درسهایی از نخستین «کشتار درمانی» قرن بیستم
پایگاه تحلیلی و خبری فرارو
http://fararu.com/fa/news/187663
ارسالی از سوی خانم فرزانه
فرارو- قاسم توکلی؛ از جمله عوارض ذاتی دولتهای در حال توسعه میل غریزی آنها به خلق محیطی همگون و فضایی یکدست در تمام سطوح سیاسی، اجتماعی و فرهنگی است. تاریخ جهان سوم مشحون از دولتهایی است که مفتون ایدئولوژی های فاشیستی شده اند و برای ایجاد «جامعه آرمانی» کمر به نابودی جامعه مدنی و حذف تکثر فرهنگی، زبانی، عقیدتی و نژادی ملت خود زده اند. در چشم این سیاستمداران تکثر و تفاوتهای فرهنگی و عقیدتی به مثابه نوعی معضل و حتی بیماری نگریسته می شود که برای دستیابی به «جامعه آرمانی» به هر نحو ممکن باید این بیماری درمان گردد. از این روست که دست به حذف فیزیکی گسترده مخالفین زده و در حقیقت از کشتار به عنوان یک «شیوه درمانی» برای زدودن دامان جامعه از آلودگی ها استفاده می کنند.