از دید یک منتقد ایرانی چه فیلمی ارزش نقد دارد؟
گارگین فتائی
.
1: مثبت اندیشی
معمولاً در نقد های سینمایی فیلمهای ایرانی هر فیلمی که آخر آن همه چیز به خوبی و خوشی تمام شود از آن به عنوان فیلمفارسی یا هالیودی با پایان خوش تعبیر می کنند و همین داشتن پایان خوش را نشانه بی ارزش بودن فیلم از لحاظ هنری تلقی می کنند کمااینکه در مورد فیلمهائی نیز که موفق شده اند وارد حیطه نقد شده و در این زمینه صلاحیت پیدا کرده اند نیز این برچسب را برای بی ارزش کردن آن می زنند.
2: فیلم گیشه
معمولاً منتقدین فیلم در ایران اگر فیلمی هدفش هم جلب رضایت مخاطبین عام و مردم و هم فروش و کسب در آمد باشد را فاقد ارزش هنری می دانند گویی فیلمی که به اصطلاح فیلم گیشه باشد و مخاطب عام داشته باشد ذاتاً نمی توان بر روی آن عنوان فیلم هنری گداشت به عبارت دیگر برای اینکه فیلمی ارزش نقد داشته باشد باید آن فیلم دارای مخاطب خاص و نه مخاطب عام باشد و وقتی فیلمی مخاطب عام نداشته باشد عمدتاً فیلمی غیر جذاب و کسل کننده خواهد بود .
3: ابهام
آن فیلمی از سوی منتقد ایرانی به عنوان فیلم هنری صلاحیت نقد دارد که به عبارت و بیان ساده فیلمی مبهم باشد که نتوان زیاد از آن سر در آورد به گونه ای که هر کسی بتواند هر تفسیری که خواست از آن فیلم به عمل آورد و آخر سر هم کارگردان در یک رسانه تفسیر خود را نیز ارائه می دهد..
4: پایان باز
فیلمی قابل انتقاد در بین منتقدین است که پایانی مبهم و بی سر و ته و اصطلاحاً پایانی باز داشته بشاد به گونه ای که به راحتی نتوان حدس زد که آخر فیلم چه می شود به دیگر سخن فیلم نباید با پایانی واضح و روشن تمام شود .
5: جشنواره فیلم فجحر
معمولاً هر فیلمی که توفیق راه یابی و گرفتن جوایزی در جشنواره های فجر هر سال رابه دست آورد توسط منتقدین فیلم نقد می شود و سایر فیلمها از چنین شانس و توفیقی برخوردار نیستند.
6: فقدان معیارهای فیلمفارسی
منتقدثین فیلم در ایران هر فیلمی را که در آن معیارهایی از فیلمفارسی وجود داشته باشد فاقد ارزش نقد می دانند و البته در این مورد همیشه مشکلات و ابهاماتی پیش می آید
الف: معمولاً از روی کارنامه یک فیلم ساز در مورد اینکه فیلمهای وی عمدتاً فیلمفارسی هست یا نه قضاوت می کنند نه به صورت موردی
ب: هر کسی برای خودش معیارهایی در نظر می گیرد که ممکن است آن معیارها با منتقد دیگر فرق کند لذا دراین مورد که آیا یک فیلمی فیلمقارسی هست یا نه اختلاف وجود دارد
ج: فیلمفارسی برخلاف عنوانش و البته با قبول ایمکه ایرادات زیادی هم داشت در عوض نکات مثبت و خوبی هم داشت که اگر به خوبی به آن پرداخته میشد می توانست نفس های بی رمق سینمای ایران را رونق بخشد .
همه این موارد از مواردی هستند که اگر فیلمی فاقد آن باشد از دید منتقد ایرانی ارزش نقد ندارد و جالب اینجاست که همان فیلمهایی هم که ارزش نقد پیدا می کنند با اتهاماتی نظیر اینکه فیلم نامهء بد داشته و یا هنرپیشه آن خوب بازی نکرده و یا موضوع منسجمی ندارد از سوی همین منتقدین به آن برچسب بد بودن و بی ارزش بودن می خورد .