ایا تعیین یک روز به نام روز آشتی سینما تمام مشکلات سینمایی را حل می کند؟
گارگین فتائی
اینکه مسئولین چنین روزی را تعیین کردند صرف نظر از خسارات های فراوانی که به بار آوود ، اقدام پسندیده ای در جهت نفس دادن به سینمایی است که گویی برای ادامه حیات خود ، دچار تنگی نفس شده است.
در اینجا به ذکر تعدادی از مشکلاتی که سینماهای ایران با انها مواجهند می پردازیم
1: سالن های کم و امکانات ناچیز
وقتی به آمار فیلمهایی که در سینماهای ایران پخش می شوند نگاهی می اندازیم می بینیم حتی پرفروش ترین فیلمها هم تنها در سیزده یا چهارده سینما در کل کشور به نمایش گذاشته می شوند آن هم در سینماهایی که سالن هایش نیاز به بازسازی اساسی و صرف هزینه های زیاد دارد.
تبعا بخش خصوصی هم تا زمانی که احساس نکند تجارتی دارای سود خوب و توانایی بازدهی هزینه ها را دارد در آن امر سرمایه گذاری نخواهد کرد.
این در حالی است که یک فیلم در آمریکا به طور معمول در سه هزار سالن سینما به نمایش گذاشته می شود آن هم سالن هایی که مجهز به پیشرفته ترین امکانات موجود سینمایی هستند.
2: انگیزه
با وجود رقابت های شدیدی که سینمای ایران با فیلم های خارجی از یک سو و ماهواره و اینترنت و غیره و نیز تلویزیون و سریالهایش از سوی دیگر دارد تبعا باید از موضوعات و روشهایی استفاده کند که یک شخص احساس نکند که اگر به سبنما نرود چیزی را ازدست نخواهد داد.
همهء ما به سینما رفته ایم و بارها دیده ایم که فیلمی که پخش می شود و البته ما وقت و هزینه خودمان را صرف آن فیلم کرده ایم وعلیرغم تبلیغات زیادی که برای آن شده است ، دارای یک موضوع تکراری بوده که بارها آن را در فیلمهای دیگر دیده ایم و یا می توانستیم آن را در سریال های تلویزیونی هم ببینیم .
تعدادی از این فیلمها دارای چنان تم و ریتم یک نواختی هستند که مرتباً در ذهن بیننده این سوال را مطرح می کنند که ایا واقعا مردم برای دیدن این فیل پول داده اند؟
حتی گاهی فیلم را نیمه کاره رها کرده و از سینما خارج شده ایم از بس که ان فیلم یک فیلم خسته کننده و یا بی سر و تهی بوده که دارای یک سناریوی قوی نبوده و حوصلهء ما را سر برده است .
البته سرانجام میهم و بی سر و ته و نیز استفاده از سوژه های کلیشه ای در فیلمها و مخصوصاً فیلمهای طنز و کمدی را هم باید به این معضلات افزود
3: راه های آسان تردست یابی به فیلمها
مساله کپی رایت که بارها در ایران به آن اشاره شد هنوزکه هنوز است لاینحل باقی مانده است.
وقتی یک کارگردان با تحمل مشکلات فراوان و گذاشتن چندین ماه وقت و دوندگی به دارات مختلف ، فیلمی تهیه می کند تنها امیدش برای یازدهی سود و رغبت و تمایل به ادامه کار همین پول فروش بلیطهای سینما است اما وقتی فردی با پرداخت مبلغی ناچیز سی دی آن فیلم را به صورت غیر مجاز و البته رایج و فراوان از دست فروش نزدیک محلهء خودشان می خرد دیگر خود را نیازمند به رفتن به سینما نمی بیند.
از سوی دیگر وقتی آن فرد می داند که بعد از گذشت مدتی نه چندان زیاد می تواند آن فیلم را در یوتیوب به طور کامل ببیند و یا در دستگاه جی ال باکس مشاهده کند و یا از طریق سینمای خانگی و ویدیو کلوپها به دست بیاورد با خود می گوید مدتی صبر می کنم و با قیمت ناچیزی آن فیلم را از این طرق می بینم.
4: مساله مجوزو انگیزه های جناحی
وقتی شخصی پس از مدتها گذاشتن پول و وقت خود برای یک فیلمی مواجه با عدم اجازه پخش فبلم میشود تبعا ضررهای مادی و معنوی هنگفتی به وی وارد خواهد شد.
البته این تنها پایان کار نیست
بارها مشاهده شده که مثلا نهاد مربوطه مثل وزارت ارشاد اجازه اکران و پخش فبلم را داده اما همان فیلم از سوی یک نهاد دیگر از پرده نمایش پائین آورده میشود .
همچنین بارها دیده شده که چون جناحی خاص نسبت به سوژه یک فیلم و یا تهیه کننده و یا کارگردان آن فیلم یا فلان بازیگر فیلم مشکل دارد تمام سعی خود را برای عدم اکران آن فبلم به کار می گیرد و اگر اکران هم شد مشکلات متععددی بر سر اکران آن بوجود می آورد .
لذا یک سینمای خوب در واقع سینمای مستقلی است که با اغراض جناحی آمیخته نباشد