دو شعر از ادبیات جهان
من! آه زندگی!...
ترجمه شعری از
والت ویتمن
ترجمه از محمد حسین بهرامیان
Walt Whitman
منبع : سایت سارا شعر
http://sarapoem.persiangig.com/link7/t10.htm
ترجمه
من! آه زندگی!...
آه از پرسش�های مکرر؛
از قافله�یِ بی پایانِ خیانت�ها- از شهرهای انباشته از بلاهت؛
آه از خود من، منِ پیوسته در سرزنشِ خویش (بخاطر آنهایی که ابله�تر از من�اند و کسانی که خائن�تر؟)،
آه از چشمهایی� که بیهوده در انتظار نوراند- از بی�حیاییِ اشیا- از ازدحام پست و پرتقلایی که اطرافم می�بینم؛
آه از سالیانِ پوچ و بی�حاصلِ باقی مانده- مانده از تتمه�یِِ درهم پیچیده�یِ من؛
پرسش اینجا ست: آه من! در این چرخه�یِ غم، خوبی�یی هم هست؟
پاسخ:
این که تو اینجایی، که زندگی وجود دارد و هویت نیز،
این که نمایش قدرتمند ادامه می�یابد،
و تو در شعری،
با من شریک خواهی شد.
متن اصلی
O Me! O Life!
O me! O life!... of the questions of these recurring;
Of the endless trains of the faithless--of cities fill'd with the foolish; h
Of myself forever reproaching myself, (for who more foolish than I, and who more faithless?) h
Of eyes that vainly crave the light--of the objects mean--of the struggle ever renew'd; h h
Of the poor results of all--of the plodding and sordid crowds I see around me; h h
Of the empty and useless years of the rest--with the rest me intertwined; h
The question, O me! so sad, recurring--What good amid these, O me, O life? h
Answer. h
That you are here--that life exists, and identity; h
That the powerful play goes on, and you will contribute a verse. h
به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
ترجمه از احمد شاملو
منبع : سایت ساراشعر
http://sarapoem.persiangig.com/link7/t42.htm
به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر سفر نکنی،
اگر کتابی نخوانی،
اگر به اصوات زندگی گوش ندهی،
اگر از خودت قدردانی نکنی.
به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
زمانی که خودباوری را در خودت بکشی،
وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند.
به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر برده عادات خود شوی،
اگر همیشه از یک راه تکراری بروی ...
اگر روزمرّگی را تغییر ندهی
اگر رنگهای متفاوت به تن نکنی،
یا اگر با افراد ناشناس صحبت نکنی.
تو به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر از شور و حرارت،
از احساسات سرکش،
و از چیزهایی که چشمانت را به درخشش وامی‌دارند
و ضربان قلبت را تندتر می‌کنند،
دوری کنی . . .،
تو به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر هنگامی که با شغلت، یا عشقت شاد نیستی، آن را عوض نکنی
اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نکنی
اگر ورای رویاها نروی،
اگر به خودت اجازه ندهی
که حداقل یک بار در تمام زندگیت
ورای مصلحت‌اندیشی بروی . . .
-
امروز زندگی را آغاز کن!
امروز مخاطره کن!
امروز کاری کن!
نگذار که به آرامی بمیری!
شادی را فراموش نکن