دکتر لویی آندره ارنست کلوکه
حمایت میرزا محمدتقی خان امیرکبیر از دکتر کلوکه باعث شد کورمیک برکنار و بار دیگر سمت پزشکی شاه را به دکتر کلوکه فرانسوی دادند که به نظر می رسید چندان نقشی در رقابتهای سیاسی میان دو قدرت زمان نداشت.9
با برهم خوردن روابط میان ایران و فرانسه در جمادی‌الثانی 1265 کنت دو سارتیژ به همراه دیگر اعضای سفارت به فرانسه بازگشت، بار دیگر دکتر کلوکه به عنوان حافظ غیر رسمی منافع فرانسه در ایران باقی ماند. در سال 1268 ق در سوءقصد بابیان به ناصرالدین شاه کلوکه گلوله‌ای را که شاه را زخمی کرده بود بیرون آورد. او از حضور در مراسم مجازات بابی‌ها که از سوی درباریان برای نشان دادن وفاداری خود به شاه صورت گرفت سرباز زد. یکی از موضوعاتی که دکتر کلوکه در مدت اقامت خود در ایران به آن توجه کرد بیماری وبا و شیوع آن، راه‌های جلوگیری و درمان آن بود . او خود دوبار در 1846م/1262 و 1853م/ 1269 دچار این بیماری شد.از دیگر اقدامات او که در دوران امیر کبیر صورت گرفت آغاز واکیسناسیون عمومی بود. دکتر کلوکه برخلاف دیگر پزشکان فرنگی که به ایران آمدند در مدرسه دارالفنون به تدریس نپرداخت اما به روایت روزنامه وقایع اتفاقیه به سه چهار نفر از جوانان با استعداد ایرانی در منزل خود درس جراحی می داد: "مدتی است که عالیجاه مقرب الخاقان کلوکه صاحب حکیم باشی اعلیحضرت پادشاهی حسب الحکم چند نفر را در خانه خود درس جراحی می‌دهد و الحق دراین علم بسیار خوب ترقی کرده‌اند ..."مقرری او در 1267 سه هزار تومان بود. علاوه بر طبابت او به شاه زبان فرانسوی را نیز آموزش می داد.
قطع مناسبات میان ایران و فرانسه شش سال به طول انجامید. در 1855 م/1271ق سفارت فرانسه رسما در ایران بازگشایی شد. این بازگشایی و از سرگرفتن مناسبات نتیجه معاهده میان ایران و فرانسه در 1263ق/1847 بود. تلاش دکتر کلوکه برای حفظ منافع و گسترش روابط فرانسه منجر به دریافت نشان لژیون دونور شد.
دکتر ارنست کلوکه در 1855/1271 ق با دختر سلیمان خان سهام‌الدوله و خواهر جهانگیرخان سرتیپ، وزیر صنایع و قورخانه ناصرالدین شاه که از ارامنه بودند ازدواج کرد و دو ماه بعد در اکتبر 1855 / محرم 1272 بر اثر نوشیدن تنطورکانتارید که اشتباها توسط مستخدمش به وی داده شد بعد از ده روز درگذشت. مرگ او از سوی برخی از منابع مشکوک نقل شده و این دسته از منابع معتقدند که او را مسموم کردند. مدفن او در آرامستان دولاب در تهران که متعلق به مسیحیان است قرار دارد. با مرگ دکتر کلوکه ، دکتر پولاک اتریشی به طبابت ناصرالدین شاه انتخاب شد
دکتر پولاک ، جانشین او در موردش می‌نویسد: دکتر ارنست کلوکه در اثر حسن خلق و ملایمت همیشگی خود به خصوص در سالهای اول اقامتش با فعالیت علمی ای که داشت از اقران خود ممتاز شد . وی که جراح پرکاری بود از طرف شاه به سمت طبیب مخصوص منصوب گردید و حتی پس از مرگ محمد شاه که تمام اروپاییها را به علت اینکه نان خور زیادی بودند و در اثر بیکاری به دخالت در امور و ایجاد دردسر پرداخته بودند مرخص کردند ولی کلوکه را نگاه داشتند
