خوراکیهائی که مثل چوب پنبه هستند
گارگین فتائی
وقتی صحبت از غذاهای مختلف میشه که اصلیت اونها متعلق به شهرها و یا کشورهای مختلفه معمولا هر شهر و هر کشوری ما رو یه یاد غذا و خوراک محلی اون شهر یا کشور می اندازه
در مورد ایران که از یه طرف چون ما ایرانیها به خوراکیهاش عادت کردیم و از طرف دیگر همیشه برای ایرانیها خوشمزه بودن غذا بیشتر از سایر چیزها اهمست داشه در اصل میشه گقفت تمام خوراکیها و غذاهاش خوش مزه هستند.
در مورد ممالک همجوار هم وضعیتی کمابیش مشایه هست البته این ممالک آشپزخانه به گستردگی ایران رو ندارن اما درونشون غذاهای خوب هم پیدا میشه.
در اروپا هم برخی از غذاها و خوراکیها خوش مزه هستند که یه سری بر می گرده به خوراکیهای که از شرق وارد میشه و یک سری هم خورایکهای خودشون هست.
آنچه که مسلم و قطعیه اینه که خوش مزه بودن غذا یکی به این بستگی داره که واقعا براش وقت صرف کنی و یکی از اینه که مواد به کار رفته درش طبیعی باشه.
در ایران یک خانم خانه دار ساعتها وقتش رو برای صرف غذای خوب که مورد پسند بچه ها و شوهرش باشه صرف می کنه در حالی که در کشوری مثل امریکا اساساً در بین خیلی از اقوام نخواهید دید که غذاشونو توی خونه درست بکنند تنها می خوان یه چیزی خورده باشند که اون هم از طریق خرید غذاهای بیرون صورت می گیره.
وقتی غذائی خوشمزه هست که هم در محیط کشاورزی خوب رشد کنه و هم طبیعی یاشه درسته که غذاهای هورمونی به ایران هم اومده اما به وسععت امریکا نیست در آمریکا تمام محصولات بر اساس ماشین و دستگاه درست میشه در واقع شما غذاهای ایرانی را با اشتیاق می خوری چرا که اکثرشون اصل و ارگانیک هستن و هیچ گاه خوردن یه وعده غذائی ما رو مثل آمریکا چاق نمی کنه در اصل شما با خوردن غذاهای ایرانی هیچ گاه مثل آمریکا احساس چاقی سریع نمی کنی .
علتش اینه که در آمریکا نود درصد غذاها و خوراکیها هورمونی هستند و غذاهای ارگانیک گرانند از سوی دیگر مانند ایران کسی ساعتها برای درست کردن یک غذا وقت صرف نمی کنه.
غذاهائئی که در آمریکا هست هیچ کدوم خوش مزه نیست و مزه ایران زو نمیده اصلا شما هر چی تو آمریکا می خوری انگار چوب پنبه خوردی.
مرغش افتضاحه ، مزه بدی میده و اگه روش ادویه جات نمالند قابل خوردن نیست.
با وجود اینکه کشوری است که دو طرفش دو اقیانوس آرام و اطلسه اما ماهیهاش به خوشمزگی و تنوع ماهسهاس ایران نیست .
در آمریکا با وجود انواع فراوان سوسیس کالباسها و ساندویج ها و علیرغم اینکه وقتی صحیت از فست فود و غذای بیرون و همبرگر میشه همیشه آمریکا یاد ادم میاد اما کسی که ساندویج های ایران رو خورده باشه با اون پرملاتی که می سازند کلا با خوردن سانودیج های امریکائی حالش به هم می خوره چرا که هیچ وقت به مزه ایران نمی رسه.
از پیتزاهاش نگید که مزش افتضاح تر از همه اینهاست.
بیش از نود و پنج درصد مردم گرفتار چاقی مفرط هستند که علتش یکی غذاهای مزخرف هورمونی فست فودی که یه ناف مردم می بندند و کلی بابت تیلیغ می کنند یکی هم زندگی ماشینی.
رستورانهای ایرانی فراوونه از کباب و ریحون و جوجه کیاب گرفته تا کله پاچه و بستنی سنتی اما وقتی غذا و خوراکیهاشونو می خوری انگار ظاهرش قشنگه اما غذاش یا مزه نداره یا یه چیی بی خاصیته که عین چوب پنبه از گلوت داره پائین میره.
میوه هاش هم فقط گنده هستند اما بی مزه و فقط اب الکی دارند انگار با آمپول اونها رو بزرگ کرده باشند تخم مرغهاشون هم نصف تحم مرغهای ایرانه.
نون درست حسابی هم نیست ایرانیها نون سنگک درست می کنند اما چون اجازه پخت نان رو سنگ رو ندارن نون سنگکشون میشه چیزی عین پلاستیک کله پاچشون هم یه چیزیه توی همین مایه ها.
خلاصه امریکا اصلا جای جالبی برای خوردن غذا و خوراکی نیست هر چند تفریح خودشون مدام خوردنه از زماننی که از خونه برای رفتن سر کار میان بیرون دهنشون می جنبه تا زمانی که به خونه بر می گردن و البته در خونه از خوراکیها هورمونی بی مزه دیگری از خودشون پذیرائی می کنند.
توصیه می کنم اگه خواستید به امریکا بیائید اگر مدت زمانی کوتهاه می خواهید بمانید سعی کنید از ایران به مقدار کافی خوراکی بیارید و اگر مدت زمانی بیشتری می خواهید بمانید سعی کنید تا می تونید رژیم غذائی بگیرید این کار هم باعث کاهش اشتها و کاهش میزان چاقی مفرط در شما میشه و البته همواره سعی کنید غذاهای گیاهی بخورید.
خلاصه چاق شدن سریع بر اثر خوردن غذاهای هورمونی باعث شده که آمریکا و بخصوص لوس انجلس مردم زیبائی نداشته باشه زنان و دختران چون چاق شدند دیگه بهره ای از زیبایئ ندارند چرا که یکی از شرائط اساسی برای دخترها داشتن وزن متعادل و هیکلی کسیده و قلمی است نه هیکلی چاق و قناس و همین طور است در مورد پسرها.
دخترهای ایرانی هم هنگام ورودشون به امریکا البته زیبا هستند و زیبائی طبیعی خودشون و حفظ می کنند اما وقتی مدتی در آمریکا زندگی می کنند و غذاهای هورمونی رو به نافشون می بندند همون دختر خوشگل ایرانی تبدیل میشه یه یک بچه ماموت یا کینگ کونگ زشت .
شما در امریکا کودکانی را می توانید ببینید که اندازه یک ادم جهل ساله وزن دارند و چهل و پنج ساله هائی که نزدیک صد و هفتاد کیلو میشن و به زحمت راه می رن البته از طریق دستگاه و ویلچر