ما خود افراط گرایی اسلامی را به وجود آوردیم
.
http://alikonline.ir/fa/fa/news/political/item/1557-
ما-خود-افراط-گرایی-اسلامی-را-به-وجود-آوردیم
.
آنانی که اسلام را بخاطر داعش سرزنش می کنند، چه بسا که اسامه بن لادن را در دهه ۸۰حمایت می کردند.
تاریخ بی رحم است، چون با وضاحت کامل نشان می دهد که افراط گرایی اسلامی که امروز جهان را به بربادی کشانیده، زاده سیاست های دیروزی غرب است.
گور ویدال (نویسنده امریکایی) طی گفته معروفی ایالات متحده امریکا را «ایالات متحده فراموشکاری» عنوان می کند. چو ان لای (Zhou Enlai) صدراعظم سابق چین همین مطلب را با ظرافت بیشتری بیان نموده و با طنز می گوید: «یکی از چیزهای پسندیده در مورد امریکایی ها این است که آنها قطعاً حافظه تاریخی ندارند.»
برای درک ظهور گروه های شبه نظامی سلفی مانند داعش و القاعده و برای اینکه ذهن ما منطق حملات شنیع و نفرت آور آنان به غیر نظامیان در ایالات متحده، فرانسه، سوریه، عراق، لبنان، نایجریا، ترکیه، یمن، افغانستان و بسیاری از کشورهای دیگر را بتواند درک کند، باید این حافظه تاریخی را بیدار بسازیم.
افراط گرایی خشونت آمیز اسلامی چگونه بوجود آمد؟ این سوالی است که هیچ کس در پی حملات وحشت زای پاریس در روز جمعه ١٣ نوامبر نمی پرسد، در حالی که مهم ترین پرسش همین است. اگر کسی نداند که مشکلی چرا پدید آمده، و نتواند ریشه آن را دریابد، هرگز به حل و ریشه کن ساختن آن قادر نخواهد شد.
گروه های جنگجوی سلفی مانند داعش و القاعده چگونه بوجود آمدند؟ پاسخ این سوال آنگونه که بسیاری ها می انگارند پیچیده نیست، اما برای فهمیدن آن باید تاریخ جنگ سرد یعنی دوره تاریخی ای را کاوید که غرب شاید از همه بیشتر در مورد آن دروغ گفته است.
چگونه غرب اسامه بن لادن را پرورش داد
لازم نیست به گذشته های دور تاریخ برویم، فقط به چند دهه عقب برمی گردیم.
یکی از عکس هایی که فراوان دست به دست شده است عکس مقاله ای است که در سال ١٩٩٣ در روزنامه انگلیسی اندیپندنت منتشر شد و نمونه ای از فریب کاری های پیچیده غرب را بدست می دهد. این عکس با عنوان «جنگجوی ضد شوروی، لشکر خود را در مسیر صلح سوق داده است» تصویر بزرگی از اسامه بن لادن را دارد که در آن زمان متحد غرب بود.
روزنامه اندیپندنت در آن مقاله خاطرنشان می سازد که بن لادن یک گروه شبه نظامی متشکل از هزاران جنگجوی خارجی از سراسر شرق میانه و شمال آفریقا را سازمان داده و آنها را در مبارزه علیه اتحاد جماهیر شوروی در سال های ١٩٨٠ «با سلاح ها و تجهیزات ساختمانی متعلق به خودش مجهز نموده است». بن لادن با افتخار ادعا می کرد که «ما اتحاد شوروی را شکست دادیم.»
مجاهدین یعنی شبه نظامیان اسلامی ای که بن لادن آنها را تمویل می کرد، یکجا با «مکتب الخدمت» یعنی سازمانی که بن لادن برای جلب و جذب و تمویل جنگجویان اسلامگرا ایجاد کرده بود در نهایت به القاعده و طالبان تغییر شکل دادند.
اندیپندنت نوشت که «وقتی تاریخ جنبش مقاومت افغانستان نوشته شود، سهمی که خود آقای بن لادن در داعیه مجاهدین ایفا کرد... شاید نقطه عطفی در تاریخ متأخر بنیادگرایی پیکارجو تلقی گردد.»
با ارائۀ تصویر مثبت و پسندیده ای از بن لادن، کمتر از هشت سال پیش از آنکه اندیشه بزرگ ترین حمله ی تروریستی در ظرف چندین دهه در خاک امریکا را پی ریزی کند، انتشارات بریتانیایی ادعا می کردند که «این تاجر سعودی که مجاهدین را به جهاد جلب و جذب می کرد حالا از آنان برای پیشبرد پروژه های بزرگ ساختمانی در سودان کار می گیرد». در واقع بن لادن صحنه را برای آنچه قرار بود به شکل القاعده تبارز کند تدارک می دید.
هشدارهایی که توجهی به آنها نشد
در اساطیر یونانی «کاسندرا» شخصیت اسطوره ای بود که قدرت پیشگویی حوادث را داشت، اما محکوم به آن بود که کسی به هشدارهای او توجه نکند. اقبال احمد فقید، دانشمند سیاسی، مورخ و متخصص مطالعه تروریزم، «کاسندرای» روزگار ما بود.
وی در طی یک سخنرانی در پوهنتون کلورادو در ماه اکتبر سال ١٩٩٨ هشدار داد که سیاست های امریکا در افغانستان نتیجه برعکس خواهند داد. وی اظهار داشت:
«در تاریخ اسلام، جهاد به عنوان یک پدیده خشونت بین المللی در ٤٠٠ سال گذشته عملاً ناپدید شده بود ولی به کمک امریکا بطور ناگهانی در سال های ١٩٨٠ دوباره احیا شد. وقتی اتحاد شوروی در افغانستان مداخله کرد، ضیأالحق دیکتاتور نظامی پاکستان کشور هم مرز افغانستان، که خود تحت الحمایه امریکا بود، فرصت را مغتنم دیده و در مقابل کمونیزم خداناشناس در آن کشور اعلام جهاد کرد. ایالات متحده موقعیت بدست آمده را فرصت خدادادی دید برای بسیج یک میلیارد مسلمان در برابر آنچه ریگان آنرا «امپراتوری شر» می نامید.
سیل پول به سرازیر شدن آغاز کرد. ماموران سی. آی. ای در سراسر جهان اسلام می گشتند و مردم را به جهاد کبیر فرا می خواندند. بن لادن یکی از جذبی های نخبه در همان اوایل کار بود. او نه تنها عرب بود، نه تنها سعودی بود بلکه میلیونری بود که حاضر بود پول خود را نیز در این راه به مصرف برساند. بن لادن به جلب و جذب برای داعیه جهاد علیه کمونیزم کمر همت بست.
من اولین بار در سال ١٨٨٦ با او ملاقات کردم. وی توسط یک مقام رسمی امریکایی که نمی دانم مامور سی آی ای بود یا نه به من معرفی شد. من حین صحبت ازین مقام امریکایی پرسیدم: «از عرب ها اینجا کیست که آدم جالبی باشد؟»، منظورم از اینجا، افغانستان و پاکستان بود. وی جواب داد: «باید با اسامه دیدار کنید.» به دیدن اسامه رفتم، مرد ثروتمندی که درست مانند شیخ عبدالرحمن دست اندرکار آوردن جذبی ها از الجزایر، سودان و مصر بود. این شخص متحد ما بود و متحد ما باقی ماند.
ولی او در لحظه خاصی چرخش کرد. در سال ١٩٩٠ نیروهای ایالات متحده به عربستان سعودی یعنی به سرزمین مکه و مدینه که مکان های مقدس مسلمانان اند وارد شدند. نیروهای خارجی هیچ گاهی پیش از آن در عربستان گام ننهاده بودند ولی در سال ١٩٩٠ به بهانه ی کمک به عربستان سعودی در شکست دادن به صدام حسین در هنگام جنگ خلیج فارس داخل آن کشور شدند. اسامه خاموش بود.
صدام شکست خورد، ولی نیروهای امریکایی در سرزمین کعبه، مقدس ترین محل مسلمانان در مکه، باقی ماندند. اسامه نامه پی نامه می نوشت و پی هم می پرسید که «شماها اینجا چه می کنید؟، خارج شوید!، شما برای کمک آمدید اما اینجا پا سخت کردید.» وی سرانجام علیه اشغالگران جهاد راه انداخت. ماموریت کنونی او راندن نیروهای خارجی از عربستان سعودی بود. ماموریت قبلی اش راندن نیروهای روسی از افغانستان بود.»
احمد افزود که از نظر بن لادن «امریکا قول خود را زیر پا کرده بود؛ دوست وفادار مرتکب خیانت شده بود یعنی کسی که تو با او پیمان خون بسته بودی، به تو خیانت کرده بود.»
احمد سه سال قبل از حملات ١١ سپتامبر هشدار داد: «اینان قصد جان شما را خواهند کرد و بسی بیشتر از آن را انجام خواهند داد. اینان عاقبت اعمال شمایند که دامنگیر شما خواهند شد.»
ما حالا می دانیم که حق با احمد بود، اما مانند کاسندرا، قدرتمندان هشدارهای خردمندانه او را ناشنیده گرفتند و عواقب وحشتبار آن را دیدند.
«مبارزان آزادی» افراط گرا
در سال های ١٩٥٠ و ١٩٦٠ افغانستان تا اندازه‌ای کشور سکولاری بود که در آن زنان از حقوق نسبتاً برابری با مردان برخوردار بودند. چه چیزی افغانستان را به کانون افراط گرایی امروزی مبدل نمود؟ ده ها سال مداخله غرب.
در سراسر سال های ١٩٨٠، سی. آی ای از طریق دولت پاکستان و بطور اخص از طریق سازمان استخبارات آن کشور (آی.اس.آی) مجاهدین افغانستان را در جنگ علیه اتحاد شوروی، آنچه «عملیات طوفان» لقب داده شده بود، تسلیح و حمایت می نمود. رئیس جمهور رونالد ریگان در سال ١٩٨٣ دیدار معروفی با مجاهدین در دفتر کارش در کاخ سفید داشت که طی آن اظهار نمود: «دیدن نبرد رزمندگان با شهامت آزادی افغانی مقابل زرادخانه های مدرن، با سلاح های ساده دستی، برای آنانی که به آزادی عشق می ورزند الهام بخش است.»
آن «مبارزان آزادی» همانا اجداد داعش و القاعده امروزی هستند. وقتی آخرین سربازان شوروی در سال ١٩٨٩ از افغانستان خارج شدند مجاهدین به سادگی از جنگ دست برنداشتند بلکه به گونه ای جنگ داخلی آغاز گشت که در خلای قدرت بوجود آمده گروه های مختلف جنگجویان اسلام گرا برای گرفتن قدرت با هم می جنگیدند. طالبان بر همه فایق آمدند و یک رژیم مذهبی قرون وسطایی را جانشین دولت سوسیالیست «بی خدا» کردند.
در هر دینی افراط گرایان وجود دارند، اما شمار شان معمولاً معدود بوده و ضعیف و منزوی می باشند. سلفی گری در شکل مدرن نظامی شده آن ریشه در سال های ١٩٢٠ و حتی پیشتر از آن دارد. این جنبش به مدت ده ها سال ضعیف و منزوی باقی ماند ولی در سال های ١٩٧٠ و ١٩٨٠، دولت های سرمایه داری غربی به ویژه امریکا با استراتژی جدید جنگ سرد یعنی استراتژی حمایت از همین گروه های اسلامی افراط گرای حاشیه نشین به عنوان سدی در برابر سوسیالیزم، وارد میدان شدند.
ایالات متحده به هیچ وجه تنها کشوری نبود که چنین استراتژی ای را دنبال می کرد. اسرائیل نیز با پژواک سیاست ایالات متحده در قبال افغانستان از حماس که اکنون ابر دشمن قسم خورده اسرائیل است، حینی که این گروه اسلام گرا در سال های ١٩٨٠ در آوان تشکل خود بود حمایت نموده، به منظور تضعیف مقاومت سکولار سوسیالیستی سازمان آزادی بخش فلسطین (س.ا.ف) از شیخ احمد یاسین بنیانگذار حماس پشتیبانی نمود.
یک مقام سابق دولت اسرائیل در مقاله ای تحت عنوان «چگونه اسرائیل به نطفه بندی حماس کمک کرد» در سال ٢٠٠٩ به وال استریت ژورنال اظهار داشت: «با تاسف که حماس ساخته‌ی دست اسرائیل است.»
این استراتیژی جنگی موفق از آب درآمد: پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، گروه های سکیولار سوسیالیستی که بر جنبش های مقاومت شرق میانه چیره بودند برای افراط گرایان اسلامی که قبلاً توسط غرب حمایت می شدند جا خالی کردند.
این تصادفی نیست که بیشتر کشورهای سکیولار در تاریخ شرق میانه به گونه ای سوسیالیستی بودند. در تمایز با این واقعیت، مرتجع ترین کشورها، یعنی کشورهایی که در آنها زنان از حقوق برابر برخوردار نیستند و قانون بر اساس شریعت استوار است، اکثراً متحدین غرب بوده اند. چرا؟ چون غرب خیلی خیلی بیشتر به حفظ سرمایه داری علاقمند است تا به اجازه دادن به سکولاریزم، برابری جنسیتی و برابری نسبی اقتصادی که تحت حاکمیت سوسیالیزم شکوفا می شوند.
موضع گیری شرق شناسانه
بسیاری از صاحب نظران، از جمله لیبرال ها، استدلال می کنند که شرق میانه، آفریقای شمالی و اکثر بخش های مسلمان نشین آسیای جنوبی در حال حاضر از آنچه می توان آنرا سیر موازی با عصر تاریک غرب نامید یعنی عصر خونین افراط گرایی مذهبی، می گذرند. این صاحب نظران بار ملامتی ظهور گروه های افراطی چون داعش و القاعده را بر گردن خود اسلام و یا فرهنگ ظاهراً «عقب مانده» شرق میانه می اندازند، اما براحتی از روی تاریخچه و سیاست های کثیف کشورهای خود می گذرند.
امریکا و متحدانش به عنوان بخشی از استراتژی جنگ سرد شان سکيولاریزم را نابود کردند.
در این مفکوره شرق شناسانه که مشعر بر آنست که بنابر هر دلیلی که هست، مسلمانان شرق میانه قرن ها از غرب مسیحی منور عقب افتاده ترند، چیزی بیشتر از رگه ای از نژادپرستی نهفته است. این ادعای سخیف حتا از بوته آزمون سطحی ترین بررسی تاریخی هم نمی گذرد.
یکی آنکه چیزی که هرگز ذکر نشده این حقیقت است که تنها تا چند دهه پیش، بیشتر کشورهای خاورمیانه مستعمره ی غرب بودند و مردم غیر نظامی آنها به شکل وحشیانه مورد اجحاف و دهشت قدرت های استعمارگر غربی قرار می گرفتند.
گذشته از آن، سکيولارترین و مدرن ترین دولت ها در تاریخ شرق میانه کدام ها بودند؟ چنین دولت ها اکثراً یا طرفدار شوروی بودند یا بی طرف چپ گرا که در قبال غرب یا دشمنی داشتند یا در جنگ سرد متحد آن نبودند.
صرف نظر از از انتقاداتی که بر بسیاری از مشکلاتی که این دولت ها داشته اند وارد است - که بجای خود مسئله جداگانه ایست - واقعیت این است که شرق میانه در اوج جنگ سرد نظر به امروز به گونه قابل توجهی مترقی و سکیولار بود. این یک تصادف نیست. امریکا و متحدانش به عنوان بخشی از استراتژی جنگ سرد شان سکيولاریزم را نابود کردند.
جنگ سرد دامنگیر جنگ افروز می شود
استراتژی جنگ سرد تا به امروز همچنان دامنگیر جنگ افروزان است، آنهم بگونه بسیار سخت. بخاطر همین سیاست است که ما حالا با مدینه های فاسده ی سرمایه داری چون عربستان سعودی، قطر یا امارات متحده عربی روبرو هستیم، یعنی دولت های خرپول نفتی که در آنها سوداگران در بحر پول غرق اند درحالیکه بردگان معاصر مهاجر که اقتصاد این کشورها روی شانه های شان استوار است رمه وار بکام مرگ و نابودی فرو می روند، و پادشاهان مذهب سالار شان هر کسی را که رژیم را به چالش بکشد زندانی می کنند یا حتی گردن می زنند.
افراط گرایی اسلامی با خشونت، با آمیزه ای از دسیسه های امپریالیستی و افراطی سازی افراد بر اثر استبداد و فقر بی حد و حصر، بر شرق میانه تحمیل شده است.
کشورهای حوزه خلیج فارس همچنان ازجمله مرتجع ترین و افراطی ترین کشورهای جهان باقی مانده اند و در ضمن متحدین نزدیک غرب نیز هستند، بخصوص عربستان سعودی که سرچشمه اسلام گرایی سنی پیکارجوست. با این هم، اداره اوباما فقط در طی پنج سال به ارزش بیش از ١٠٠ میلیارد دلار معامله فروش تسلیحات را با مملکت عربستان سعودی انجام داده است. در واقع، کمتر از سه روز پس از حملات پاریس، امریکا به ارزش ١.٣ میلیارد دلار دیگر به عربستان سعودی بمب فروخت. بمب هایی که سعودی ها به احتمال زیاد آنها را بالای یمن خواهند ریخت یعنی بالای کشوری که بنابر گفته سازمان های حقوق بشر عربستان سعودی در آنجا مرتکب جنایات جنگی فاحشی گردیده است و هرج و مرج ایجاد شده توسط ائتلاف تحت رهبری سعودی به القاعده و داعش کمک کرده است تا در آن کشور گسترش یابند.
باب گراهام (Sen. Bob Graham) سناتور سابق ایالات متحده اظهار داشته است که گروه های افراطی سنی امروزه مانند القاعده و داعش «محصول آرمان ها، پول و حمایت سازمانی عربستان سعودی هستند.» تلگرام های دولتی افشا شده توسط ویکی لیکس نشان می دهند که ایالات متحده به خوبی آگاه است که القاعده و دیگر گروه های سلفی توسط ثروتمندان سعودی پشتیبانی می شوند.
فراموش نکنیم که اسامه بن لادن یک سوداگر میلیونر و از خانواده ای با ثروت افسانه ای بود که با خاندان سلطنتی سعودی روابط نزدیکی داشت. او از این ثروت برای تمویل یک شبکه بین المللی افراط گرایان اسلامی که به شکل القاعده با هم قوام یافت استفاده نمود.
این بدان معنی نیست که داعش عروسکی است که تارهای برقص آوردنش بدست نظام سلطنتی سعودی است، چون داعش حالا دشمن این نظام است، بلکه بدان معنی است که برنامه جهانی سعودی ها مبنی بر دعوت به اسلام و تمویل گروه ها و نهاد‌های وهابی این گروه های افراطی را که زمانی حاشیه نشین بودند بسی قوی تر و مطرح تر ساخته است.
ایدئولوژی ها جدا از واقعیت مادی نیستند. درست است که در هر دینی افراط گرایان وجود دارند، اما چرا در ساير ادیان به همین اندازه نیرومند نیستند؟ چیزی به نام ایدئولوژی مستقل از شرایط مادی و مستقل از نیروهای اجتماعی ای که آن ایدئولوژی را به شکل مادی یعنی سیاسی در واقعیت به کرسی بنشاند وجود ندارد. افراط گرایی اسلامی با خشونت، با آمیزه ای از دسیسه های امپریالیستی و افراطی سازی افراد بر اثر استبداد و فقر بی حد و حصر، بر شرق میانه تحمیل شده است.
دشمن تراشی برای خود
گرایش امپریالیزم غرب آنست که دشمنان خود را بدست خود ایجاد می کند.
در سراسر جنگ ایران و عراق که سال های ١٩٨٠ را احتوا کرد تا زمان جنگ خلیج در سال ١٩٩٠، ایالات متحده پشتیبان صدام حسین بود یعنی پشتیبان دیکتاتوری بود که بدست خود با قهر در سال ٢٠٠٣ برانداخت. دوسیه های سی.آی.ای که حالت محرم بودن شان رفع شده است نشان می دهند که چگونه دولت ایالات متحده با صدام حسین آن گاهی که از سلاح های کیمیاوی روی افراد ملکی ایرانی استفاده می کرد کمک می نمود. دولت بریتانیا به رژیم صدام حسین اجازه داد تا با استفاده از عوامل کیمیاوی که توسط شرکت های بریتانیایی به عراق فروخته شده بود، سلاح کیمیاوی بسازد. از این سلاح های تهیه شده توسط غرب در کارزار نسل کشی صدام حسین علیه کردها نیز استفاده گردید.
صدام حسین اولین هیولای فرانکنشتاین بود که سیاست امریکا در عراق ایجاد کرد، القاعده دوم آن بود و اکنون داعش سومی آنست.
اگر به دو دهه بعدتر خیز برداریم، اکنون به طور گسترده اذعان می شود که جنگ نامشروع راه انداخته شده تحت رهبری ایالات متحده در عراق، یعنی اشغال فاجعه بار آن کشور که به مرگ حداقل یک میلیون نفر منجر شد، سراسر خاورمیانه را بی ثبات ساخت، شرایط حد افراط ایجاد کرد که در آن گروه های پیکارجو مانند القاعده همچون آتش در بیشه زار خشک گسترش یافتند و در نهایت منجر به ظهور داعش شدند. جنرال بازنشسته مایکل فلین (Gen. Michael T. Flynn) رئیس سابق استخبارات فرماندهی مرکزی ایالات متحده و فرماندهی مشترک عملیات ویژه (JSOC) با این نظر موافق است و اذعان می دارد که سیاست های ایالات متحده در عراق «مطلقاً» گروه های پیکارجوی سلفی مانند القاعده را تقویت نموده است. وی سوگمندانه می گوید که «بدون تردید ما روی آتش پترول ریختیم.»
چاک شومر (Chuck Schumer) نماینده ی نیویارک در مجلس نمایندگان امریکا در سال ١٩٩١ اظهار داشت که صدام حسین «با مجموعه ای از برنامه های دولت، بانک ها، و شرکت های خصوصی در لابراتوار کاخ سفید ایجاد شده است.»
صدام حسین اولین هیولای فرانکنشتاین(۱) بود که سیاست امریکا در عراق ایجاد کرد، القاعده دوم آن بود و اکنون داعش سومی آنست.
سرزنش اسلام برون اندازی تصویر ضمیر نهانی است
صاحب نظران غربی با سرزنش کردن اسلام بخاطر ظهور افراط‌گرایی تصویر جنایات کشورهای خود را بر ١.٦ میلیارد مسلمان جهان برون می اندازند.
«همه در مورد متوقف کردن تروریزم نگران اند، خوب، راه بسیار ساده ای وجود دارد: در آن دست نداشته باشید.»
نوام چامسکی
کسانی که اسلام و مسلمانان را به سبب گسترش افراط گرایی ملامت می کنند افرادی هستند که ایمان مفرط به امپراتوری غرب دارند و حتی اگر اذعان کنند که رفتار امپراتوری غرب «گاه گاهی» مشکل ساز بوده است، با آنهم در ژرفای باطن خود باور دارند که امپراتوری غرب اساساً بر مبنای حسن نیت، انسان دوستی، پیشرفت و دعوت به تمدن بنا یافته است.
این همان منطقی است که نسل کشی استعمارگران اروپا، توسعه طلبی غربیان، «سرنوشت آشکار»(۲) و «کوله بار انسان سفید»(۳) را توجیه می کند. همین منطق است که سیاست های نظامیگری و ریاکارانه ضداسلامی و ضدپناهندگان را در واکنش به حملات پیکارجویان اسلام گرا تبلیغ می کند و در عمل هیمه کش آتش افراط گرایی می گردد.
همین کارشناسانی که اسلام را بخاطر ظهور داعش سرزنش می کنند و ایمان راسخ به حسن نیت ادعایی امپراتوری غرب دارند، چه بسی که با جان و دل از اسامه بن لادن در سال های ١٩٨٠ پشتیبانی می کردند، چه بسی که پدر القاعده را در نبرد قهرمانانه اش در برابر اتحاد شوروی شریر «مبارز آزادی» نام می دادند.
در سخنرانی یاد شده، احمد در مورد پنج نوع تروریزم بیاناتی داشت ولی سوگمندانه اظهار کرد که از جمله ی این پنج نوع تروریزم، تمرکز توجه رسانه ها فقط روی یکی از آنها یعنی روی «ترور سیاسی راه انداخته شده توسط گروه های خاص، ترور از روی مخالفت» است که به گفته او «دارای کمترین اهمیت از نگاه ضایعه جانی و مالی» می باشد. بر اساس توضیح او، «ترور دولتی بالاترین ضایعه را دارد». او تخمین زد که تناسب افراد کشته شده توسط تروریزم دولتی در برابر افرادی که با اعمال انفرادی تروریستی کشته می شوند، با تخمین خوددارانه ١٠٠٠٠٠ در برابر ١ است.
اگر ما واقعاً می خواهیم که به اعمال شنیع و خشونت آمیز گروه های افراط گرا مانند داعش و القاعده پایان دهیم، باید مشوره ی ساده ولی عمیق نوام چامسکی، کاساندرای دیگر روزگار ما را به خاطر بسپاریم: «همه در مورد متوقف کردن تروریزم نگران اند، خوب، راه بسیار ساده ای وجود دارد: در آن دست نداشته باشید.»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱- هیولای فرانکنشتاین اشاره به شخصیت وحشتناک آفریده شده بدست یک دانشمند در اثر داستانی معروف مری شلی نویسنده انگلیسی است.
۲- «سرنوشت آشکار» (Manifest Destiny) طرز تفکر شایع در ایالات متحده در سراسر قرن ۱۹ یعنی دوران وسعت یابی و سکنی گزینی مهاجرین اروپایی در سراسر امریکای شمالی بود. بر اساس این طرز تفکر این باور تبلیغ می شد که این حکم سرنوشت است که ایالات باهم متحد شده ی امریکا گستره امریکای شمالی را از اقیانوس اتلانتیک تا اقیانوس پاسیفیک زیر اداره و سیطره‌ی خود بیارند. بر اساس این طرز تفکر کشتار و غصب زمین های مردمان بومی و جنگ با مکسیکو توجیه می گردید.
۳- «کوله بار انسان سفید» (White Man's Burden) شعر معروفی از رودیارد کیپلنگ نویسنده و شاعر انگلیسی قرن ۱۹ و مبلغ برتری نژادی و استعمار غرب است که در آن اظهار می دارد که مستعمره ساختن «ملل غیر متمدن» رسالتی است که بر دوش انسان سفید پوست سنگینی می کند.
