نکاتی در باره قانون محدودیت ویزا برای آمریکا
گارگین فتائی
.
همه در جریان این امر هستید که در آمریکا قانونی تصویب شده که مشکلاتی را برای اتباع برخی از کشورها در صورت آمدن به آمریکا ایجاد می کند.
بر طبق این قانون اتباع سی و هشت کشور ممالک زیر برای آمدن به آمریکا نیاز به ویزا دارند و این در حالی است که قبلاً اتباع این کشور برای ورود به آمریکا نیازی به اخذ ویزا نداشتند
این دسته از ابتاع شامل موارد زیر هستند
نخست: آن دسته از شهروندان این کشورها که به هر دلیل در ۵ سال گذشته به ایران، عراق، سوریه و سودان سفر کردهاند یا در آینده سفر کنند.
دوم: شهروندان این ۳۸ کشور که تابعیت ایران، عراق سوریه و سودان را علاوه بر کشوری که در آن زندگی می کنند دارند.
البته من کالماً با این قانون مخالفم چون از یک طرف ممالکی هستند که بسیار تروریست پرور هستند و آنها را در نظر نگرفته اند و اینکه ایران را در ردیف عاق و سودان قرار داده اند و از طرف دیگر استفاده از لفظ و در آینده سفر می کنند مشروط کردن قانون به امری نامعین است که در واقع هم خلاف آزادی تردد و هم خلاف اصل آزادی انتخاب تجرارت و اقتصاد است .
اما از طرف دیگر طرف هم رسانه های فارسی زبان خارجی و تعدادی از روزناامه ها طوری این قانون را تفسیر می کنند که گویی هر ایرانی اگر بخواهد به ایران برود موقع بازگشت نیاز به ارائه ویزا دارد و باید مراحل اخذ ویزا را بگذراند لذا چون ایران فعلاً سفارتی در آمریکا ندارد برای هر بار رفتن و برگشتن باید آن شخص به یک کشور ثاثلی که سفارت آمریکا در آن هست رفته و از آنجا مجددا به آمریکا بیاید.
این در واقع تفسیر موسع از قانون است که در علم حقوق اساساً در چنین مواردی که برای فرد یا گروه و جامعه محدودیت ایجاد میشود نباید قانون را تفسیر موسع کرد در این گونه موارد تفسیر مضیغ ارجح است نه اینکه هر کسی از روی شم روزنامه نگاری و حدس و گمان ها و پیش داوریهای هپروتی نظری بدهد که باعث سر درگمی کل مردم شود .
چنانکه ملاحظه می شود این قانون تنها محدود به اتباع و ساکنین اروپا هست اعام از اینکه تابعیت آن چهار کشور مزبور رو داشته باشند و یا نداشته باشند .
بنابراین
1: شامل کسانی که خود مستقیماً از این کشورها به آمریکا می ایند
2: کسانی که از اتباع این کشورها بوده و در آمریکا مقیمند و برای انجام کاری به ممالک خود می روند و می خواهند دوباره به آمریکا برگردند نمی شود
3: شامل تمام اتباع سایر ممالک غیر از این سی و هشت کشور اعم از اینکه به آن چهار کشور مزبور رفته یا نرفته باشند و یا ابتاع آن ممالک باشند یا نباشند هم نمی شود