خبرها در مورد نسل کشی ارامنه
نماینده ترکیه در مجلس آن کشور لایحه نسل کشی ارمنیان را به مجلس ارائه کرده است
http://www.alikonline.ir/fa/fa/news/armenians/item/749-
نماینده-ترکیه-در-مجلس-آن-کشور-لایحه-نسل-کشی-ارمنیان-را-به-مجلس-ارائه-کرده-است\
سباهات تونجل (Sebahat Tuncel) نماینده استانبول در مجلس ترکیه از حزب دموکراتیک خلق ها (HDP) طرح نسبتا قابل توجهی را به مجلس این کشور ارائه کرده است.
تونجل در این طرح از رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه درخواست کرده است در صحن مجلس ملی این کشور به خاطر نسل کشی ارامنه عذرخواهی کند.
توجل که عضو حزب دموکراتیک خلق ها می باشد، در توجیه طرح خود تاکید کرده است. "برای ایجاد چشم انداز روشنی از آینده براساس توافق جدید مدنی میان دولت و ملت و نیز برقراری صلح در داخل جامعه ترکیه، به غیر از نسل کشی درسیم در سال 1938 میلادی شناسایی قتل عام های انجام گرفته در ماراش، سیواس، چوروم و همچنین نسل کشی ارامنه ضروری است."
براساس این لایحه رئیس جمهوری ترکیه به نمایندگی از حکومت باید در صحن مجلس ملی به خاطر وقوع نسل کشی عذرخواهی کرده وسپس با سفر به محل وقوع نسل کشی متن عذرخواهی را در آنجا نیز قرائت نماید.
تونجل همچنین پیشنهاد کرده است در فاصله یک سال پس ازعذرخواهی رسمی لایحه ای دیگر تنظیم کرده و برای تشکیل کمیسیون تحقیق اقدام شود. وی از دولت خواسته است کلیه آرشیوهای تحت اختیار خود را در دسترس قرار دهد.
این لایحه همچنین دربرگیرنده فرآیندی برای جبران خسارت مالی و معنوی و همچنین طرح دعوی کیفری است. وی همچنین خواستار آن شده است تا روز وقوع نسل کشی به عنوان روز عزای ملی در ترکیه اعلام شود.
وبلاگ نویس ترک: نسل کشی ارمنیان و آشوریان از قبل برنامه ریزی شده بود
http://www.alikonline.ir/fa/fa/news/armenians/item/748-
وبلاگ-نویس-ترک-نسل-کشی-ارمنیان-و-آشوریان-از-قبل-برنامه-ریزی-شده-بود
منبع: سایت T24
روز 29 اکتبر سالروز تاسیس جمهوری ترکیه نوین می باشد. اکنون این کشور 91 ساله شده و هر ساله و به این مناسبت جشن های باشکوهی در ترکیه برگزار می گردد.
یلماز مورات بیلیجان وبلاگ نویس ترک و منتقد دولت در سایت اینترنتی شبکه (T24) ترکیه مقاله ای تحت عنوان «سرگذشت کوتاه ترکیه نوین» نوشته و صفحات سیاه و خجالت آوری از تاریخ آن کشور را تشریح نموده است.
مورات بیلیجان مقاله خود را با نگاهی به تاریخ امپراطوری عثمانی آغاز و می نویسد:
پس از 600 سال حکومت عثمانی، در سال 1923 میلادی ترکیه نوین بنیان نهاده شد. این ترکیه که بر پایه تفکرات رهبران حزب اتحاد و ترقی و ترکان جوان پایه ریزی شده بود می بایست کشوری با ساکنین عمدتا ترک بنا می گردید و در این راه تمام اقلیت های مذهبی مانند ارمنیان، آشوریان، یونانی ها، علویهاو.... یا می بایست پاکسازی و تبعید شوند و یا به زور ترک دیانت کنند. که این برنامه با نسل کشی ارمنیان و آشوریان در سال 1915 و نسل کشی سایر اقلیت ها از سال 1920-1914 و بعدها در سال 1937 و 1955 برنامه ریزی و با موفقیت اجرا شد.
این وبلاگ نویس ترک معتقد است حکومت علاوه بر کشتار و اعمال فشار برای تغییر دیانت و ترک سازی جامعه هدف دیگری نیز در سر می پروراند و آن ترک سازی اقتصاد کشور بود زیرا در آن زمان اقتصاد ترکیه بر پایه علم و دانش مسیحیان و اقلیت ها در اقتصاد اداره می شد و مسلمانان ترک نقشی در آن نداشتند. از اینرو حکومت با بی شرمی تمام علاوه بر کشتار و نابودی، هر آنچه جزء دارائی اقلیت های مذهبی مانند ارمنیان و یونانیان بود غارت و تحت مایملک خود قرار داد.
آنها برنامه خود را از شهر ازمیر آغاز کردند. روزهای متوالی شهر ازمیر در شعله های آتش می سوخت و به جرات می توان گفت پس از چند روز دیگر هیچ ارمنی و یونانی در شهر باقی نماند. بدنبال این اهداف برنامه ریزی شده طبقات جدید اجتماعی تشکیل شد که در برگیرنده سه طبقه ترک، کرد و غیر مسلمان می شد. اصلاحات برنامه ریزی شده ادامه یافت تا اینکه سال 1937 میلادی فرا رسید و حوادث خونبار درسیم بوقوع پیوست و بعدها هم حوادث 1955 میلادی که بدنبال آن مابقی اقلیت غیر مسلمان ترکیه بالجبار کشور را ترک گفتند.
و اینست سرگذشت کشور ما که در طی چند ماه همه شهرها از شهروندان ارمنی، آشوری و یونانی پاکسازی شد، هر آنچه متعلق به آنها بود مصادره، و سپس همه را وادار کردیم که تنها به زبان ترکی صحبت کنند. حال ما امروز به این تاریخ می بالیم، جشن می گیریم و افتخار می کنیم.
در انتهای این مقاله مورات بیلیجان معتقد است اینگونه شد که حکومت های بعدی ترکیه توانستند آرزوی دیرین ترکان جوان را برآورده کرده و زنده نگاه دارند. این کشور 91 ساله شده است بدون آنکه ما شاهد کوچک ترین مولفه ای از دموکراسی باشیم.
درگذشت پنج بانوی میسیونر در فیلمی درباره نسل کشی
نوشته: رزا گریگوریان
ترجمه: ورژیک محمودی
مأخذ: روزنامه آلیک، مورخه 10 دسامبر2014
http://www.alikonline.ir/fa/fa/news/culture/item/754-
سرگذشت-پنج-بانوی-میسیونر-در-فیلمی-درباره-نسل-کشی
فیلم جدیدی به مناسبت بزرگداشت صدمین سالگرد نسل کشی ارمنیان در حال ساخت است که در کانون آن شرح سرگذشت و داستان پنج بانوی میسیونری است که به یاری ارامنه شتافتند. این فیلم که نام احتمالی آن «نقشه رستگاری» است از درد مشترک انسان ها و مصائب یک ملت سخن می گوید و بیانگر داستان پنج بانوی انسان دوست است که از نقاط گوناگون جهان به کمک شتافته اند. مانول ساریبگیان، نویسنده و تهیه کننده این فیلم، و بنیانگذار و مدیر استودیو «من پیکچر» در گفتگو با خبرگزاری «آرمن پرس» درباره فیلم «نقشه رستگاری» سخن گفته است.
«نقشه رستگاری» فیلمی است درباره زندگی در تقابل با مرگ
این یک فیلم مستند بلند است با صحنه های نمایشی. زبان اصلی فیلم انگلیسی است، ولی به زبان های ارمنی، فرانسه، آلمانی، روسی و غیره نیز ترجمه خواهد شد. فیلمی است درباره زندگی علیه مرگ، رستگاری به جای نابودی و انساندوستی در برابر خشونت. این، دعوت به مبارزه، و پیروزی زندگی است. این فیلم که اندوه هزاران نفر را تسکین می دهد و نسبت به بانوان دلیر احساس قدردانی و افتخار می آفریند، می تواند هم برای ارامنه پراکنده در سراسر جهان و هم دیگر ملت هایی با سرنوشت مشابه، و البته افرادی که هنوز در «نسل کشی ارمنیان» تردید دارند توجه برانگیز باشد. این فیلم درباره فجایع بشری روی داده در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، بخصوص موج جنبش های بشردوستانه ای است که در هنگام نسل کشی ارمنیان دست به اعتراض و سرکشی زدند.
این فیلم مستند فقط بر اساس اسناد واقعی ساخته شده است. قهرمانان فیلم میسیونرهای شناخته شده در تاریخ هستند، افرادی واقعی که شاهد کشتارهای ارامنه بوده اند. آن ها پنج بانوی انسان دوست اروپایی هستند، به نام های کارن یپه (دانمارکی)، ماریا یاکوپسن (دانمارکی)، بودیل بیورن (نروژی)، آلما یوهانسن (سوئدی) و هدویگ بیول (استونیایی).
آن ها شاهدان عینی نسل کشی ارمنیان هستند و سازندگان سرپناهی برای کودکان و زنان بازمانده از نسل کشی. آن ها از زندگی مرفه خود در اروپا چشم پوشیدند و از کشورهای مختلف به سرزمین ارمنستان آمدند و خود را با تمام وجود و فداکارانه وقف ملت ارمنی کردند. راوی این فیلم یک مورخ فنلاندی به نام سوانته لوندگرن است که نویسنده کتاب هایی درباره نسل کشی است. او با دنبال کردن مسیر ماموریت قهرمانان فیلم، نقشه جدیدی به نام «نقشه رستگاری» ترسیم می کند. فیلم به نام ملت ارمنی، و ملت های دیگری که دیدگاه های بشردوستانه دارند، و در کل، به نام همه انسان هایی که از ارزش های والا قدردانی می کنند، به عنوان ادای دین، به یاد این بشردوستان بزرگ تقدیم می شود. کارگردان فیلم آرام شهبازیان است و سناریو نویس آن آنا سارگسیان. فیلمبرداری آن در کشورهای اروپایی و شرقی انجام شده است.
فیلمبرداری در اروپا و کشورهای شرق
پانزده بازیگر حرفه ای و غیرحرفه ای در این فیلم شرکت کرده اند. یازده مشاور از هفت کشور، شامل مورخان، کارشناسان نسل کشی، و زندگینامه نویسان قهرمانان فیلم در ساخت این فیلم کمک می کنند. در طول 26 روز در ماه های جون و جولای حدود شصت درصد فیلم در 14 شهر از کشورهای نوروژ، سوئد، دانمارک، آلمان و استونی فیلمبرداری شده است.
بیش از 25 ساعت از فیلم فیلمبرداری شده است. فیلمبرداری در کتابخانه های سلطنتی، آرشیوهای دولتی و دیگر سازمان ها، موزه ها، بایگانی های شخصی و دیگر مکان های مرتبط با سوژه انجام شده است. پیش بینی می شود که چهل درصد باقیمانده فیلم در ماه دسامبر و در پنج کشور لبنان، ارمنستان تاریخی (در قلمرو ترکیه)، یونان، سوریه و جمهوری ارمنستان انجام شود.
انسان دوستی، اساس فیلم است
فیلم اگرچه درباره نسل کشی است، اما آن را در پرتو حس انسان دوستی ارائه می کند. هر فیلم رسالتی دارد. سینما و تلویزیون رسانه های نیرومندی هستند که با آن ها می توان با محافل گسترده سخن گفت. متفاوت بودن این فیلم گویا به این دلیل است که جنبش انسان دوستانه و آرمان های والای آن، و چهره های توانمند شرکت کننده در جنبش، در اولویت قرار دارند.
درباره گروه فیلمبردار و مسائل فیلم
گروه فیلمبردار متشکل از کارشناسان حرفه ای است که چهره های پرمایه و شناخته شده ای هستند. با خلوص ویژه ای روی فیلم کار می کنند و بی وقفه در فعالیت هستند.
متاسفانه به دلیل نبود بودجه لازم برای اتمام فیلم، پیشرفتی در آن دیده نمی شود. احتمالا برای به پایان رساندن فیلم اقدام به جمع آوری کمک مالی خواهد شد.
دکتر زاروهی گاوالجیان اولین پزشک زن در ترکیه
http://www.alikonline.ir/fa/fa/news/armenians/item/750-
دکتر-زاروهی-گاوالجیان-اولین-پزشک-زن-در-ترکیه
منبع: روزنامه آگوس، چاپ ترکیه
به نقل از منابع ترکیه ای از خانم سفیه عالیه کرکلر (1894-1952) بعنوان اولین پزشک زن آن کشور یاد می شود، نامبرده تحصیلات خود در رشته پزشکی را در سال 1921 م. در شهر دویسبورگ آلمان به اتمام رسانده است و می توان از او به عنوان اولین پزشک زن ترک در آن کشور یاد کرد، البته نه بعنوان اولین پزشک زن در تاریخ ترکیه.
اولین پزشک زن تاریخ ترکیه خانم دکتر زاروهی گاوالجیان است که در سال 1903 م. در رشته پزشکی فارغ التحصیل شده است.
وی در سال 1877 م. در شهر آدابازار ترکیه بدنیا آمد پدرش دکتر سروب گاوالجیان در سال 1875 از دانشگاه بوستون ایالات متحده آمریکا فارغ التحصیل شده بود و تا سال 1915 م. در شهر آدابازار مشغول به طبابت بوده است که بر اثر نسل کشی ارمنیان در آن سال به همراه بسیاری از روشنفکران و دیگر چهره های سرشناس ارمنی به قتل می رسد.
زاروهی گاوالجیان در سال 1898 م. دوران دبیرستان را در کالج آمریکائی آدابازار به اتمام رسانده و جهت ادامه تحصیل به دانشگاه ایلینویز شیکاگو در آمریکا می رود، نام وی بعنوان فارغ التحصیل این دانشگاه در سال 1903 م. در دفتر آن دانشگاه بصورت «دکتر زاروهی گاوالجیان آدابازاری، ترکیه، 1903» به ثبت رسیده است.
زاروهی گاوالجیان پس از اخذ مدرک دکترا به ترکیه بازگشته و در مطب پدرش به طبابت مشغول می شود زیرا در زمان سلطنت سلطان عبدالحمید دوم، زنان در ترکیه حق کار و مجوز طبابت نداشتند. گاوالجیان همزمان با طبابت بعنوان استاد زیست شناسی و بیولوژی در کالج آمریکائی نیز مشغول به تدریس بوده است.
با شروع جنگ جهانی اول گاوالجیان به عنوان داوطلب به مداوای مجروحان جنگی می پردازد و در سال 1921 میلادی با منتقل شدن کالج آمریکائی به استانبول به عنوان استاد علوم پزشکی به ادامه تدریس می پردازد.
دکتر زاروهی گاوالجیان در سال 1969 میلادی در محله «اسکودار» یکی از قدیمی ترین محله های ارمنی نشین استانبول از دنیا رفت و در قبرستان ارامنه همان محله به خاک سپرده شد.