سخنان دکتر کارن خانلری در مورد نسل کشیها
مبارزه با نسل کشی تاریخ مصرف ندارد
http://www.alikonline.ir/fa/fa/news/political/item/689-مبارزه-با-نسل-کشی-تاریخ-مصرف-ندارد
آلیک، گروه سیاسی - عصر روز یکشنبه، 25 آبان، نمایشگاهی به همت هیات برگزاری مراسم یکصدمین سالگرد نسل کشی ارمنیان و با همکاری سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران در فرهنگسرای ارسباران بر پا شد. دکتر کارن خانلری نماینده ارمنیان تهران و شمال ایران در مجلس شورای اسلامی، گریکور آراکلیان سفیر ارمنستان در تهران و هایک دمویان پژوهشگر ارمنستانی و دبیر موزه نسل کشی ارمنیان، و اساتید مدعو دانشگاهی و چهره های فرهنگی مهمانان ویژه مراسم گشایش بودند.
هایک دمویان، پژوهشگر نسل کشی و پدیدآورنده این نمایشگاه طی سخنانی بر لزوم پرداختن به موضوع نسل کشی ها تاکید کرد که این امر می تواند محکومیت چنین اعمالی را در پی داشته و نوعی عامل بازدارنده باشد. چراکه عدم محکومیت چنین اعمالی را می توان به عنوان نوعی عامل تشدید خشونت به حساب آورد.
رئیس موزه نسل کشی ارمنیان در ادامه از تلاش های جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از کشور های حامی ستمدیده گان صحبت به میان آورده وتمدن ایران را یکی از عامل های آرامش و ثبات در منطقه خواند. وی در ادامه خاطرنشان کرد: تاثیر فرهنگی و اجتماعیِ نسل کشی بر خاطره ملت ها آنقدر زیاد است که تا سال ها پس از پایانِ درگیری باقی می ماند. در بوسنی و هرزگوین، رویکرد حکومت یوگسلاوی سابق چنان شکافی در جامعه به جا گذاشت که هنوز هم کشور بوسنی و هرزگوین با سه رییس جمهوری (شورایی مرکب از یک بوسنیایی، یک صرب و یک کروات) اداره می شود. کشورهای دیگری که دستخوش پاکسازی قومی شده اند نیز همچنان با خشم و نفرت تاریخی اقوام خود دست به گریبانند.
دکتر کارن خانلری نیز طی سخنانی در مراسم گشایش این نمایشگاه دو روزه ضمن تشکر از مسئولین فرهنگسرای ارسباران، و با ذکر این موضوع که ارمنیان بخوبی متوجه این موضوع هستند که برادران مسلمانشان با همکاری های اینچنینی مراتب همدردی خود را با یاد چنین وقایعی اعلام می دارند گفت: تاریخ معاصر جهان، نسل کشی های بسیاری به خود دیده است. از کشتار یک میلیون و 700 هزار اقلیت ویتنامی، چینی، تایلندی، مسلمان و بودایی در کامبوج به دست خمرهای سرخ (1979-1975) تا قتل عام یکصد روزه حدود یک میلیون روآندایی عضو قبلیه توتسی به دست روآندایی های قبیله هوتو (1994) تا کشتار هزاران بوسنیایی به دست نیروهای صرب (1995).
وی از لزوم واکنش سریع و بموقع برای محکوم کردن و جلوگیری از تکرار چنین وقایعی صحبت به میان آورد و خاطر نشان کرد: ایران به عنوان یکی از اولین کشورهائی که با آغوش باز پذیرای بازماندگان وقایع اولین نسل کشی قرن گذشته بود امروز باید بیشترین حق را در تصمیم گیری ها در مبارزه علیه تروریسم و جنایات جنگی دارا باشد.
گروهی از روشنفکران ارمنی در ایران بر این گمانند که از آنچه در گذشته رخ داده است باید به عنوان درس عبرتی برای آینده بهره گرفت. این افراد، هنر و رویدادهای فرهنگی را دستمایه ای برای آگاه سازی جوانان از نسل کشی ارمنیان (1915) قرار داده اند و می کوشند با نمایش زشتی های نهفته در پاکسازی قومی و نژادی، از تکرار چنین رخدادهایی در سطح بین المللی جلوگیری کنند.
بر همین اساس ،نمایشگاه 'بازتاب نسل کشی ارامنه در مصبوعات جهان'که روز یکشنبه با هدف محکومیت کشتار انسان ها در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد، ترکیبی از تصاویر واقعی (رئال)، کاریکاتورهای مطبوعاتی و نقاشی های هنری در روزنامه های اواخر قرن 19 و اوایل 20 را به معرض نمایش گذاشت.
این نمایشگاه که شامل 60 تابلو بود، تابلوهائی که با تصویر مقاله ها و یا نگاره های مربوط به کشتار ارمنیان به نمایش گزارده شده بود. تاریخ انتشار مطبوعات به نمایش در آمده به سال های اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بر می گردد.
گروهی از نگاره ها، متن روزنامه هایی هستند که درباره کشتار ارمنیان از اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم مطالبی منتشر کرده اند.
در این میان نگاه گزارشگر ایرنا به این نمایشگاه و تصاویر به نمایش در آمده قابل توجه بود.به نقل از گزارش فوق در این نمایشگاه، تصاویری از روزنامه های ایرانی هم دیده می شود. از جمله مجله ای به نام «عصر جدید» که مقاله ای زیر عنوان 'اضمحلال ارامنه'منتشر کرده است و روزنامه ای به نام "تبریز"که دو بار در هفته چاپ می شده و تاریخ 20 شعبان 1337 (قمری) روی آن دیده می شود.
اما برخی نگاره ها، عکس هایی از واقعیت های تاریخی هستند؛ از جمله سه سرباز عثمانی که در کنار سرهای بریده شده چهار روشنفکر ارمنی عکس یادگاری گرفته اند (1902).
گروهی دیگر از نگاره ها، نقاشی هایی هنری هستند که احساس هنرمندان آن دوره از رخدادهای ارمنستان را نمایش می دهند. روی یکی از این نقاشی ها که در 28 نوامبر 1891 در روزنامه ای فرانسوی چاپ شده است، هراس زنان ارمنی که پشت دیوارها مخفی شده اند، به روشنی، کشتار مردان ارمنی را در ذهن مخاطب زنده می کند. در زیر این نقاشی نوشته شده است: «سال نو در ارمنستان».
1برخی نگاره ها نیز کاریکاتورهای مطبوعاتی هستند. از جمله در کاریکاتوری که سال 1895 منتشر شده است، سرباز عثمانی در حال کشتن زنی ارمنی، نیم نگاهی هم به غرب دارد و مردی که لباسی با نقش پرچم بریتانیا را در غرب پوشیده، نیم نگاهی به عثمانی دوخته است. از جیب مرد انگلیسی، کاغذهایی بیرون آمده که رویشان نوشته است: سهم کانال سوئز، درآمدهای ترکی، وام های دولت ترکیه،...
به گفته دبیرهیات بزرگداشت یکصدمین سالگرد نسل کشی ارمنیان کشتار ارمنیان، برخاسته از سیاست های حکومت عثمانی بود. ما به هیچ وجه شهروندان ترکیه و یا حتی شهروندان کشور عثمانی را مسول کشتار ارمنیان نمی دانیم. اما وقتی دولت ترکیه، خود را میراث دار عثمانیان می داند، باید میراث به جامانده از دولت عثمانی را هم بپذیرد و این برای دولت ترکیه دشوار است.
'گل پنج پر'نماد یکصدمین سالگرد کشتار ارامنه است .انتخاب این 'گل'نشاندهنده رویکرد فرهنگی ارمنیان در برخورد با پدیده نسل کشی است. ارمنیان این گل را 'گل فراموشم مکن'نامگذاری کرده اند.
خاطر نشان می کند که همزمانی گشایش نمایشگاه فوق با اجرای نمایش "راز"که ویژه عکاسان و اهالی رسانه ها اجرا رفت توجه خبر نگاران و هنرمندان بسیاری را به این نمایشگاه جلب کرد. از جمله محمدعلی زم،روحانی و پژوهشگر سینما و رئیس پیشین سازمان حوزه هنری، و بازیگران نامی تئاتر و هنرهای نمایشی که در سالن نمایشگاه حضور یافتند.
در متنی که بر اعلان این نمایشگاه نقش بسته آمده :مطبوعات جهان به عنوان شواهد عینی با نفی اعمال و سیاست های ظالمانه دولت عثمانی نسبت به ارمنیان، صحه بر این واقعیت تاریخی (نسل کشی ارمنیان) گذاشته اند. آن ها بر مبنای روایت های آوارگان و بازماندگان نسل کشی ،به ویژه گزارش های مستند و ارزشمند دیپلمات های خارجی، میسیونر ها، پزشکان و عکاسان که در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 شاهد این فجایع بودند اخبار منتشر کرده اند. گزارش های مستند و روزشمار نشریات و ماهنامه های مستقل آن زمان در نقاط مختلف امپراتوری عثمانی نیز حائز اهمیت اند...
کشتار بزرگ ارمنیان با هدف پاکسازی قومی در سال 1915 میلادی در سرزمین هایی که آناتولی شرقی (ارمنستان غربی) نامیده می شد، رخ داد. مورخان شمار کشته شدگان سال 1915 را 1.5 میلیون نفر برآورد کرده اند و برخی نیز با احتساب کشتارهای صورت گرفته در دهه های پیش از آن، جمع ارمنیان قربانی شده را تا 2 میلیون و 200 هزار نفر تخمین می زنند.
دکتر کارن خانلری ،نماینده ارمنیان در مجلس: برخوردهای قومی با نسل کشی معنا ندارد
http://www.alikonline.ir/fa/fa/news/political/item/691-دکتر-کارن-خانلری-،نماینده-ارمنیان-در-مجلس-برخوردهای-قومی-با-نسل-کشی-معنا-ندارد
محکومیت نسل کشی از ارامنه تا فلسطینیان
ایرنا – نماینده ارمنیان تهران و شمال کشور در مجلس شورای اسلامی، خشونت های قومی را مصیبت هایی فراتر از مرزهای جغرافیایی خواند و با تاکید بر احساس همدلی ایرانیان با ملت های جهان، کشتار مردم بیگناه را چه در دوره حکومت عثمانی و چه در فلسطین اشغالی و میانمار محکوم کرد.
دکتر کارن خانلری، که در حاشیه نمایشگاه عکس یکصدمین سالگرد کشتار ارمنیان به دست حکومت عثمانی در فرهنگسرای ارسباران با خبرنگار ایرنا سخن می گفت، نقش اختلاف های مذهبی در کشتار ارمنیان را ریشه ای ندانست و تاکید کرد: اختلاف دینی در درجه های پایین تر نقش داشته است اما دلیل اصلی، تلاش حکومت عثمانیان برای سیطره بر سرزمین های ارامنه بود.
وی افزود: عثمانی ها زمانی که دیدند با وجود فتح سرزمین های ارمنیان، نتوانسته اند بر آن سیطره پیدا کنند، چاره را در پاکسازی قومی یافتند. حکومت عثمانی همین «سیاست سیطره» را در مورد مقدونیه، بلغارستان، صربستان، بوسنی و آلبانی هم داشت.
این نماینده مجلس شورای اسلامی ادامه داد: فرق ارمنستان با کشورهای دیگر این بود که ارمنستان نقش خط قرمز و مانع جغرافیایی در برابر سیاست نگاه به شرق عثمانی ها را داشت، به همین دلیل، ارمنی ها در نوک پیکان نسل کشی بودند اما بعدها آشوری ها، یونانیان، مسلمانان علوی و سپس کردها نیز قربانی سیاست نسل کشی عثمانی شدند.
نماینده ارمنیان در مجلس درباره برگزاری نمایشگاه عکس هم گفت: برنامه ها و نمایشگاه های مشابهی هر سال در حدود 60 کشور جهان برگزار می شود و به نظر من، ایران یکی از بهترین کشورهای جهان برای برپایی رخدادهای فرهنگی است؛ چراکه در ایران احساس همدلی با ملت های دیگر همواره وجود داشته است.
کارن خانلری بر ضرورت آگاه سازی ملت ها برای جلوگیری از تکرار فجایع بشری در آینده تاکید کرد و افزود: امروز در فلسطین و غزه شاهد کشتار شهروندان بی گناه هستیم، در میانمار هم پاکسازی قومی وجود دارد، کمی قبل تر 'توتسی'ها را در روآندا قتل عام می کردند، در کامبوج هم (نسل کشی) اتفاق افتاده است.
وی اضافه کرد: «من ارمنی» یا «شمای مسلمان» اگر می بینیم عده ای در فلسطین قربانی خشونت و کشتار می شوند، نمی توانیم بگوییم به ما ربطی ندارد چون فلسطینی نیستیم، بنابراین در برخورد با نسل کشی، احساسات قومی معنا ندارد و موضوع، فاجعه انسانی است و باید با وجدان بیدار با آن برخورد کرد.