سردبیر روزنامه "آسپارز"ارامنه لس آنجلس

سردبیر روزنامه "آسپارز"ارامنه لس آنجلس

آبو بوغیکیان

.  .http://alikonline.ir/fa/fa/news/social/item/2105-

افق-به-عنوان-گزارش

.

به عنوان سردبیر روزنامه "آسپارز"به همراه جمعی از روزنامه نگاران و مسئولین رسانه های ارمنی جهان من نیز جهت شرکت در مراسم بزرگداشت هشتاد و پنجمین سالگرد انتشار روزنامه "آلیک"به ایران دعوت شده بودم.

اجازه دهید تا بدور از هیجانات مرسوم شرحی کوتاه از تجربه سفر خود ارائه کرده و شرح مفصل دیدارها و بازدیدها را به فرصتی دیگر واگذارم.

ابتدا باید تاکید کنم که با گذرنامه آمریکایی خود به ایران سفر کردم. ویزای ایران را از دفتر حفاظت منافع جمهوری اسلامی ایران در سفارت پاکستان در واشنگتن دریافت کردم. پس از بازگشت با سئوالات متعددی پیرامون امنیت سفر به ایران با گذرنامه آمریکایی مواجه شدم. این نخستین کلیشه ای است که قصد از بین بردن آن را دارم. من و همکارانم به عنوان روزنامه نگار با هیچ محدودیتی مواجه نشدیم و بی تردید اگر به عنوان جهانگرد نیز سفر می کردیم هیچ مشکلی برای ما ایجاد نمی شد. متاسفانه مدت سفر ما برای بهره گرفتن از کلیه امکانات توریستی ایران بسیار اندک بود با این وجود تلاش دولت ایران برای فراهم آوردن امکانات مناسب برای جهانگردان خارجی کاملا مشهود است.

روزنامه نگارانی که از ارمنستان، قره باغ، سوریه، لبنان، جمهوری چک، فرانسه و دو ساحل غربی و شرقی آمریکا عازم ایران شده بودند در سفر هشت روزه خود از مهمان نوازی گرم و بی نظیر ارامنه ایران برخوردار شده و به واسطه تلاش های همکاران موسسه "آلیک"فرصت بازدید از مراکز ارمنی شهرهای تهران، اصفهان و تبریز و همچنین بناهای تاریخی ارامنه را یافتند.

پیش از عزیمت به این سفر در یادداشتی در همین ستون نوشتم که به زیارت کلیسای تادئوس مقدس (قره کلیسا) می روم. یادداشت من بازتاب وسیعی داشته و همه از خداوند اجابت نذر مرا طلب می کردند. نذر من اجابت شد.

با هم در مسیر زیارت

هر ساله در ماه ژوئن کلیسای تادئوس مقدس (قره کلیسا) میزبان هزاران زائر ارمنی است. مطمئن هستم بسیاری از ارامنه ای که اکنون در آمریکا سکونت دارند بارها در این مراسم زیارت شرکت کرده و از آن خاطرات خوش و شیرینی به همراه دارند.

من نیز تجربه شیرین خود را داشتم. به همراه دوستان جدید و قدیمی روزنامه نگارم من نیز فرصت یافتم تا به آرزوی چندین ساله خود جامه عمل پوشانده و به زیارت کلیسای تادئوس مفتخر شوم. به همت دوستانم در موسسه "آلیک"مسیر طولانی را ابتدا با هواپیما تا تبریز طی کرده و سپس با اتوبوسی مجهز و با همراهی مسئولین خلیفه گری ارامنه آذربایجان مسیر خود را سمت کلیسای چوپان و کلیسای استپانوس مقدس ادامه داده و عصر همان روز در نهایت به کلیسای تادئوس مقدس (قره کلیسا) رسیدیم.

این سفر روحانی و هیجان انگیز با توضیحات مبسوط خانم شرلی آودیان معنا و مفهومی دو چندان یافت. شرلی آودیان مسئول پایگاه دولتی کلیساهای تاریخی ایران است که مسئولیت حفظ، نگهداری و مرمت کلیه کلیساهای واقع در ایران را بر عهده داشته و با تلاش های تقدیرآمیز او این وظیفه مهم تحقق یافته است.

دشت "آوارایر"، رود "تقمود"و محل تلاقی آن با رود ارس، کلیسای چوپان که جفت آن در آن سوی رود ارس در قلمرو جمهوری آذربایجان باید که وجود می داشت اما اکنون نابود شده و هیچ اثری نیز از آن باقی نمانده است و همچنین دشتی که پس از تخریب سگ صلیب های تاریخی ارامنه اکنون به میدان تیر ارتش جمهوری آذربایجان تبدیل شده است، مجموعه پر شکوه کلیسای استپانوس مقدس و در نهایت کلیسای تادئوس مقدس که اسقف گریگور چیفتچیان در آنجا از ما استقبال کرد.

خلیفه ارامنه آذربایجان ما را با تاریخچه این کلیسا و همچنین وضعیت کنونی آن آشنا کرد و فرصت بوسیدن بقایای تادئوس مقدس را برای ما فراهم آورد.

در شماره فردا توضیحات بیشتری را درباره این زیارت ارائه خواهم کرد. اما اکنون می خواهم به وعده ای که به خلیفه گری ارامنه آذربایجان و همچنین مسئولین موسسه "آلیک"داده ام عمل کرده و اعلام کنم که روزنامه "آسپارز"ژوئن سال آینده برنامه زیارت کلیسای تادئوس مقدس را تدارک خواهد دید که در کنار آن بازدید از مکان های تاریخی و دیدنی ایران و همچنین جامعه ارامنه گنجانده خواهد شد. از آنجائیکه امکانات ما محدود می باشد ازعلاقه مندان دعوت می کنیم تا از همین حالا برای رزرو جا اقدام کنند. برنامه این زیارت با همکاری روزنامه "آلیک"اجرا خواهد شد.

بازگویی تجربیات سفر به ایران و همچنین منعکس نمودن کامل توجه و استقبال گرم جامعه ارامنه ایران و مراجع دولتی فرصت مفصلی را می طلبد. خوشبختانه دوستان سردبیر من که در این گروه همسفر من بودند این وظیفه را به تمام و کمال انجام داده اند و ما نیز از مقالات آن ها در شماره های آینده روزنامه بهره خواهیم برد.

این سفر فرصتی بود تا ما نیز به خود آمده و به کم کاری خود در زمینه درک اهمیت راهبردی ایران برای ارمنستان پی ببریم. ما به عنوان ارامنه ساکن در آمریکا حتی با وجود درک این اهمیت، در قبال آن موضع منفعلانه داشته ایم. این موضع بیشتر ناشی از فضای منفی است که توسط رسانه های آمریکا پیرامون ایران و بویژه دولت این کشور ایجاد شده است.

بی تردید ایران برای شناساندن چهره واقعی خود به جامعه جهانی نیاز به تلاش و فعالیت بیشتری دارد.

ما نیز به نوبه خود می توانیم به عنوان شاهد و ابزار عمل نموده و برخورد و رفتار توام با حسن نیت دولت ایران نسبت به جامعه ارامنه ایران را به گوش جامعه جهانی برسانیم. در این رابطه حوزه فعالیت ما می تواند مطبوعات داخلی، مراجع آکادمیک و دانشگاهی، مراکز تحقیقاتی، خبرگزاری ها و حتی آژانس های توریستی را در بر بگیرد.

توجه به این دستور کار، تدوین برنامه ای جامع و برداشتن گام های عملی در این زمینه ضروری می باشند. این کم ترین وظیفه ای است که بر عهده ما گذاشته شده است.