بازیها و تفریحات زمان ما

بازیها و تفریحات زمان ما

گارگین فتائی

کلاً تفریحات و اوقات فراغت در زمان تحصیل من در مدرسه زیاد نبودند چون مثل الان نه خبری از ماهواره و اینترنت بود و نه گوشی موبایل و غیره اما تا اونجا که یادمه چند تا بازی و تفریح داشتیم

1: تلویزیون

در اون زمان تلویزیون تنها دو تا کانال داشت کانال یک و دو  برنامه های کانال یک از ساعت چهار شروع میشد که یک ساعت تنها در مورد گمشده ها بود که تصویر اونها رو نشون می دادند و از بیننده ها می خواستند اگه اطلاعی ازشون دارن خبر بدند برنامه های شبکه دو هم ساعت هفت شروع میشد شبکه یک از ساعت پنج تا شش بعد از ظهر برنامه کودک داشت و البته در زمان ما کارتونهای قشنگی میزاشتند که حتی پدر و مادرها هم اونها رو تماشا می کردند و مثل الان تخیلی و مزخرف نبودند . آخر برنامه کودک هم نقاشیهایی رو که بچه ها کشیده بودن و به صدا و سیما فرستاده بودند رو نشون میداد که عمدتاً شامل گل و گیاه و مناظر طبیعی و خونه و خورشبد و نظایر اون بود.

البته من کلاس پنجم که بودم ویدئو رواج پیدا کرد و این طوری بود که معمولاً یکی از اعضاء فامیل و یا یکی از همسایه ها در روزهای تعطیل یک ویدیو کرایه می کرد که در اون زمان به صورت کاستی بود و کلی کاست فیلم رو  دو روز پیاپی همه توی خونه یه نفر جمع می شدند و تماشا می کردن و انقدر از این ویدیوی بدبخت کار می کشیدند که یا می سوخت یا ایراد پیدا می کرد.

در واقع تلویزیون برنامه های زیاد جذابی نداشت و سریالها و فیلمهای اون چنگی به دل نمی زد از طرف دیگه بیشتر برنامه هاش هم میز گرد و تفسبر سیاسی و برنامه هائی نظیر اون بود.

کلاً برنامه ها ساعت ده شب تموم میشد و تنها جمعه ها دوساعت صبح هم برنامه اشتند و از ساعت ده شب ما از طریق رادیو ، قصه شب رو گوش می دادیم که اون زمان طرفداران زیادی داشت و ده و نیم شب دیگه همه خواب بودند.

روزنامه هم زیاد نبود و دکه های روزنامه فروشی هم خیلی کم بودند و تنها سه روزنامه معروف وجود داشت کیهان و اطلاعات و بعداً رسالت و البته روزنامه ارمنی زبان آلیک هم ویژه ارامنه منتشر میشد.

تلویزیونها هم اکثراً سیاه و سفید بود و کسی که در اون زمانها تلویزیون رنگی داشت میگفتند وضع خونوداش خوبه و من کلاس دوم دبیرستان که بودم تازه تلویزیون های رنگی رواج زیاد پیدا کرده بود

2: بازی در کوچه

ضعف تکنولوژی باعث میشد بچه ها بیشتر توی کوچه ها باشند و البته خانواده ها  و همسایه ها هم بیشتر همدیگر رو می دیدند بچه ها توی کوچه انواع بازی رو می کردن و در اون زمان شاید ساعت یکی دو ماشین از یک کوچه رد میشد و توی هر کوچه ای کسانی که اتومبیل شخصی داشتند انقدر انگشت شمار بودن که قشنگ به چشم می اومدند برای همین کوچه ها از لحاظ ترافیکی خلوت بودند .

بازیهای زمان ما درکوچه شامل فوتبال و گل کوچیک بود و گرگم به هوا و قایم موشک و نظایر اون و البته یک بازی به اسم هفت سنگ داشتیم و یک بازی هم این طور بود که با گچ روی زمین جاده می کشیدیم و ماشینهای اسیاب یازیمون رو توی اون خطوط جاده میزاشتیم و هر بار سه تا به اون ماشین می زدیم تا جلو بره اگه ماشین از خط جاده منحرف میشد باید یک قدم و اگه به ماشین جلوئی می خوردیم باید دو قدم عقب می رفتیم .

در زمان ما کاشی بازی هم مد بود یعنی کاشیهای مختلف  در اندازه های مختلف می خریدیم و یک سری کاشی رو روی زمین میزاشتند و از مسافتی معین  کاشی خودمون رو روی اون کاشی مینداختیم که اگه برخورد می کرد اون کاشی مال ما میشد.

3: جیوانات

نگهداری حیوانات هم از سرگرمیهای ما بود که بیشتر شامل نگهداری جوجه ها و گربه و سگ و البته بیش از همه ماهی و درست کردن آکواریوم  و تهیه غذای ماهیها بود.

4: بازیهای فکری

یکی از معروفترین بازیهای زمان ما مار و پله بود که فکر کنم خیلیها این بازی رو می شناسند.

یک بازی هم به نام ایران پولی داشتیم که توی  اون خیابونهای تهران ارزشیابی شده بود.

در زمان ما البته وقتی من سوم راهنمائی بودم تازه بازیهای الکترونیکی اون هم در سطح خیلی ساده رواج پیدا کرده بود که یکی از اولینهای اون تی وی گیم بود که شامل دو تا آدم بود که یک توپ رو به سوی هم مینداختن

کم کم معروفترین بازی الکترونیکی زمان ما یعنی آتاری به بازار اومد که طرفدارن زیاد داشت و هنوز هم داره.

از بازیهای رایج اون زمان فوتبال دستی بود که اون هم طرفداران زیادی داشت.

یک بازی بسیار رایج زمان ما اسم فامیل بود که بیشتر بین اعضاء خانواده رواج داشت که هر کدوم کاغذی در دست می گرفتند همراه با یک خود کار و بالای اون کاغذ می نوشتند اسم و فامیل و غذا و میوه و حیوان و رنگ و در اواخر نام کشور و شهر و هنرپیشه و خواننده هم می اومد و هر بار یکی از اعضاء می گفت که با چه حرفی باید نام اون موارد رو بنویسند که البته من همیشه سعی می کردم حرفهای سخت رو انتخاب کنم و نوعی لذت از این کار می  بردم.

5: بازیهای خنده دار

بازیهائی هم داشتیم که بیشتر جنبه تفریحی و خنده داشت تا فکری مثل سنگ  و کاغذ و قیچی و یا یک بازی به این صورت بود که مدام می گفتن هر کسی کار خودش بار خودش آتیش به انبار خودش و با دست به طرف مقابل می زدن که نباید دست به طرف می خورد وگر نه اصطلاحا اون طرف در بازی می سوخت و یا بازی کبابی که یک طرف کف دستاش رو نگه می داشت و طرف مقابل دستاش رو به کف دستای اون نزدیک می کرد و اون طرف هم سعی می کرد با دستهاش به دست اون ضربه بزنه اگه دستهاش به کف دست اون طرف برخورورد می کرد در بازی می سوخت.

یک بازی مداد تراش هم داشتیم به این صورت که مداد تراش رو در جائی مخفی می کردیم و طرف باید می گشت و اون رو پیدا می کرد و خودمون با ضربه روی میز می زدیم یعنی اگه از اون جائی که مداد تراش رو مخفی کرده بودیم دور میشد ضربه ها آهسته تر و در صورتی که نزدیک میشد ضربه ها محکم تر میشدند.

6: بازیهای خطرناک

که البته این بازیها خوراک بچه ها بود مثل کشتی گرفتن با هم و یا پریدن از یک ارتفاع و البته اون زمان هم بیشتر کوچه ها خاکی و سنگی بودند و هممیشه بچه ها با سر و دست کثیف و خونین و مالین به خونه می اومدند.

7: دوچرخه سواری

که در زمان کودکی سه چرخه بود و بعد تبدیل به دوچرخه های کوچک تر و بعد بزرگ تر میشد و مغازه های تعمیر دوچرخه هم زیاد بود و یادم میاد  که برای زیبائی چرخهامون اونها رو با نوارهایی که به رنگهای مختلف بود تزئین می کردیم.

در زمان ما شهر بازی مثل الان رایج نبود اما دو تا داشتیم که زیاد شلوغ نبود و هر وقت به ما می گفتند شما رو به اونجا می بریم انگار بهترین روز زندگیمون بود.

8: کتاب

که شامل کتابهای نقاشی و داستانهای کودکانه میشد و همچنین نوارهائی  که در اون داستانهای کودکانه بیان میشد و بچه های اون زمان عاشق داستان بودند مخصوصاً داستانهای دنباله دار

کیهان بچه ها هم طرفدار زیاد داشت و حتی یک عده شمار ه های مختلف اونو جمع آوری می کردند.

یکی دیگه از کتابهای بسیار پر طرفدار اون زمان کتابهای تن تن بود که توشون پر از عکسهای کارتونی بود.

جمع آوری تمبر هم رواج داشت و مغازه هائی وجود داشت که کارشون فروش تمبر بود و در زمان ما بچه هائی بودند که آلبومهای تمبر بارزشی دریت می کردند که هنوز هم اونها رو دارند