سوئیت سیارات The Planets
ترجمه از گارگین فتائی
.
سوئیت سیارات The Planets,اثر آهنگساز انگلیسی گوستاو هولست Gustav Holst اپوس 33 یک سوئیت هفت موومانی است که بین سالهای 1914 تا 1916 نوشته شده که هر موومان به نام یکی از سیارات منظومه شمسی و مطاابق با ویژگی نجومی تعریف شده بوسیله هولست هستند .
از ابتدای اجرای این سوئیت تا امروز ، این سوئیت ، با لطافت ، رایج ، با نفوذ و به طور گسترده اجرا شده و به طور متناوب ضیط شده است . این اثر دریک اجرای عمومی کامل شنیده نشده اما سالهای بعد تکمیل شد . گر چه بین سبتامبر 1918 و اکتبر 1920 چهار اجرا داشته اما آنها به طور خاص( اولین اجرا در لندن) و یا ناقص ( دو جارای دیگر در لندن و یک اجرا در بیرمنگهام ) بوده اند .
اولین اجرا در کوئین هال Queen's Hallدر 29 سپتامبر 1918 بوده که بوسله دوست هولست یعنی آدرین بولت Adrian Boultتنها برای مدعوین دویست پنجاه نفری اجرا شد . اولین اجرای عمومی کامل سرانجام در لندن بوسیله آلبرت کوتس Albert Coatesرهبر ارکستر سمفونی لندن در پانزده نوامبر 1920 بوده است .
مفهوم این اثر بیشتر طالع شناسی است تا نجومی و هر موومان قصد انتقال عقاید و احساسات همراه با تاثیر سیارات بر روح و ذهن دارد نه ربالنوع های رومی . ایده این اثر از سوی کلیففرد باکس Clifford Baxبه هولست پیشنها د شد که او را با طالع بینی آشنا کرد زمانی که این دو بخش گروه کوچکی از هنرمندان تعطیلات artists holidayingدر مایورکا Majorcaدر سال 1913 بودند . هولست خود را کاملاً وقف این موضوع کرد . او همچنین از کتاب آلن لئو Alan Leoبه نام "طالع بینی چیست What is a Horoscope"به عنوان سرآغاز کار خود استفاده کرد .
وقتی که در ابتدا این سوئیت به جز قطعه نپتون که برای ارگ تنظیم شده بود برای دوبل پیانو تنظیم شد ( چرا که معتقد بود پیانو برای توصیف جهان اسرار آمیز و دوردستی نظیر نپتون بسیار ضربتی است ) بعد از آن هولست این سوئیت را برای ارکستر بزرگ تنظیم کرد که فوق العاده محبوب شد . نحوه به کارگیری ارکستر توسط هوالست بسیار خیالی و رنگارنگ بود که نفوذ آهنگسازان معاصر نظیر ایگور استراوینسکی و آرذنولد شوئنبرگ و نیز آهنگسازان رمانتیک روسی نظیر نیکلای ریمسکی کورساکف و آلکساندر گلازونف را بر وی نشان می دهد .
آن نوول برخی اوقات به وی در ساخت اثر با موفقیت فوری همراه شنوندگان در خانه و نیز در سطح گسترده کمک می کرد . با این وجود سوئیت سیارات به عنوان محبوب ترین کار هولست باقی می ماند در حالی که خود او این اثر را در میان بهترین ساخته هایش به حساب نمی آورد به حدی که او از این گله می کرد که محبوبیت این اثر بر سایر کارهایش برتری دارد ولیکن این محبوبیت تا حدی به خاطر موومان معروف ساترن Saturnبود .
نخستین اجرا
نخستین اجرای سوئیت سیارات به درخواست هولست بوسیله آدرین بولت Adrian Boult به صورت یک آگهی کوتاه در بیست و نهم سبتامبر 1918 در طی هفته های پایانی جنگ جهانی اول در کوئین هال با حمایت مالی دوست و همکار آهنگساز او اچ بالفور گاردینر H. Balfour Gardiner اجرا شد . این اجرا و موسیقی پیچیده مورد تجدید نظر عجولانه از سوی آهنگسازان ارکستر کوئین هال تنها دوساعت قبل از اجرا قرار گرفت و کر و دسته سرایندگان برای قطعهء نپتون از نوآموزان مدرسه دخترانه سنت پل St Paul's Girls' Schoolیعنی چایی که هولست درس میداد بودند . آن یک کار نسبتاً خودمانی با حضور دویست پنجاه همکار بود اما هولست آن را به عنوان اولین اجرای عمومی در نظر می گرفت که توصیف کننده کپی اجرای بولت بود . این اجرای عمومی در لندن بر اساس راهنمائیهای انجمن رویال فیلارمونیک Royal Philharmonic Society در بیست و یکم فوریه 1918 با رهبری بولت اجرا شد . پنج قطعه از این هفت قطعه به ترتیب مارس ، ساترن ، اورانوس ، مرکوری و ژوپیتر اجرا شدند . قصد بولتز اجرای همه هفت قطعه در کنسرت نبود زیرا احساس می کرد وقتی به عموم ، یک زبان جدید موسیقی مانند این سوئیت ارائه می شود بیشتر از نیم ساعت برای اینکه آنها بتوانند آن موسیقی را درک کنند زیاد بود . یک منتقد گمنام آن را در سالنامه هازل Hazell's Annual"یک سوئیت فوق العاه پیچیده و هوشمند "خواند . در کنسرت سمفونی کوئین هال در بیست و دوم نوامبر همان سال هولست سه قطعه ونوس ، مرکوری و ژوپیتر را اجرا کرد و این اولین اجرای عمومی قطعه ونوس بود . اچرای ناکامل دیگری در دهم اکتبر 1920 در بیرمنگهام با پنج قطعه وجود داشت که معلوم نیست این اجرا بوسله آپلبی ماتیوس Appleby Matthewsبوده یا خود آهنگساز .
ایموجن Imogen دختر او اظهار می داشت "او از اجرای ناکامل سوئیت نفرت داشت با این وجود در چندین موقعیت ، او ناگزیر به موافقت با اجرای سه یا چهار موومان در کنسرتهای کوئین هال شد . او بویژه مایل نبود که این سوئیت با قطعه ژوپیتر به عنوان "پایان خوش "تمام شود چنان که او خود می گفت" در دنیای واقعی پایان ابدآ شاد نیست" .
اولین اجرای کامل از این سوئیت در یک کنسرت عمومی تا پانزده نوامبر 1920 صروت نگرفت و در این روز از سوی ارکستر سمفونی لندن به رهبری آلبرت کوتس اجرا شد . که اولین بار بود که قطعه نپتون در یک اجرای عمومی شنیده شد .
خود آهنگساز اجرای کاملی از آن را برای اولین بار در سیزدهم اکتبر 1923 با ارکستر کوئین هال در یک کنسرت پیاده روPromenade Concert.رهبری کرد . هولست در ارکستر سمفونی لندن دو اجرای ضبط شده از سوئیت را رهبری کرد که اولین آن یک ضبط آکوستیک در فصول بین 1922 و 1924 بود که هم اکنون در کارهای ضبط شده در عمارت کالاه قرنگی پرل لابل Pavilion Records' Pearl labelموجود است و دومین ضبط در 1926 بود که در ده پروسه جدید ضبط الکتریکی در 2003 در یک دیسک از سوی آی ام پی IMPو بعداً ناکسوس در حارج از ایالات متحده مورد استفاده قرار گرقت .به علت محدودیتهای زمانی فرمت 78 دور 78rpm formatدر صقحات گرامافون ضرباهنگها معمولاً تندتر از آنچه که امروزه ارائه می شوند هستند .
سازبندی
این اثر برای ارکستر بزرگ شامل چهار فلوت ، سه ابوا ، یک هورن انگلیسی ، سه کلارینت ، یک باس کلارینت ، سه باسون ، یک کنترباس ، شش هورن ، چهار ترومپت ، دو ترمبون ، یک باس ترمبون ، یک توبای تنور ، یک توبای باس ، یک پرکاشن همراه شش تمپانی که نیاز به دو نوازنده دارد، باس درام ، اسنار درام ، سیمبال ، مثلث ، تام تام ، تامبورین ، سنتور فرنگی یا گلوکنسپیل glockenspiel، اکسیلوفون ، زنگهای لوله ای tubular bells، سلستا ، ارگ ، دو هارپ و سازهای زهی تنظیم شده است .در قطعهء نپتون گروه دو سه نفری کر زنان در اتاقی که حایل بین حضار است اضافه می شود .
ساختار
این سوئیت دارای هفت موومان است که هر یک از روی یک سیاره و مطابق با مشخصه طالع شناسیش نامیده می شود .
مارس یا مریخ پیام آورجنگ
1. Mars, the Bringer of War (1914)
ونوس یا زهره ، پیام آور صلح
2. Venus, the Bringer of Peace (1914)
مرکوری یا تیر ، پیام آور بالدار
3.Mercury, the Winged Messenger (1916)
ژوپیتر یا مشتری ، پیام آور خوشی
4.Jupiter, the Bringer of Jollity (1914)
زحل یا کیوان یا ساترن ، پیام آور عهد عتیق
5.Saturn, the Bringer of Old Age (1915)
اورانوس ، جادوگر
6.Uranus, the Magician (1915)
نپتون ، اسرار آمیز
7.Neptune, the Mystic (1915)
عنوان اصلی هولتس چنانکه در دست نوشته کامل این سوئیت دیده می شود "هفت قطعه برای ارکستر بزرگ Seven Pieces for Large Orchestra"بود . هر موومان از این اثر در اصل تنها بوسیله بحش دوم همان عنوان خوانده می شود مثل پیام آور صلح ، پیام آور جنگ و غیره . عناوین حاضر فوراً در اولین اجرای ناکامل آن در سبتامبر 1918 اضافه شدند .
یک نمونه از اجرای تمام هفت موومان این اثر حدود پنجاه دقیقه طول می کشد گر چه در ضبط الکتریکی سال 1926 چهل و دو دقیقه و نیم بوده است .
یک توضیح برای ساختار این سوئیت بوسیله ریموندهیل Raymond Headمحقق ارائه شد که بر اساس آن این سوئیت حکومت علاتم طالع شناسی منطقه لبروج بوسیله سیارات است .اگر این علایم همراه با سیارات حاکم به ترتیب سنتی با چشم پوشی از دو ستاره خورشید و ماه شنیده شود ، ترتیب موومانها مطابقت می کند .منتقد دیوید هارویتز David Hurwitzتوضیح دیگری برای ساختار این سوئیت پیشنهاد می کند به این معنی که ژوپیتر نقطه مرکزی سوئیت بوده و سایر موومانها بر هر طرف تصاویر آینه ای هستند بدین گونه که مارس ، حرکت و جنبش را در برگرفته و نپتون ساکن و ثابت است . ونوس ، رفیع و بلندمرتبه است در حالی که اورانوس ، مبتذل و عامیانه است و مرکوری هم سبک و شاد است در حالی که ساترن سنگین و پروزن است .این فرضیه بر این عمل متکی است که دو موومان بیرونی یعنی مارس و نپتون هر دو سریعتر از مقیاس پنج گانه نامعمول نوشته شدند .
هولتس از التهاب عصبی در دست راستش رنج می برد و همین امر باعث شد که برای نگارش سوئیت به دنبال چند رونویس باشد .
نپتون یکی از اولین قطعات موسیقی ارکستری بود که پایانی تدریجی به سمت سکوت fade-out endingداشت ااگر چه چندین آهنگساز از جمله جوزف هایدن در فینال سمفونی خداحافظیش به طرق مختلف نتیجه مشابهی حاصل کرده بود .
هولست تصریح می کرد که گروه کر زنها در یک اتاق پیوسته جا داده شوند . دری که به سمت چپ باز شود تا آخرین پرتو قطعه وقتی به آهستگی و آرامی بسته می شود و پرتو نهایی که تنها برای کر ساخته شده بودتکرار شود تا صدا در دور دست گم شود .
گر چه این فن امروزه یک فن معمولی و پیش پا افتاده است اما در زمان خود قبل از اینکه صدای ضبط همه گیر شود حضار را مسحور کرد . بعد از اولین اجرای این سوئیت در 1918 ایموجن دختر هولست اظهار داشت "این سوئیت با کر پنهان آواز زنان که کم رنگ تر و کم رنگ تر شده تا اینکه این تصور ایجاد می شود که دیگر تفاوتی بین صدا و سکوت وجود ندارد فراموش نشدنی است ؟ .
افزوئده هایی بوسیله دیگرز آهنگسازان
به دلایل گوناگون چندین تلاش برای افزودن قطعاتی بیشتری بر سوئیت هولست ارائه شده است با این وجود تا کنون عمومن ترین ارائه از این سوئیت در کنسرت هال ضبط آن همچنان هفت فسمت اصلی این سوئیت باقی مانده است .
پلوتو
سیاره پلوتو در 1930 کشف شد یعنی چهار سال قبل از مرگ هولست کشف شده و بوسله ستاره شناسان سیاره نامیده شد ولی هولست تصریح کرد که هیچ علاقه ای برای نگارش موومان دیگری برای سیاره جدید ندارد . او از شیفتگی به این سوئیت رها شده بود با این اعتقاد که توجهش را از پرداختن به کارهای دیگرش تا حد بسیار زیادی می گرفت .
در مارس 1972 لئونارد برنشتین در پخش "برنامه نهایی مجموعه های کنسرتهای افراد جوانYoung People's Concerts seriesلئونارد برنشتین Leonard Bernstein"تفسیر منصفانه ای از این سوئیت در ارکستر فیلارمونیک نیویورگ رهبری کرد . با این وجود او از اجرای موومان ساتورن به این علت که گمان می کرد تم عهد عتیق به کنسرت برای کودکان بی ربط است صرف نظر کرد .این برنامه با یک اجرای فی البداهه به نام "پلوتو غیر قابل پیش بینیPluto, the Unpredictable"احرا شد . اجرای 26 مارس 1972 ممکن است در مجموعه دی وی دی کولتور the Kultur DVD setمشاهده شود .
در سال 2000 ارکستر هالی Hallé Orchestra ماموریت یافت که با آهنگسازی کولین ماتیوز Colin Matthews تا موومان هشتم جدیدی برای سوئیت هولست به نام "پلوتوی بازبینین کننده "Pluto, the Renewer"بسازد که به ایموجن هولست ، دختر هولست تقدیم شده بود که بار اول در یازدهم می سال 2000 در منچستر به رهبری کنت ناگانو Kent Naganoدر ارکستر هالی اجرا شد . ماتیوز پایان قطعه نپتون را هم اندکی تغییر داد طوری که این موومان بدون وقفه به پلوتو می رسید .
در بیست و چهارم آگوست 2006 اتحادیه بین المللی ستاره شناسی the International Astronomical Union (IAU)تعریفی از آنچه که داخل مظنومه شمسی به عنوان سیاره موسوم است را ارائه داد .این تعریف شامل پلوتو به عنوان یک سیاره شده و آن را به عنوان عضوی از طبقه جدید سیارکها dwarf planetهمراه با اریس Eris و سرس Ceresافزود . به دنبال تصمیم اتحادیه ستاره شناسان ، کنیون دی ویلسون Kenyon D. Wilsonیک کوئینتت ترمبون به نام "آوازهای زمین دوردست Songs of Distant Earth"ساخت این عنوان ریشه در نوولی از آرتور سی کلارک به همین نام دارد .این آهنگ شامل پنج موومان است که بر روی هر کدام از پنج سیارک معورف و شناخته شده منظومه شمسی یعنی اریس ، پلوتو ، هائومیا Haumeaماکه ماکه Makemakeو سیریس متمرکز بود .
خرده سیارات Asteroids
در سال 2006 ارکستر فیلارمونیک لندن همراه با سر سیمون باتل Sir Simon Rattle و شرکت موسیقی امی کلاسیکز EMI Classicsبه چهار آهنگساز به نامهخی کایجا ساریاهو Kaija Saariahoماتیاس پینچرMatthias Pintscherمارک آنتونی تورنیج Mark-Anthony Turnageو برت دین Brett Deanماموریت ضبط اضاقی سودئیت چهار موومانی مبتنی بر خرده سیارات در منظومه شمسی را داد . این چهار موومان عبارت بودند از
1.Asteroid 4179: Toutatis (Saariaho)
2.Towards Osiris (Pintscher)
3.Ceres (Turnage)
4.Komarov's Fall (Dean)
سرودها
هولست ملودی بخش میانی قطعه ژوپیتر رااز شعری که اینگونه آغاز می شود اقتباس کرد "ای میهنم به تو سوگند یاد می کنم I Vow to Thee, My Country"که به عنوان صدای سرود عنوان تکستدThaxted را داشت که مکانی در شهر اسکس یعنی جائی که هولست چندین سال در آنجا زندگی می کرد را داشت و از آن برای سرودهای دیگر نیز استفاده شد نظیر "O God beyond all praising".این ملودی تاکنون معروف ترین ملودی این سوئیت بوده است .
این رود بین سالهای 1908 و 1918 توسط سر سسیل اسپرینگ رایس Sir Cecil Spring Riceنوشته شده و پاسخی برای هزینه های انسانی جنگ جهانی اول شد . این سرود برای اولین بار در 1925 اجرا شد و به سرعت تبدیل به یک سرود میهن دوستانه شد . با این وجود زمانی که هولست در اصل این موسیقی را ساخت چنین تمایلات میهن دوستانه ای نداشت . این اقتباسها دیگران را به ترسیم آهنگهایی به طرق مشابه در سراسر قرن بیستم تشویق کرد .
این ملودی در ساخت قطعاتی از چارلی اسکاربک y Charlie Skarbekموسوم به "جهان در اتحاد 'World In Union'"مورد اقتباس قرار گرفت . این آهنگ به عنوان تم آهنگ جام جهانی مسابقات راگبی و در اکثر پوشش های تلویزیونی و قبل از مسابقات پدیدار می شود
.
لینک دانلود قطعات این سوئیت
https://archive.org/details/Holst-ThePlanets
.
منایع
Boult, Adrian (1973). My Own Trumpet. London: Hamish Hamilton. ISBN 0-241-02445-5.
Greene, Richard (1995). Holst: The Planets. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-45633-9.
Head, Raymond (2014). Gustav Holst: The Planets Suite - New Light on a Famous Work. Sky Dance Press. ISBN 978-0-9928464-0-4.
Kennedy, Michael (1987). Adrian Boult. London: Hamish Hamilton. ISBN 0-333-48752-4.
Short, Michael. Gustav Holst: The Man and his Music. Oxford: Oxford University Press, 1990. ISBN 0-19-314154-X
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Planets