نگاهی به ستارگان
ترجمه از گارگین فتائی
.
ستارگان چشمک زن
اینجا زمین است و ما دوست داریم در آسمان شب به ستارگان نگاه کنیم حتی ستارگان در فضا حیرت انگیزتر هم هستند .
ستاره شناس دن توماس Don Thomas با شاتل فضایی کلمیا به فضا پرواز کر د او بعداً گفت
من توانستم ستارگان خیلی بیشتری را ببینم من توئانستم ستارگان با رنگهای مختلف را هم ببینم برخی سفید بودند و دیگران آبی ، قرمز یا زرد مثل خورشید ما .
برای اکثر ما ستارگان در آسمان شب ، چشمک زن به نظر می رسند و این بدین علت است که نور ستارگان قبل از اینکه ما آن را ببینیم از میان جو زمین عبور می کند . گازها در جو همیشه متحرک هستند و این امر نور ستارگان را متغیر می سازد . توماس می گوید بر عکس آنچه که ما تصور می کنیم آنها در فضا چشمک نمی زنند بلکه نقاط ثابت نور به نظر می آیند .
.
خورشید
خورشید ما زرد رنگ و ستاره ای با اندازه متوسط است و حدود چهار و نیم میلیارد سال قبل احتمالاً به صورت توده ای از گاز و غبار شکل گرفته است که موسوم به nebulaسحابی است . ذرات گاز و غبار با هم آمدند و سپس جاذبه شروع به کشیدن گاز و غبار داخل یک توپ نمود وقتی آن توپ بیشتر رشد می کرد جاذبه اش هم سنگین تر میشد تا اینکه جاذبه بیش از حد سنگین شد به نحوی که آن توپ از هم فروپاشید و به گاز حرارت داد و ستاره ای متولد شد .
عمر ستاراگن بسیار طولانی و شامل میلیونها و حتی میلیاردها سال است . خورشید هم روزی خنک تر شده و از بین خواهد رفت اما این امر به این زودیها اتفاق نخواهد اقتاد .
.
ایستگاههای فضایی
هنوز برای بیشتر ما فکر اینکه فضانوردها به ماه سفرکردند حیرت انگیز است
از زمین یک ایستگاه فضائی مثل ستاره ای به نظر می رسد که در آسمان شب در حال حرکت است .ایستگاههای فضایی در مدار بالای جو زمین قرار دارند جائی که هوایی وجود ندارد . فضانورادن در فضا نیاز به هوا برای نفس کشیدن دارند بنابراین آنها با خود اکسیژن و گاز دیگری به نام نیتروژن را به ایستگاه های فضایی می آورند. جاذبه زمین ایستگاههای فضایی را در مدارهایشان نگه می دارند به همان شکلی که این جاذبه ماه را در مدارش نگاه می دارد . فضانوردان تنها سه بار به ایستگاه فضائی اسکایلب Skylabایالات متحده در سالهای 1973 و 1974 رفتند بر عکس کیهان نوردان (1) بیش از دوازده بار به ایستگاه فضائی میر روسیه در دهه 1990 رفتند . ایستگاه فضایی میر هر چیزی که کیهان نوردان بدان نیاز داشتن را داشت حتی دوش حمام و دست شوئی فضائی . برنامه میر در 1987 شروع شده و حدود پانزده سال طول کشید و در سال 2001 پایان یافت. ایستگاه فضایی میر دارای طراحی جزء به جزء بود بدین معنی که کارگرها این ایستگاه را از طریق افزودن اجزا یا بخش هائی به یک ایستگاه که در فضا بود می ساختند .
هم اکنون فضانوردان کشورهای مختلف در ایستگاههای فضایی بین المللی کار می کنند و احتمالاً در آیینده ایستگاه های فضایی ، بین المللی تر شده و کشورهای بیشتری در آن مشارکت خواهند نمود
.
زیرنویس
1: در این متن برای فضانوردان سایر کشورها از آسترونونت Astronautsو برای فضانوردان روسی به جای فضانورد از کلمه کاسمونانت cosmonauts یا کیهان نورد استفاده شده و من دلیل این تفاوت را نمی دانم