هفتهء دفاع مقدس
۳۱شهریور مصادف است با آغاز هفتهء موسوم به دفاع مقدس که یاد آور مقاومت جانانهء ملت ما در برابر حکومت بعثی عراق است . در این جنگ ، رژیم بعثی صدام که ادعای الحاق خوزستان به عراق را داشت و نام جعلی محمره را به این استان داده بود به خاک ایران حمله کرده و خسارات و صدمات جانی و مالی و مادی معنوی فراوانی به کشورمان وارد آورد
تمامی اقشار و اقوام ایران دوشادوش هم در این جنگ چه در جبهه و چه در پشت جبهه از میهن خود دفاع کردند و در این جنگ نابرابر صدها هزار تن از ایرانیان شهید ، زخمی ، معلول یا مصدوم شدند و خسارات مادی و معنوی فراوانی به کشورمان وارد آمد . میزان خسارات و غرامت جنگی در این جنگ حدود هزار میلیارد دلار برآورد شده است . هنوز هم مین های باز مانده از دوزان این جنگ در مناطق عملیاتی وجود دارند که کشف و خنثی نشده اند و هنوز هم تکلیف خیلی از مفقود الاثرها معلوم نشده است و این نتیجهء خیال پردازیهای ذهن بیمار یک دیکتاتور خودکامه به نام صدام حسین بود که البته ستمها و وحشی گریهایش بی جواب نمانده و آخر سر اعدام شد
چون بد کردی مباش ایمن ز آفات
که واجب شد طبیعت زا مکافات
نظامی
این جنگ تحمیلی دارای ویژگیهای زیر بود
1: جنگ عراق بر ایران حدود هشت سال به طول انجامید که یکی از طولانی ترین جنگهای قرن بیستم است چرا که جنگ جهانی اول چهار سال و جنگ جهانی دوم با آن همه تلفات و تبعاتش شش سال طول کشید .
2: در این جنگ ، تمامی قدرتهای بزرگ به انواع گوناگون به حمایت و کمکهای مادی و معنوی عراق پرداختند در حالی که ایران هیچ قدرت حامی نداشت و قدرتش متکی بر مردم بود . 3: در این جنگ بر خلاف جنگهای قبلی که بر ایران تحمیل شد ایران حتی یک وجب از خاکش را به دشمن نداد در حالی که در جنگهای قبلی بویژه بر اثر بی کفایتی شاهان قاجار ، ممالک آسیای میانه ، منطقهء قفقاز ، افغانستان و قسمتی از عراق از خاک ایران جدا شدند .
هنگامی که صدام به کویت حمله کرده و آنجا را اشغال کرد قدرت های بزرگ که منافع اقتصادیشان توسط یک دیکتاتور خودکامه به خطر افتاده بود تازه متوجه بررسی عملکرد عراق در جنگ هشت ساله شده و سازمان ملل متحد در طی گزارشی عراق را آغزگر جنگ شناخت
مقاومت مردم ایران در برابر حکومتی که قدرتهای بزرگ جهانی از آن حمایت کردند در یک معادلهء نابرابر و دفاع جانانهء آنها از میهن و ایثار و از خود گذشتگیشان باعث افتخار هر ایرانی است .
بیائید برای شادی روح درگذشتگان و شهیدان این جنگ در عبادتگاهها دست به دعا برداریم .
․
تقدیم به تو ای شهید ، از صمیم قلب
تقدیم به یاد شهید ارمنی مگردیچ توماسیان که در جنگ سومار در کردستان به شهادت رسید
ا پولادیان
آمده ایم تا بار دیگر تو را سلام دهیم
امده و ایستاده ایم زیر پا و فراز سر تو
ای عزیز ما ، ای پاره ای گرانبها از قلب ما
آمده ایم تا یژک بار دیگر ببوسیم قلب زخمیت را
و هر بار که پیش تو آمده ایم ساکت مانده ای
تو فراموش نمی شوی ، تو همیشه هستی ، تو نمرده ای
تو ای رزمندهء جنگندهء بی پروا و دلیر
تو مگردیچ ، دوست پرستیدنی و شگفت انگیز ما هستی
تو در اشتیاق آسمان میهنت در سومار نزدیک
از صاعقه بر خاک افتاده ای با هزار آرزوی ناتمام در قلبت
تو از دشتهای مهیب خانمانسوز ، بی پروا گذشته ای
جایی که فدایی پرستیدنی تو جنگیده است
و مادرت پنهعانی ، شبهایی بی خواب سر بر بالش
اشک در چشم در انتظار بازگشت توست
کوه سومار چنان قربانگاهی گشت و تو سراپا سوخته
شهید ملت رنجدیده ات گشتی ، هزاران بوسه بر تو باد
ای مرگ پلید ، یک آن بنگر که این چه ویرانی است
ای عدالت ، به آسمان بنگر و خدای را بگو
به همگان بگو که در طوفان زندگی این جهان
او ستاره ای درخشان بود در آسمان ابری و تار ما
اهواز
25 مه 1987
شعر فوق برگرفته از کتاب زیر است
جنگ تحمیلی هشت ساله و ارامنه ایران - تالیف و تدوین نورهایر شاه نظریان – ترجمه گارون سارکیسیان – ناشر بنیاد انتشاراتی خلیفه گری ارامنه تهران – 1385
نقش آفرینی ارامنه ایران در دفاع مقدس
.
.
خبرگزاری دفاع مقدس: تاریخ دفاع مقدس را که می خوانی، سراسر فداکاری مردان و زنانی است که از هر قشر و طبقه جامعه با هر مرام و مسلکی، تنها برای دفاع از ناموس و ایمان خود جنگیدند. کارگر، دانشجو و دانشآموز، روحانی و مهندس، دکتر و کشاورز و بنا، همه و همه در کنار هم در یک جبهه و در مقابل دشمن متجاوز ایستادند. در این میان اقلیتهای مذهبی نیز با حضور در جبهههای جنگ تحمیلی، برگ زرین دیگری بر دفتر درخشان دفاع این مردم افزودند و با تقدیم صدها شهید و جانباز و آزاده، دین خود را به این مرز و بوم ادا کردند.
اینک که جنگ تحمیلی پایان یافته و فضای کار وتلاش برای بازسازی وسازندگی در کشور حاکم است، اگر نگاهی به گذشته وبه هشت سال جنگ بیاندازیم واثرات آن برهه زمانی بسیار مهم تاریخی ودوران پس از جنگ تا زمان کنونی را بنگریم، بی گمان در ذهن هر ایرانی، آن روزها، هفته ها، ماه ها وسرانجام سال های طولانی بحرانی، پیوسته وهر روز متصور خواهد شد، اما در آن دوره ای که گذشت مردمی آکنده ازامید به پیروزی بودند.
اکنون نیز همان مردم هستند که جدا از دین ومذهب وملیت وجنس وسن واعتقادات خود در عرصه های گوناگون سازندگی و بازسازی کشور حضور دارند.
اما آنچه مربوط به ارامنه ایرانی است چنین است...
ارامنه ایران به عنوان اقلیت مذهبی رسمی در اوضاع و احوال جنگ در کشور آماده هرگونه جانفشانی بودند ودر کنار عموم ملت ایران قرار گرفتند وبا آنها همراه شدند.
سربازان دلیر ارمنی در جبهه های جنگ به بهای فدای جان خود رشادت های شایانی کردند و کل جامعه ارامنه در عملیات پشت جبهه همگام با هم وطنان مسلمان خود وبرابر با آنان به جبهه های نبرد تا جایی که می توانستند کمک کردند.
جنگ در 22 سپتامبر 1980 (31 شهریور 1359 ) آغاز شد نیروهای متجاوز عراقی بدون اعلام قبلی به طور غافلگیرانه به ایران حمله کردند وبا اشغال هزاران کیلومتر از خاک ایران خسارات بسیار به بار آوردند وجان بسیاری از مردم را گرفتند.
مردم دیندار ودلیر ایران با استقبال از فراخوان امام خمینی (ره) رهبر انقلاب وبنیانگذار جمهوری اسلامی ایران به طور یکپارچه برای دفاع از حقوق بر حق خود وآزادی واستقلال میهن به پا خواستند
رزمندگان ایثارگر و دلیر کشورمان وهمه مردم با مقاومتی دلیرانه نیروهای دشمن متجاوز را عقب رانده ورژیم بعثی عراق را به زانو در آوردند وهمه توطئه هایی را که بر ضد انقلاب وجمهوری اسلامی ایران چیده شده بود خنثی کردند.
ارامنه کشور ما نیز همانند دیگر مردم ایران با پایداری در برابر ویرانگری های دشمن که تجاوز وحشیانه ای کرده بود ایستادگی کردند وغیر از سربازانی که در جبهه های جنگ به شهادت رسیدند وده ها قربانی دیگر از ارامنه همچنین تعدادی از خانه های ارامنه وساختمان های عمومی ارامنه مانند مدرسه، کلیسا وانجمن ها در عملیات نظامی وبمباران ها خسارت وصدمه دیدند.
در این رابطه می توان از کلیساهای "مسروپ مقدس"و"هوانس کاراپت مقدس"در شهرهای اهواز وآبادان که مستقیما در منطقه جنگی قرار داشتند وکلیسای "سرکیس مقدس"تبریز و "خ استپانوس مقدس"ارومیه نام برد در پی بمباران های تهران نیز کلیسای "سرکیس مقدس"وساختمان مدارس "آراکس"و"گلبنگیان"خسارت دیدند.
جامعه ارامنه ایران وظیفه خود می دانست که در عملیات پشت جبهه نیز حضوری بیش تر داشته باشد از این رو شورای خلیفه گری ارامنه تهران به ریاست اسقف اعظم آرداک مانوکیان خلیفه ارامنه بنا به تصمیم جلسه 27 سپتامبر 1980 با انتشار بیانیه ای شدیدالحن تجاوز رژیم بعثی عراق به خاک جمهوری اسلامی ایران را به شدت محکوم کرد ودر کنار آن آمادگی کل ارامنه ایران را برای کمک به جبهه های جنگ تحمیلی اعلام کرد.
با انتشار این اطلاعیه فعالیت ها آغاز شد وشورای خلیفه گری با ارسال تلگرامی به حضورامام خمینی(ره) رهبر انقلاب اسلامی ایران، رئیس جمهور ونخست وزیر به ایشان ومردم ایران اعلام کرد که ارامنه ایران حمله رذیلانه به کشوررا محکوم می کنند ودر آن با ستایش ازمقاومت دلاورمردان ایران از اراده وروح ایثار بی پایان ایشان یاد کرد .
شورای خلیفه گری در نخستین گام خود آمادگی ارامنه ایران را برای اهدای خون به ستاد مرکزی جنگ کتبا اعلام کرد سپس یک حساب بانکی برای واریز کمک های نقدی افتتاح شد شورای خلیفه گری همزمان با آن اقدام به گرد آوری انواع کمک های جنسی ارامنه ومتمرکز کردن آن ها برای ارسال به مناطق جنگی کرد.
ستاد کمک رسانی شورای خلیفه گری ارامنه تهران برای اعلام موجودیت این ستاد وبه قصد ایجاد هماهنگی در امر شرکت در فعالیت های پشت جبهه نامه هایی به نخست وزیر ستاد جذب وهدایت کمک های مردمی به جبهه ها وبرخی از ارگان ها وادارات دولتی ارسال کرد.
این نیز گفتنی است که غیر از کمک هایی که رسما از سوی شورای خلیفه گری جمع آوری شده واز سوی جامعه ارامنه اهدا شده بود برخی از ارامنه ایران بخصوص از طریق عضویت در اصناف و اتحادیه های مختلف وبه طرق دیگر نیز کمک های چشمگیری داشتند و در فعالیت های پشت جبهه نیز شرکت کرده اند که از میان آنان بخصوص می توان ازاهدای کمک های نقدی وغیرنقدی دانش آموزان مدارس ارامنه به جبهه ها که با اطلاع وحمایت شورای خلیفه گری واز سوی مدیر کل وزارت آموزش وپرورش مناطق مربوطه تدارک دیده شده بود نام برد.