خانهء کهنه
گارگین فتائی
خانه ای دارم
ساختمانش قدیمی
سقفش نم داده است
گچهایش ریخته
داخل کوچه ای تنگ
پارکینگ ندارد
اطرافش همه چاله چوله است
اما من به این خانه عشق می ورزم
نه به خاطر پوسیده بودنش
خانه رو به رویی خانه ای مجلل است
همه صاحب آن همیشه احساس تنهایی می کند
نزدیک ترین همئمش یک سگ است
در خانه من هیچ گاه تنهایی نمی آید
اجدادم یاد داده اند که پذیرای مهمان باشم
اما خانه رو به رویی مهمانی ندارد
خانه من هر چه باشد مال من است
درداخل آن راه می روم
آواز می خوانم
احساس مالکیت می کنم
می خندم و می گریم
بدون آنکه مزاحمی داشته باشم
من این خانه را
هر چقدر هم که کهنه باشد
با هزارن خانه مجللی که مال من نباشد
عوض نخواهم کرد
این خانه کهنه است
اما در آن روح جاری است