چکناواریان: اینقدر به ما نگویید اقلیت، ما همه ایرانی هستیم
به گزارش سایت خبری تحلیلی آذری ها به نقل از خبر آنلاین، لوريس چكناواريان كه در آئین بزرگداشت گورگن موسسیان رهبر گروه کر ارکستر سمفونیک تهران سخن می گفت اظهار داشت: «لازم است از چند رهبر کُر یاد کنیم که زحمت زیادی در این راستا کشیده اند؛ مثل «اِولین باغچه‌بان» که خدمت زیادی به این عرصه کرد. همچنین «روبرت گریگوریان» که با جان و دل خدمت کرد».
او تأکید کرد: «وقتی یک درخت، میوه می دهد هسته های آن میوه ها، درخت های دیگری را به وجود می آورند. خوشحالم که در قبال «موسسیان» رهبرانی برجسته مانند «رازمیک اوهانیان» و «علیرضا شفقی نژاد» فعالیت می کنند؛ این دو نفر گنج کُر این مملکت هستند و معاونت هنری باید از آن ها استفاده کند».
چکناواریان همچنین گفت که این، وظیفه دفتر موسیقی است که از کر حفظ و حمایت کند و خطاب به پیروز ارجمند اظهار داشت: «از این ثروتی که به شما رسیده خوب نگهداری کنید».
داودگنجه ای دیگر سخنرانی بود که در این مراسم سخن گفت. او با اشاره به مظلومیت هنرمندان اظهار داشت: «چند روز پیش که از برگزاری چنین مراسمی صحبت شد، با خودم گفتم بعضی هنرمندان چقدر مظلوم هستند و با این که زحمت زیادی کشیده اند، آن طور که باید از آن ها قدردانی نمی شود. در حالی که برخی دیگر از هنرمندان، زحمت کمی می کشند و همیشه مورد تقدیرند».
پیروز ارجمند هم با بیان این که پاییز امسال بسیار غم انگیز بود گفت: «داود گنجه ای تاریخ شفاهی موسیقی این کشورند و کاش آن را مکتوب کند. تاریخ موسیقی کشور باید ثبت شود که جوانان بدانند این شرایط راحت به دست نیامده است».
او ادامه داد: وقتی با دانشجویانم صحبت می کنم، همیشه به آن ها یادآور می شوم که فکر نکنید این شرایط راحت ایجاد شده است. روزگاری ما باید برای حمل ساز در سطح شهر به صورت ساعتی مجوز می گرفتیم. این شرایط نتیجه همت و تلاش افرادی است که باید نام شان در تاریخ ثبت شود.
مدیرکل دفتر موسیقی افزود: اقلیت ها و بویژه مسیحیان، نقش موثری در این حوزه داشته و در زمینه موسیقی علمی ایران، زحمت زیادی کشیده اند. موسسیان نیز یکی از همین افراد بود که کُر تالار وحدت را شکل داد.
ارجمند با بیان این‌که در زمان دانشجویی ام مصاحبه ای با این هنرمند داشتم، گفت: «ایشان دغدغه های زیادی داشت، مثلا این‌که نمی توانست در آثارش سلو داشته باشد، زیرا احساس می کرد، رنگی را از دست داده است. او به تعالی فکر می کرد و زحمت زیادی در ترجمه متون به زبان فارسی کشید».
او تصریح کرد: «موسسیان شانس آورد که در ایران نبود و اتفاقاتی را که برای گروه کُر و ارکسترهای ایران افتاد، ندید. شاید اگر آن زمان در ایران بود، دق می کرد؛ اما خوشبختانه در دوره جدید، اتفاقات خوبی افتاده است و کُر برای اولین بار علاوه بر رهبر ثابت، رهبر مهمان نیز خواهد داشت».
او در همین راستا تأکید کرد: گروه کُر ارکستر سمفونیک تا سه ماه دیگر، میزبان آقای «تیچ» خواهد بود که یکی از رهبران با تجربه است تا بتوانیم در زمینه آموزش، فعالیت هایی انجام دهیم. ما درصدد تشکیل انجمن ملی کُر ایران هستیم.
در بخش دیگری از این مراسم، وارطان ساهاکیان، از پیشکسوتان عرصه موسیقی اظهار کرد: آشنایی من با موسسیان به حدود 28 سال قبل بر می گردد؛ همیشه وقتی او را می دیدم به توانایی هایش غبطه می خوردم. او در کُر دانشگاه تهران، کُر دانشگاه هنر، کُر سوان و کُر ارکستر سمفونیک فعالیت می کرد و بسیار پرمشغله بود؛ اما آنقدر توانمند بود که بسیاری از آثار را در ذهنش حفظ بود و هرگز فراموش نمی کرد.
او ادامه داد: «خیلی ها می گویند که چرا موسسیان از ایران رفت و به آمریکا مهاجرت کرد؛ او برای اولین بار که مدت کوتاهی به آمریکا رفت و به ایران بازگشت، متوجه شد که بیمه اش را قطع کرده اند و هر چه تلاش کرد، بیمه اش درست نشد. با این حال، یک سوییت کوچک در خیابان ویلا به او دادند. موسسیان مجبور شد بار دیگر به آمریکا برود و وقتی پس از مدتی بازگشت، دید آن خانه کوچک هم دیگر نیست. او با خودش فکر کرد که اگر برای همیشه به آمریکا برود، می تواند در گروه کُر یک کلیسا فعالیت داشته باشد. حتی بعضی ها می گویند، او اخلاق سرد و خشکی داشت، دلیلش این بود که تلخی های زندگی موسسیان را به این روز انداخت. او از زندگی روی خوش ندید و حتی وقتی به آمریکا رفت، باز هم ناراحت بود.».
ساهاکیان اضافه کرد: «وقتی به آمریکا می رفت، به من گفت، وارطان اگر در ایران می مردم، احتمال داشت که در تالار وحدت برایم برنامه یادبود برگزار کنند، اما اگر در آمریکا بمیرم، غریب خواهم بود. امروز خوشحالم با این که موسسیان در آمریکا فوت کرده است، چنین مراسمی را برایش گرفته اند تا او به رویایش برسد».
در بخش دیگری از این مراسم، دکتر حمید عسگری - رهبر کُر ارکستر سمفونیک تهران - پیام تسلیت خود را خواند.
سپس نسرین ناصحی که یکی از خوانندگان قدیمی در عرصه ی کُر است، گفت: «موسسیان هنرمند ارزشمند و اندیشمندی بود که همواره جایگاه آواز کلاسیک را رفیع و بلند می دانست و در راستای ارتقای سطح موسیقی کشور کوشید».
گورگن موسسیان، رهبر سابق گروه کر ارکستر سمفونیک تهران، شامگاه 17 آبان ماه (8 نوامبر 2014 م.) به‌دلیل نارسایی کبد در آمریکا درگذشت.