آداجیوی آلبینونی ، یک اثر سنگین و در عین حال زیبا و آرام بخش
جمع اوری از گارگین فتائی
توماسو (تومازو) آلبینونی (به ایتالیایی: Tomaso Albinoni) (زادهٔ ۸ژوئن ۱۶۷۱ - درگذشتهٔ ۱۷ژانویه ۱۷۵۱) در جمهوری ونیز از آهنگسازان ایتالیایی در سبک باروک بود. اگرچه آلبینونی در زمان خود به‌عنوان یک آهنگساز اپرا معروف بود، ولی امروزه بیشتر از او به‌عنوان یک آهنگساز موسیقی سازی یاد می‌شود.
او فرزند کوچک خانواده ثروتمندی بود، پدرش تاجر و ملاک بود و برخلاف نظر خانواده ترجیح داد تا در زندگی به موسیقی بپردازه تا تجارت و بازرگانی. او موسیقی را از سن 9 سالگی با ساز ویلن و آواز آغاز کرد و به دلیل وضعیت خوب مالی که داشت برخلاف اغلب موسیقیدانان نیازی به کار کردن برای امرار معاش نداشت و این نقطه قوتی برای او بود چون می توانست روی موسیقی تمرکز بیش از حد داشته باش
او هیچ علاقه ای به گوش دادن یا تحلیل کارهای سایر موسیقیدانان نداشت و به همین خاطر موسیقی او موسیقی خاصی بود بدون آنکه اثری از سایر موسیقیدانها در آن دیده شود اما در عین حال اغلب کارهای او روح باروک داشت. اغلب کارهای Albinoni حالت دیگری هم داشت و آن تداعی کردن فضای روحانی بود، موسیقی او دارای حرکت بود، حرکت از سایه ها به سمت روشنایی، حرکتی که هرگز در آن اضطراب و تشنج دیده نمی شد و برعکس سراسر آرامش توام با اطمینان بود.
آلبینو همانند موسیقیدانان نزدیک خود مانند آرکانجلو کورلی یا آنتونیو ویوالدی اپراهای زیادی نوشت، بیش از 50 اپرا، همچنین تعداد زیادی سونات، کنسرتو ویلن و ... با وجود آنکه کارهای اپرایی کورلی و ویوالدی شاید معروفتر باشند، اپراهای آلبینونی از نقطه قوت بالایی برخوردار بودند و آن داشتن ملودی های زیبا بود. در ارتباط با موسیقی Instrumental، او نقش مهمی در تدوین فرم و ویژگی های کنسرت داشت.
مسئله ای که جای تاسف هست اینکه متاسفانه بسیاری از کارهای او به فراموشی سپرده شده اند و تعداد محدودی از آنها امروزه شناخته شده هستند، بطوریکه برخلاف بسیاری از موسیقیدانان به درستی نمی توان تعداد دقیق کارهای او را شمارش کرد، برخی از کارهای او گم شده اند، و در بسیاری دیگر از کارها این شک وجود دارد که آیا متعلق به او میباشد یا خیر. اما در مجموع محافل علمی موسیقی، حدود 300 کار موسیقی را به او نسبت می دهند. او از پیشگامان کنسترتو برای ابوا بود و این کارهای وی همواره مورد ستایش باخ بود، او در سال 1751 در همان شهر ونیز از دنیا رفت.
قطعه آداجو در سل مینور که به او نسبت داده می‌شود یکی از قطعه‌های موسیقی اوست که به مراتب بیشتر از دیگر آثارش اجرا شده است.
آداجو در سل مینور (به انگلیسی: Adagio in G minor) نام یکی از قطعه‌های معروف نئو باروک است که توسط توماسو آلبینونی برای سازهای زهی و ارگ نوشته شده‌است. این اثر اولین بار توسط رمو جیازوتو در سال ۱۹۵۸منتشر شد.
شهرت آلبینونی در دنیا بیشتر به خاطر قطعه ای است که اصلا"جزو کارهای رسمی او نبوده و در میان دست خط های او به هنگام تحقیقی که فردی بنام Remo Giazotto روی زندگی او میکرده پیدا شده است. تم قطعه Adagio in G Minor توسط Giazotto در سال 1945 میان کارهای او پیدا شد و سپس توسط او بصورت آنچه ما امروزه میشناسیم در آمد. Adagio in G minor از آلبینونی.
چند سالیه که این قطعه به مناسبت وفات و موقعیت های متفاوت غمگین از رسانه ها پخش می شه . در حالی که ذات این قطعه ، با مرگ و غم سازگاری نداره . این کارموجب یک زمینه سازی نادرست در ذهن ها شده که خواه ناخواه با گوش دادن به اون ، نوعی ناراحتی وجود آدم رو فرا می گیره . سرشت این قطعه ،آرامش و سکونه . مثل حس عکسی که در بالا می بینید و خیلی هوشمندانه به عنوان کاور این اثر انتخاب شده .
لینک دانلود این اثر ارزشمند کلاسیک
http://freemp3.se/download/1340463-tomaso-albinoni-adagio-in-g-minor-gallipoli.html
منابع
https://ordibeheshtez.wordpress.com/tag/%D8%A2%D8%AF%D8%A7%D8%AC%DB%8C%D9%88/
http://vmusic.ir/2011/12/james-last-adagio-albinoni/
http://www.harmonytalk.com/archives/000223.html