرار می دهند . این خرسها صداهای محققین را می شناسند و ترسی از این تیم ندارند . آنها هنوز ار دست مردم فرار می کنند اما به کمک چند انگور یا گردو می توان آنها را مشغول نگه داشت . دکتر راجرز می تواند این حیوانات را برای قلبهایشان ، نگاه به دندانهایشان و تغییرات تجهیزات رادیویی یا جی پی اس که اطراف گردنهای خرسها می پوشانند لمس کند . او و تیمش همچنین می توانند ساعتها با خرسها قدم زده و یا کنارشان بنشینند و ویدیویی برای یادگیری در باره زندگی روزانه خرسها بسازند .
در هر دو مکان ، هدف اصلی یکی است و آن اطمینان از این است که جمعیت سالمی از خرسهای سیاه وحشی وجود دارد . با این وجود ، روشها و انواع اطلاعاتی که محققین قادر به جمع آوری آنها هستند کاملاً متفاوت است .
