کار و اوقات فراغت
ترجمه از گارگین فتائی
.
غالباً مردم شکایت می کنند که خیلی سخت کار می کنند و اینکه وقت کافی برای تفریح و اوقغات فراغت ندارند . اوقات فراغت یعنی آن چیزیایی که شما در هنگام کار کردن انجام نمی دهید نظیر مطالعه کردن یا توجه به خانه و خانواده ( برای مثال پخت و پز و تمیز کردن ) . در واقع شامل آن چیزهائی است که شما برای استراحت یا لذت بردن خودتان انجام می دهید .اوقات فراغت اکثر مردم در پایاین روز کاری یا تحصیلی و یا آخر هفته است .
تعداد ساعاتی که ما برای اوقات فراغت داریم در طی تاریخ تغییر کرده است . در گذشته اکثر مردم روی زمین کار می کردند بنابراین کارشان متکی بر آب و هوا و فصل بود . برای مثال در ممالک غربی ، اروپا و آمریکای شمالی ، مردم عمدتاً از اواخر بهار ، تابستان تا اوایل پاییز کار می کردند و در طی فصل زمستان ، کار زیادی انجام نمی دادند .
ساعات اوقات فراغت مردم همزمان با تغییرات کاری نیز تغییر کرده است . در اواخر قرن نوزده و اواخر قرن بیستم ، صنعتی شدن وضع تعدادی از ممالک غربی را دگرگون ساخت. هزاران نفر از مردم ، مزرعه ها و روستاهای کوچک خود را ترک کردند و برای کار در کارخانه ها به شهرستانها و شهرهای بزرگ رفتند . کار در کارخانه ها خیلی سخت بود و روز کاری و هفته کاری طولانی تر شده بود . مردم شانزده ساعت در روز و شش روز در هفته کار می کردند . آنها تنها یک روز تعطیل در هفته داشتند یعنی یک شنبه .
در اواسط قرن نوزده ، کار در کارخانه به دو صروت شروع به تغییر کرد. اول اینکه ماشینها در کارخانه ها تندتر و موثرتر شدند طوری که کارگران نیاز نداشتند ساعات زیادی را کار کنند و دوم اینکه کارخانه ها شروع به پرداخت پول بیشتری به کارگران نمودند در نتیجه کارگران ، پول بیشتری برای خرج کردن داشتند .
با در اختیار داشتن وقت و پول بیشتر ، کارگران فرصت های بیشتری برای فعالیت های تفریحی داشتند . کسانی که در یا نزدیک شهرها در نیمه دوم قرن نوزدهم کار می کردند شانس بیشتری در مورد چگونگی صرف این وقت و پول داشتند . کشورهای غربی به سرعت در حال تحول بودند . حمل و نقل به پیشرفت خود ادامه می داد بنابراین مردم به راحتی می توانستند به اطراف بروند و ترامواها مردم را برای تفریح به شهرها می بردند . در شهرها ، پارکها و باغهای عمومی وجود داشتند و کارگران می توانستند همراه خانواده خود بیرون و به شهر برای بازی ، پیک نیک و کنسرت بروند . اولین فیلم ها و بازیهای بیس بال حرفه ای در این زمان پدید آمدند و هر دو بسیار متداول بودند . قطارهایی هم وجود داشت که مردم را به دور از شهر به ییلاق یا ساحل می برد .
وقتی که مردم از مزارع خود برای کار در مزرعه به شهرها مهاجرت کردند در ابتدا میزان ساعات کار بالا رفت ولیکن با پیشرفت اقتصادی کشور ، متوسط ساعات کار کارگران کاهش یافت . در نتیجه در اواسط قرن نوزدهم ، هشت ساعت کار در روز و پنج ساعت کار در هفته در بیشتر ممالک غربی برقرار شد . امروزه متوسط کار در هفته در اکثر کشورهای اروپای غربی حدود سی و پنج ساعت است .
ولیکن در تعدادی از نقاط دیگر دنیا مردم به کار در زمانهای بسیار طولانی تر ادامه دادند . در مماکل آسیایی و آمریکای لاتین ، مردم بیش از چهل و پنج ساعت در هفته کار می کردند و تعطیلات کمتری هم داشتند . کارگران در ممالک غربی دارای سی روز تعطیلات در یک سال بودند بر عکس در آمریکای شمالی و جنوبی و آسیا کارگران تعطیلات کمتری داشتند . در کل الگوی سراسر دنیا در این مورد تشابهاتی دارد . هم ساعات کاری در هفته و هم ساعات کار در سال در پنجاه سال اخیر کاهش یافته است ولیکن هنوز اختلاف زیادی در ساعات کاری مناطق مختلف دنیا موجود است .