دانلود کنید ، حالشو ببرید!
گارگین فتائی
.
آهنگی از فلان خواننده می خواهید ؟
کافیست در اینترنت اسم آن خواننده را سرچ کنید تا تمام آلبوم های موسیقی وی به طور مجانی برای شما ارائه گردد دوست دارید فلان فیلم را ببینید؟
کافی است به سایت یوتیوب رفته و نام آن فیلم را بنویسید تا نسخه کامل آن فیلم به شما عرضه شود .
دوست دارید قسمت صد و چهل و پنجم فلان سریال را ببینید؟
در اینترنت می توانید سراغ سایتهائی بروید که سری کامل آن سریال را از شماره اول آن تا بخشی که در حال حاضر در حال پخش است را ببینید.
دنبال فلان کتاب می گردید؟
این از همه راحت تر است
تنها کافی است اسم کتاب را بنویسید و یا بنویسید دانلود رایگان فلان کتاب تا نه تنها آن کتاب بلکه انبوه کتاب های مختلف برای دانلود رایگان شما ارائه گردد و این به جز فایلهای صوتی فراوان و مجانی از همین کتابهاست که دسترسی به آنها هم در اینترنت راحت است .
اگر در ایران باشید ممکن است دانلود آنها کمی سخت تر باشد اما در خارج از ایران و وجود اینترنت پرسرعت ، دانلود تمام موارد فوق عین آب خوردن است .
وقتی شما به راحتی فول آلبوم خواننده ای را دانلود می کنید تبعاً لزومی نمی بینید که کارهای وی را از بازار موسیقی بخرید و یا پول بدهید و به کنسرت وی بروید.
وقتی شما نسخه کامل یک فیلم را در اینترنت می بینید تبعاً نیازی به این ندارید که کلی پول داده و آن را در سینما نگاه کنید با خود می گوئید "خوب چند روز بعد این فیلم به اینترنت می اید و من می توانم مجانی آن را تماشا کنم دیگر چه لزومی دارد کلی برای آن پول خرج کنم !؟ :.
وقتی شما کتاب های مختلف اعم از کمیاب وغیرکمیاب را در اینتر نت به آسانی دانلود می کنید دیگر چرا باید برای خرید آن پول پرداخت کنید آن هم کتابی که روز به روز بر قیمتش افزوده شده و کتاب های کمیاب هم چندین برابر قیمتشان در بازار کتاب ارائه می شوند .
برای یک کاربر اینترنت این امر خیلی خوب است و او راحت در منزل خود نشسته و هر چه را نیاز دارد دانلود کرده و یا به طور آنلاین تماشا می کند مخصوصاً اینکه شبکه های اجتماعی هم باعث اسانتر شدن دسترسی آنها برای کاربران شده که اوج آن را در تلگرام مشاهده می کنیم.
در تلگرام شما می توانید به راحتی یک موسیقی یا کتاب را بدون هیچ محدودیت و مشکلی دانلود کنید و خود نیز می توانید کتاب یا موسیقی برای دانلود دیگران ارائه دهید.
اما سوال اینجاست که ایا به همان اندازه که این مجانی بودن دسترسی به اثار فرهنگی برای کاربران مفید است ایا برای پدیدآوزندگان آن هم مفید است یا خیر؟.
البته این را نیز باید گفت که تعدادی از این آثار از سوی خود پدید آورنده ارائه می شود و یا از سوی پدید اورنده در اختیار سایت هایی که مجاز به این کار هستند قرار می گیرد.
اما همگی ما می دانیم که تمامی سایتهائی که به ارائه اثار فرهنگی می پردازند مجاز به ارائه مجانی آنها نیستند و در واقع خیلی از آنها غیر قانونی این کار را انجام می دهند.
بارها برای من این سوال مطرح شده که برای یک سایت چه سودی دارد که تمامی آثار یک هنرمند را مجانی در اختیار کاربران قرار دهد و این در حالی است که ضبط و ارائه آنها به هر حال برای آن سایت هزینه دارد و کاربران به طور مجانی از این اثار استفاده می کنند اما به پاسخی که برای خودم قانع کننده باشد نرسیده ام.
اینترنت باهمه خولیهای خود با چنین کاری در واقع باعث بیکاری و رکود گسترده در امور فرهنگی شده است .
این رکود و وخامت وضع در ایران که از قانون کپی رایت حمایت نمی شود به طور چشم گیری مشهود است . در خارج از ایران و بخصوص غرب به خاطر حمایت های گسترده از حقوق پدید آورندگان ، این گونه اثار تا حدی این وضع خوب است اما در آنجا هم سایتهائی هستند که از طریق ترفندهای مختلف قانونی نسخه کامل فیلم یا موسیقی را در اختیار کاربران قرار می دهند.
نتیجه این امر چه شده است؟
فکرش را بکنید بسیاری از افراد آمریکا را برای موسیقی و ادامه کار در این زمینه بهشت آمال خود می دانستند چرا که امکانات موسیقی فراوان و دانشگاههای خوب و همچنین وجود انواع رثتم های نو و خلاقانه و سبک های جدید موسیقی باعث جذب دوست داران موسیقی به این کشور شد و این در حالی است که سایر کشورها هم عمدتا از این سبک ها الهام می گرفتند و همچنین بازار موسیقی در آن کشورها به اندازه آمریکا داغ نبود.
اما الان وضع چه شده است؟
همین امریکائی که بهشت آمال خواننده ها بوده الان افرادی با مدرک دکترا در موسیقی هستند که بیکارند و بازار موسیقی رونق سابق خود را ندارد .
در کشور ما سینماها یکی پس از دیگری تعطیل می شود و این علاوه بر مشکلات مختلف اقتصادی و فرهنگی ، مهم ترین علتش امکان تماشای مجانی فیلمها است که باعث می شد هنرپیشه ها و کارگردانهای ما بیکار بمانند .
دست اندرکاران این گوهنه سایتها و شبکه ها با خوش حالی هنگام ارائه فله ای آثار هنرمندان می نویسنید
"دانولد کنید و حالشو ببرید"
اما بردن این حال برابر است با بیکاری و گرفتاری هنرمندان کشورمان .
در واقع این امر باعث شده که کسی به فکر کار فرهنگی نباشد زیرا درآمدی برایش ندارد و بالاخره آن هنرمند هم باید نیازهای مادی خود را برای ادامه زندگی تامین کند و اینکه با خود می گوید چرا باید این رسیک بزرگ را بکند که بعد از صرف هزینه های فراوان متحمل ضررهای هنگفت شود؟ .