خيابان‌خوابي دختر دانشجوي خوابگاهي به خاطر ده دقيقه تاخير
http://mardomsalari.com/Template1/News.aspx?NID=198328
«وقتي مطمئن شدم دري براي من باز نخواهد شد به فکر دوستان و آشنايان افتادم، هيچکس در آن شب نبود، تنها من ماندم و خيابان‌هاي تهران و صداي بوق و ترمز ماشين‌ها. ساعت 2 نيمه شب شده بود و هيچ جايي نداشتم و بايد به دنبال سرپناهي امن براي اين شب مي‌گشتم. مهمانسراها راهم نمي‌دادند و به سالن ترمينال پناه بردم و تا خود صبح روي صندلي با چشماني خيره به کفش‌هاي مسافران شب را صبح کردم». اين جملات بخشي از سخنان دختر دانشجوي خوابگاهي است که به علت ديررسيدن به خوابگاه، مسئول خوابگاه به وي اجازه ورود نداده بود و ...
«ش- الف» دانشجوي کارشناسي ارشد دانشگاه علامه طباطبايي و ساکن خوابگاه خودگردان فاطمه الزهرا(س) در گفت‌وگو با ايسنا ماجراي آن شب که به گفته خودش شب وحشتناکي بود را اينگونه تعريف مي‌کند: آن شب حدود 10 يا 15 دقيقه دير رسيدم و هر چه به مسئول خوابگاه اصرار کردم که هيچ سر پناه ديگري ندارم و اگر وارد نشوم بايد تا صبح کنار خيابان بمونم، مسئول خوابگاه اجازه ورود به من نداد. وي با اشاره به اينکه حدود نيم ساعت پشت در خوابگاه ماندم و التماس کردم تا بلکه در باز شود، مي‌افزايد: در اين مدت باوجود تاريکي و حتي احتمال ايجاد مزاحمت از سوي کارگران ساختماني داخل کوچه، مسئول خوابگاه باز هم راضي به باز کردن در نشد. اين دانشجوي دختر درباره تجربه تلخ سپري کردن يک شب تا صبح در خيابان‌هاي تهران، مي‌گويد: بعد از اينکه از بازشدن در خوابگاه نااميد شدم، به ناچار دنبال يک سرپناه گشتم. به چند مهمانسرا رفتم اما از آنجايي که نامه اماکن را مي‌خواستند به من اتاق ندادند. به فکر دوستان و آشنايان افتادم، هيچکس در آن شب نبود، تنها من ماندم و خيابان‌هايي که سياهي شب و سکوت ترسناکي آن را فرا گرفته بود و تنها گهگاه صداي بوق و ترمز ماشين‌ها بود که زهره ترکم مي‌کرد. اين دانشجوي علامه مي‌گويد: آن شب تا ساعت 2 بامداد در خيابان‌هاي تهران سرگردان بودم. هنوز هم وحشت آن شب در من تازه است. دائم از خودم مي‌پرسيدم که آيا مسئول خوابگاه راضي مي‌شد دخترش شبانه در خيابان‌هاي تهران بي‌سرپناه بماند، چگونه به اين راحتي مرا که دور از خانواده‌ام هستم، در خيابان آواره کردند؟... خيلي سوالاتي که هنوز هم برايشان پاسخي پيدا نکردم. وي ادامه مي‌دهد که وقتي از پيدا کردن سرپناهي در آن وقت شب نااميد شدم، ياد ترمينال افتادم. راهم را به سمت ترمينال که سالن آن شايد امن‌ترين مکان براي من بود کج کردم. ساعت 3 و نيم بود که خود را با آژانس به ترمينال رساندم و شب را روي صندلي با چشماني خيره به کفش‌هاي مسافران گذراندم. اين دانشجو از ارسال نامه اعتراض و شکواييه خود به اتحاديه خوابگاه‌هاي خودگردان خبر مي‌دهد و مي‌گويد: متاسفانه هنوز خبري نشده است. شوکتي رييس اتحاديه خوابگاه‌هاي خودگردان کشور با تاييد چنين اتفاقي و با اشاره به دريافت نامه دانشجوي مذکور به ايسنا مي‌گويد: با توجه به آيين‌نامه داخلي خوابگاه‌هاي خودگردان، درب خوابگاه در ساعت مقرر بسته خواهد شد و هيچ فردي حق ورود به خوابگاه را ندارد، اين خانم هم با 10 دقيقه تاخير به خوابگاه رسيده است و از لحاظ قانوني نبايد درب باز مي‌شده اما از لحاظ اخلاقي و عرف جامعه با توجه به شرايط جامعه بايد اجازه ورود به اين خانم داده مي‌شد.
وي با تاکيد بر اينکه اين مسئله به هيچ وجه از نظر اتحاديه قابل قبول نيست و هيچ کجاي دين و اخلاقيات اجازه چنين رفتاري نمي‌دهد، مي‌افزايد: اتحاديه از حق اين دانشجو دفاع خواهد کرد و به هيچ وجه نبايد به خاطر تاخير خانمي‌را تا صبح در خيابان بگذاريم . اتحاديه تذکر کتبي به اين خوابگاه داده است و فرصتي تعيين شده تا مديريت خوابگاه با اين مسئله برخورد کند در صورت عدم برخورد صحيح با اين مسئله در شوراي حل اختلاف اتحاديه اين موضوع مطرح خواهد شد و در صورت لزوم حتي مجوز خوابگاه لغو خواهد شد تا از هر کسي حقوقي ضايع شده است احقاق حق صورت بگيرد .
به قانون عمل کنيم يا به اخلاقيات!؟
زياد، مدير خوابگاه فاطمه الزهرا و عضو هيئت مديره اتحاديه خوابگاه‌هاي خودگردان هم با تاييد وقوع چنين اتفاقي به ايسنا مي‌گويد: ظرف يک ماه گذشته اين خانم چندين بار با تاخير به خوابگاه مراجعه کرده است اين اتفاق مسئله ايست که قانون براي ما تعيين کرده است، مطابق قانون راس ساعت 10:30 بايد درب خوابگاه بسته شود و از ورود افراد ممانعت به عمل آيد. سوال اصلي اينجاست که ما بايد به قانون عمل کنيم يا به اخلاق؟ در صورت ورود اين خانم متهم به بي‌قانوني مي‌شديم و حال متهم به بي اخلاقي .
مدير خوابگاه فاطمه الزهرا درباره برخورد با اين مسئله و پاسخ به اتحاديه مي‌گويد: من به مسئول خوابگاه نيز گفتم که عملش خلاف اخلاق بوده و اين برخورد را قبول ندارم. بر همين اساس امروز بناست در اتحاديه جلسه‌اي در همين موضوع بر گزار شود تا به اين مسئله رسيدگي شود . آنچه در اين مسئله قابل توجه است اجراي قانون به قيمت آوارگي شبانه دختري است، اتفاقي که مي‌تواند براي هر دانشجوي ديگري در ابعاد بزرگتر و تلخ تر رخ دهد. مسئولان اين خوابگاه خودگردان در دفاع از رفتار خود در حالي به آيين‌نامه‌هاي موجود اشاره مي‌کنند که بي‌شک هيچ فرد مسئول و غيرمسئولي نيز راضي به اين نمي‌شود که يک دانشجو ولو متخلف، پشت در خوابگاه بماند و شب را تا صبح در خيابان‌ها سپري کند.
واکنش وزارت علوم
مدير کل دانشجويان داخل وزارت علوم، تحقيقات و فناوري با بيان اين که جلوگيري از ورود دانشجو به خوابگاه خط قرمز ماست، بر پيگيري اين اتفاق خبر داد. دکتر رياضي در گفت‌وگو با ايسنا در واکنش به گزارش خيابان‌خوابي دختر دانشجويي که به علت تاخير اجازه ورود به خوابگاه نيافته بود، گفت : وزارت علوم قطعا اين مسئله را پيگيري خواهد کرد. اگر مسئول خوابگاه چنين کاري کرده باشد قطعا درباره ادامه فعاليت آن خوابگاه تصميم‌گيري خواهد شد . وي با تاکيد بر اين که هيچ خوابگاهي حتي خوابگاه خودگردان حق ندارد دانشجو را بيرون از خوابگاه نگه دارند، اظهار کرد: اين مسئله خط قرمز ماست و شخصا پيگير اين مسئله خواهم شد . دانشجويان به ويژه دانشجويان دختر اطمينان خاطر داشته باشند که سيستم‌هاي حمايتي در چنين شرايطي از آنها حمايت خواهند کرد .
مدير کل دانشجويان داخل وزارت علوم در ادامه شماره تماس دختر دانشجو را از خبرنگار ايسنا دريافت کرد تا شخصا آن را پيگيري کند.