شصت و دومین باداراک در طادیوس مقدس

شصت و دومین باداراک در طادیوس مقدس

.

http://alikonline.ir/fa/fa/news/social/item/1921-شصت-و-دومین-باداراک-در-طادیوس-مقدس

.

مراسم مذهبی در قره کلیسا (کاراکلیسا) بعد از سه روز راز و نیاز با خدا در شمالی ترین نقطه ایران پایان یافت.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، مراسم مذهبی سالیانه قره کلیسا که با عنوان باداراک یا عشای ربانی به مناسبت سالروز شهادت طادیوس مقدس، یکی از حواریون حضرت عیسی مسیح برگزار می شود با انجام پاداراک به پایان رسید.

 مراسم مذهبی در قره کلیسا (کاراکلیسا) بعد از سه روز راز و نیاز با خدا در شمالی ترین نقطه ایران پایان یافت.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، مراسم مذهبی سالیانه قره کلیسا که با عنوان باداراک یا عشای ربانی به مناسبت سالروز شهادت طادیوس مقدس، یکی از حواریون حضرت عیسی مسیح برگزار می شود با انجام پاداراک به پایان رسید.

مراسم امسال شصت و دومین سال برگزاری اش را شاهد بود که با حضور ارامنه ایران و اقصی نقاط جهان در محل کلیسای طادیوس، در جوار شهرستان چالدران، به مدت سه روز، با شکوه خاصی برگزار شد.

راز و نیاز با خدا، روشن کردن شمع، غسل تمعید نوزادان و زیارت مقبره های ساندوخت و شوقاکات که در تپه های مجاور کلیسا قرار گرفته اند از جمله اعمالی هستند که ارامنه حاضر در مراسم در این کلیسا آن را به جای آوردند و از خداوند منان طلب برای بخشش گناهانشان رحمت و مغفرت کردند.

تاریخ ساخت این کلیسا بنا به روایت موسی خورنی مورخ مشهور ارمنیان به اوایل دوره مسیحیت برمی گردد. بدین ترتیب که کلیسای مورد نظر بر روی آرامگاه طاطاووس مقدس که از مبشران دین مسیحیت بود بنا شده است. از سال ۱۲۴۳م. نام «کلیسای طاطاووس مقدس» متناوباً در آثار و کتب مختلف، به ویژه مجامع مذهبی ارمنیان به چشم می‌ خورد.

در طول سالیان دراز این کلیسا بارها از سوی صاحبان قدرت غارت شده و نیز به سبب بلایای طبیعی چون زلزله، آسیب فراوانی دیده است. کلیسای طاطاووس از دو بخش قدیمی سیاهرنگ و بخش جدید سفیدرنگ تشکیل شده است که هر یک تاریخچه‌ ای دارند. نخستین بار هنگام حمله چنگیزخان مغول بخش وسیعی از قره کلیسا تخریب شده اما در زمان حکومت هولاکوخان این کلیسا به همت خواجه نصیرالدین طوسی مرمت گردید. همچنین بر مبنای کتیبه‌ ای که در کنار محراب بخش قدیمی کلیسا موجود است، در قرن ۱۴میلادی (سال ۱۳۹۱میلادی) زلزله مهیبی بنای این کلیسا را تخریب می‌ کند و بنای موجود توسط «اسقف زاکاریا» و دو تن از برادران او به نام‌ های پطروس و «سرکیس» در دوره زمانی ۱۰ساله تعمیر و بازسازی شده و در سال ۱۴۰۱میلادی بار دیگر درهای کلیسا به روی زائرین گشوده می‌ شود. همچنین کلیسا در سال ۱۶۹۱میلادی با سنگ‌ های سیاه و در سال ۱۸۱۰میلادی به دستور «سیمون بزنونی» اسقف ماکو با سنگ‌ های سفید بازسازی گردید.