تضاد تهوع آور
گارگین فتائی
بی حوصله و دل تنگ از تنهائیها
و خسته از یک نوائی روزگار
در آنچه که ناخواسته بر سرت می کوبد
در خاانهء خود
آهنگی سوزناک را می شنوم
پیانوی جواد معروفی
ویولون چهان شاه برومند
و برای خود فضائی ایجاد کرده ام
یک جو عمیق در عقده گشائی از دل تنگیها
اما ..........................................
صدای گوش خراش موتور سیکلتها
طنین ناهنجار ماشینها
هیاهوی بی سر و ته مردم
که همگی مدام در رفت و امدند
صدای آژیر های بلند
آژیری که حاکی از وقوع حادثه ای است
و آژیری دیگر
که می گوید انسانی کشته شده است
صدای آژیرها چنان بلند است
که موسیقی مرا در نطفه خفه می سازد
گوئی این موسیقی در حاکمیت سنگ دل ماشینها
محکوم به فناست
و چه طنین ناهنجاری ایجاد شده است
یک حالت متضاد
تضاد بین ماشبن و احساس
این جاده تنها چیزی که سرش می شود
تردد است
بی تفاوت از هر گونه احساس
هر کس تنها و تنها به فکر رسیدن است
رسیدن به مفصدی که هیچ گاه پایانی ندارد
بی احساس و خشک
ازکنار افکارت رد می شوند
از روی احساس شیرینت
و گند می زنند به حسی که در تو ایحاد شده است
به راستی که
این چه تضاد تهوع آوری است!