دل تنگ دو چیز
گارگین فتائی
زمانی که من در اروپا بودم ایرانیها رو که ی دیدم بیشتر دلتنگ دو چیز بودند
اول دوستانشون
به نظر من خیلی وقتها دوستهای یه آدم حتی از نزدیک ترین خویشاوندان و کسانش با ارزشتر هستند چون آشنا و نزدیکان رو خود آدم انتخاب نمی کنه اما دوست رو چون خود شخص انتخاب می کنه برای همین دوستان یک آدم بیشتر با خلقیاتش نزدیک ترند و بیشتر به هم می خورند .
دوم غذاهای ایرانی
در اروپا امکان درست کردن اکثر غذاهای ایرانی اون هم با همون معیارها و کیفیتی که توی ایران بود وجود نداره به این دلیل که یا تمامی مواد لازم پیدا نمیشه و یا انقدر برای ما گرونه که صرف نمی کنه اونها رو بخریم.
دراروپا هرگز نمیتونید آب گوشتی رو که توی ایران می خوردید ببینید و اساساً نون لواش و سنگک وجود نداراه تا اون رو توی آبش خرد کنید و یا باهاش اب گوشت رو بخورید .نونها همش یا باگتی و فانتزی یا تست و ماشینیه اون هم نه به خوبی نونهای ایرانی.
من وقتی اونجا بودم و با لپ تابم داشتم یک فیلم ایرانی می دیدم توی اون فیلم صحنه ای بود که دو نفر به کبابی رفته و کباب کوبیده و جوجه و بال مرغ رو همراه با گوجه که داخل نون سنگک پیچیده شده بود می خوردند باور کنید دو روز سر همین صحنه منگ شده بودم .
هیچ ایرانی رو توی اروپا نمی بینید که همچین کبابی گیرش بیاد با همون نون سنگک و همون روغنی که روی سنگک می ریزه .
