سخنان اسقف اعظم سیبوه سرکیسیان در پایان راهپیمایی 24 آوریل 2017
.
.
حضور شما رادر این مکان ارج می نهیم. مکانی که در آن جمع گشته اید تا خشم و انزجار خود را نسبت به بی عدالتی در مقابل بشریت ابراز کرده و همچنین به وارثان عاملان این نژاد کشی در سفارت ترکیه به عنوان ادامه دهندگان راه ترکیه جنایتکار اعلام نمائید که ما همچنان به حیات خود ادامه می دهیم.
شما 102 سال پیش تصمیم به نبودن ما گرفتید، اما ما هنوز حضور داریم و آماده ایم تا به شما یادآور شویم که وجود داشته و نه تنها در اینجا بلکه در سرزمین های تاریخی خود تکثیر خواهیم شد.
در وهله نخست باید از مقامات محترم جمهوری اسلامی، از مقام معظم رهبری گرفته تا کارکنان ساده دولت تشکر و قدردانی نمائیم که علیرغم حملات تروریستی و بی ثباتی موجود در منطقه، ایران را درآرامش و آسایش کامل هدایت کرده و همین شرایط امن نیز زمینه لازم را فراهم نمود تا در اینجا جمع گشته و مطالبات و احساسات خود را بیان نمائیم.
مخاطب دوم سخنان من شما، عزیزان هستید. نوجوانان، جوانان، مادران و پدران، خواهران و برادرانی که لحاظاتی پیش به سخنان نماینده محترم ارامنه در مجلس شورای اسلامی در بیان واقعه تاریخی نژادکشی ارمنیان گوش فرا دادید. این واقعیت باید تبدیل به جزئی از هویت ما شود. به عبارت دیگر باید مطالعه کرده و درک نمائیم که نژادکشی به چه معنا است؟ 102 سال پیش ترکیه چه جنایتی در قبال ارمنیان مرتکب شد؟ لحظه ای روزهای دلنشین بهاری را به خاطر آورید که در آن خداوند نعمات و الطاف خود را به جهان عرضه داشته و ملت صلح دوست ما آماده رفتن به دشت ها بود، دانش‌آموزان آماده رفتن به مدارس بودند و جوانان ما برای فعالیت روزانه خود آماده می شدند و به ناگاه ترک هایی که نطفه آن ها با جنایت بسته شده است، تصمیم به نابودی ملت ما و همچنین تصاحب سرزمین ما گرفتند. این جنایتی نوشته شده بر علیه بشریت است و ما آن را باید به خاطر داشته باشیم. باید به خاطر داشته و خدای ناکرده آن را به فراموشی نسپاریم. وظیفه ما مطالعه دقیق تاریخ نژادکشی ارمنیان است. این ندایی است که از اعماق وجود ما بر می خیزد و همانگونه که با مشت هایی گره کرده شعار "مرگ بر ترکیه فاشیست"را سر می دهیم همزمان باید این احساس را در خود زنده نگه داریم که من هدف نژادکشی قرار گرفته ام، پدران من کشته شده و سرزمین های من تصاحب شده اند. باید مطالبه من برای بازگرداندن سرزمین های تصاحب شده ام به رسمیت شناخته شود. در جهان غیرممکن وجود ندارد و تحقق هر آرزویی امکان پذیر است. شما شاهد هستید که در چنین روزهایی اعضای سفارت ترکیه و کل دولت ترکیه در نگرانی و هراس بسر می برند. ضرب المثلی ارمنی می گوید: "دزد همواره در هراس است". و اینک دزدی که وارد خانه ملت ما شد و برای نابودی ملت ما تلاش کرد، در هراس از ملت ما به سر می برد. ملتی که امروز یکپارچه در اقصی نقاط جهان به پا خاسته است تا اعلام نماید که ما حیاتی دوباره یافته ایم و حق خود را مطالبه می نمائیم.
آری، عزیزان من، راهی که ما پیش گرفته ایم سهل و هموار نیست. اما برای دست یافتن به نتیجه باید مبارزه و تلاش کرد. در نتیجه ارمنی بودن تلاشی مضاعف است، ارمنی بودن مستلزم جانفشانی مضاعف است و در نهایت ارمنی بودن نماد تجدید حیات، صداقت و همچنین فعالیت خلاقانه است.
در پایان می خواهم تأکید کنم که ما خشم و انزجار خود را به جهانیان اعلام می نمائیم. اما عزیزان من باید هوشیار باشیم، زیرا ترکیه جناتیکار برای دور نمودن ما از اهداف و تفکراتمان و همچنین زدودن سرزمین مان از کلیه آثاری که نشان از حضور ارمنیان دارد ازهیچ اقدامی فروگزاری نمی کند. اما تلاش تنها در مورد آثار و نشانه هایی که بر روی خاک هستند موفقیت آمیز خواهد بود. اما مگر می توانند ما را از ایده ارمنستان متحد تهی نمایند؟ مگر می توانند وصیت شاعران و نویسندگان و همچنین دیگر فرزندان شهیدمان را از خاطره ما پاک نمایند؟ این زخم همواره همراه ماست. ما حیاتی دوباره یافتیم و زخم هایمان التیام یافتند، اما این زخم همچنان خونین است و این زخم خونین تا زمانیکه ما به وصیت شهدایمان که حضور ارامنه در سرزمین شان است، عمل نکرده ایم وجود خواهد داشت.
پس دوستان گرامی همچنانکه که در کلیسا نیز بیان کردم، تقویت میهن مان و همچنین عمل به وصیت شهدایمان جزئی از ایمان و اعتقاد ما است. ایمان و اعتقاد ما اصولی هستند که کسی نمی تواند ما را از آن ها منحرف نماید. این ایمان و اعتقاد را باید با حیات خود پاس بداریم. و اگر بتوانیم بر پایه این ایمان و اعتقاد زندگی نمائیم به شما اطمینان می دهم که روزی شاهد تحقق آرزوهایمان خواهیم بود.
دورد بر روح شهدایمان و درود بر شما که حق خود را مطالبه نموده و متعهدانه از قله دماوند به کوه آرارات، از آرارت به ایروان، از ایروان به قارص، اردهان، موش، بیتلیس، ساسون و خاربرد می نگرید و با این نگاه به زندگی خود معنا و ارزش ویژه می بخشید.
رحمت الهی ارزانی شما باد. از خداوند متعال می خواهم تا جمهوری اسلامی ایران و مقامات و ملت آن را در آسایش و آرامش نگه دارد.
