کار درست رو اینها می کنند

کار درست رو اینها می کنند

گارگین فتائی

.

احتمالاً شما در باره راهب ها و راهبه ها چیزهائی شنیدین  . همونهائی که با میل خودشون تا آخر عمر ازدواج نمی کنند  . در واقع یک سری از مردان و زنانی هستند که در برخی از ادیان نظیر برخی از شاخه های مسیحیت یا بودا وجود دارند که در واقع به جای ازدواج دنیوی با یک مرد یا زن ، تن به ازدواجی اخروی زده و تا پایان عمر خود شون پیمان عدم ازدواج با هر آنچه مربوط به دنیا ست رو می بندند که در اسلام نیز دراویش و صوفیها در زمره اینها هستند.

من قبلاً  به این جور افراد به دیدهء حماقت می نگریستم  و با خود می گفتم "اینها چقدر احمقند که از لذت یک عشق خوب زمینی خودشونو محروم می کنند  در حالی که عشق زمینی خیلی هم توصیه و سفارش شده و ازش به نیکی یاد شده"

اما کم کم نظرم برگشت به نحوی که الان نه تنها اینها و افکارشون رو تحقیر نمی کنم بلکه حتی تحسین هم می کنم.

طرز فکر من از زمانی عوض شد که دیدم توی جامعه هر کسی حرف از عشق زمینی و خواستگاری و دوست پسر و دوست دختر می زنه منظورش  این نیست که تنها با یکی تا آخر عمرش باشه .

در واقع همه به دنبال یک لذت آنی و ارضای لحظه ای هستند و این احساس رو شما خیلی راحت می تویند با رفتن به این شبکه های اجتماعی لمس کنید همون جاهائی که خیلی راحت هر کسی تقاضای دوستی می کنه اون هم نه از یک نفر که از هزار نفر .

تبعاً کسی که می خواد یار و همدم زمینی پیدا کنه  نمی تونه به کسی اعتماد کنه چون م با خودش میگه این الان با منه یه ساعت دیگه میره با یه نفر دیگری یا چت می کنه یا دست تو دست هم تو ماشین فلانی یا با یکی دیگه تلفنی حرف می زنه .

در واقع الان ما داریم با کسانی دوستی می کنیم که هر کدوم با هزار نفر بودند یعنی علناً هرزگی و فاحشگی رو سیستمایتک کردیم با رنگ و لعابی مدرن تر و شیک تر .

الان تمام کسانی که با هم دوست و همدم هستند  اولین چیزی که توی ذهنشون نسبت به شریکشون میاد اینه که با کس دیگه ای هست یا نه و البته این بدبنیی بسیار شدید بوده  و  صد البته در اکثر موارد هم درست از آب  در میاد .

وضع به این صورته که مثلا من دوست دارم شریک زندگیم تنها مال خودم باشه اما خودم با هر کسی که مایلم دوست بشم و چت و سکس و ارضا و متقابلا دختره هم دوست داره من تنها به اون فکر کنم اما خودش بتونه هر وقت عشق و میلش می کشه با هر کسی خواست رابطه داشته باشه   و این نتیجه چسبیدن بیش از حد به دنیاست که دنیا رو تبدیل به یک فاحشه خونهء بزرگ کرده.

با این احساس شک و بدبینی به جا قطعا وقتی آدمهائی رو می بینیم که از دنیا و ازدواج اون هم با میل خودشون قطع رابطه کردند با خود میگم "درسته که اونها لذت  یک  شریک و همدم زمینی را از خودشون سلب کردند اما الا اقل دچار این همه شک وشکست بحران و آشفتگی روحی و روانی نمیشند "