نقد فیلم خبر خاصی نیست
جمع آوری از گارگین فتائی
.
کارگردان
مصطفی شایسته
تهیه‌کننده
مرتضی شایسته
نویسنده
نازنین لیقوانی
بازیگران
افسانه بایگان
رؤیا تیموریان
بیتا سحرخیز
بیتا احمدی
امیرحسین آرمان
بیژن افشار
ریحانه جعفری
رضا کیانیان
فیلمبرداری
محمدرضا سکوت
توزیع‌کننده
هدایت فیلم
تاریخ‌های انتشار
۱۶دی ۱۳۹۴
مدت زمان
۱۰۰دقیقه
کشور
ایران
زبان
فارسی
فروش گیشه
۴۰۶٬۶۱۵٬۶۰۰تومان
خبر خاصی نیست فیلمی به کارگردانی مصطفی شایسته، تهیه‌کنندگی مرتضی شایسته و نویسندگی نازنین لیقوانی محصول سال ۱۳۹۳است.
خلاصه داستان
این فیلم داستان قصهٔ دو خواهر است که همراه با دختران تحصیلکرده و در شرف ازدواج‌شان، زندگی آرامی را می‌گذرانند اما برگزاری یک مهمانی خانوادگی و حضور مردی جوان و غریبه به عنوان مهمان ناخوانده، زندگی این دو خانواده را دست‌خوش چالش و بحرانی جدی می‌کند.
شایسته: مخاطبان اصلی فیلم«خبر خاصی نیست»خانواده‌ها و جوانان هستند
سینماپرس: مصطفی شایسته تهیه کننده و کارگردان سینما که دومین فیلمش با عنوان «خبر خاصی نیست» از صبح امروز روی پرده سینماها رفته است در رابطه با این اثر گفت: مخاطب هدف «خبر خاصی نیست» خانواده ها و جوانان هستند.
این کارگردان سینما در همین رابطه اظهار داشت: «خبر خاصی نیست» مضمونی خانوادگی دارد و به استحکام روابط خانواده می اندیشد و معضلی اجتماعی را در رابطه با طبقه متوسط شهرنشین امروزی روایت می کند که این مسأله به دلیل باورپذیری زیاد نزد مخاطبان می تواند آن ها را به تماشای فیلم ترغیب کند.
شایسته خاطرنشان کرد: تمامی شخصیت های اصلی این فیلم سینمایی به نوعی برگرفته از شخصیت های فیلم «من همسرش هستم» هستند اما این بدان معنا نیست که من همان زاویه دید فیلم اولم را در این اثر داشته ام و باید این را عنوان کنم که در «خبر خاصی نیست» زوایای دیگری از مسائل خانوادگی و زندگی شهروندان امروز را به تصویر کشیده ام.
تهیه کننده فیلم سینمایی «کافه ستاره» تأکید کرد: در «خبر خاصی نیست» تم سوء تفاهم در میان افراد اجتماع و خانواده ها دستمایه اصلی تولید اثر قرار گرفته و من سعی کردم این مهم را نشان دهم که موضوعات بسیار کوچک و پیش پا افتاده که در زندگی تمام مردم از فرهنگ ها و سطح های گوناگون اجتماعی اتفاق می افتد می تواند باعث ایجاد سوء تفاهم هایی بزرگ و عمیق شود و تأثیرات بسیار بدی را در زندگی خانواده ها به وجود بیاورد که باید همه مردم تلاش کنند تا دچار چنین سوء تفاهم هایی نشوند.
این فیلمساز سپس افزود: مهمترین ویژگی «خبر خاصی نیست»، همراه بودن دو نسل از بازیگران سینمای ایران در کنار یکدیگر است. من از ترکیب بازیگران این اثر سینمایی بسیار راضیم و امیدوارم که مخاطبان نیز نسبت به این مسأله مهم توجه داشته باشند.
وی در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به زمان اکران این اثر سینمایی گفت: هرچند که این فیلم در زمانی روی پرده می رود که تعداد زیادی از فیلم ها همزمان با هم اکران شده اند و به دلیل فصل و شرایط نامناسب امکان اکران مناسبی برای آثار فراهم نیست اما با این حال من نسبت به نمایش فیلمم خوش بینم و امیدوارم که مخاطبان از این فیلم به خوبی استقبال کنند.
گفتنی است؛ مصطفی شایسته پیش از این فیلم سینمایی «من همسرش هستم» را کارگردانی کرده و «خبر خاصی نیست» دومین تجربه کارگردانی او به حساب می‌آید. او پیش‌تر تهیه کنندگی آثاری همچون «بی‌پولی»، «کنعان»، «رویای نیمه شب تابستان» و ... را بر عهده داشته است. «
یاسمن خلیلی فرد
«خبر خاصی نیست» فیلمی ست که به وضوح، برای مخاطب عام ساخته شده و قصدش، داشتن گیشه ای موفق است اما به باور نگارنده فیلم در راه دستیبابی به هدفش با مشکلاتی دست به گریبان است.
ذکر این مسئله که «ضعف فیلمنامه» اصلی ترین ضعف سینمای ایران در سال های اخیر بوده است دیگر به جمله ای تکراری تبدیل شده اما واقعیت دارد و متاسفانه همچنان گریبان بسیاری از فیلم های ما را می گیرد. هرچه قدر هم که فیلم عامه پسند باشد و برای گیشه ساخته شده باشد، نمی توان از اهمیت فیلمنامه در آن گذشت زیرا مخاطب عام نیز این روزها بسیار هوشمند است. نمی توان مخاطب عام را گول زد و به صرف «عام» بودن هر خوراکی را به اسم فیلم «مفرح» و «سرگرم کننده» به خوردش داد. «خبر خاصی نیست» البته از بسیاری از فیلم های مثلاً گیشه پسند این روزها سر و گردنی بالاتر است و دست کم حضور بازیگران قدرتمندی چون رضا کیانیان و رویا تیموریان آن را از خطر شکست نجات می دهد اما اشکال های مرتبط با فیلمنامه هم چنان در آن موج می زند.
فیلم سر تا سر آشفتگی ست. یک طرح دو خطی به فیلمنامه ای تبدیل شده که متاسفانه عناصرش آن قدر در هم ریخته اند که باید همچون پازل این قطعات را پیدا کرد و کنار هم چید تا بلکه این عناصر در هم ریخته سر و شکلی بگیرند و بشود اسم اثر نهایی را «فیلم» گذاشت.
«خبر خاصی نیست»، شروع بدی ندارد. رابطه ی نزدیک دو خواهر و دخترخاله ها با هم، با ورود یک مرد جوان به داستان به هم می ریزد اما بعدش چی؟ بعد از این کنش آغازین چه اتفاقی می افتد؟ به نظر می رسد باقی عناصر از درام حذف شده اند. گره های داستان سست اند. کشمکش ها، مصنوعی و آبکی اند، فیلمنامه نه نقطه عطف دارد و نه نقطه بحرانِ قطعی، دعواها بیش از اندازه زیادند و بدتر از آن دیالوگ ها به سختی در دهان بازیگران می چرخند و حجمشان بسیار زیادست. فیلم از آشفتگی شدیدی رنج می برد که به مخاطب نیز سرایت پیدا می کند و او را از تماشای فیلم خسته.
از ایرادهای وارد بر فیلم، که برای نگارنده جای تعجب هم داشت فیلمبرداری کار بود که ضعف آن در بعضی صحنه ها به وضوح دیده می شد. نمی توان منکر این مسئله شد که فضای فیلم پویاست و فیلمبرداری باید در خدمت فضای کار باشد اما گاهی تکان های بی دلیل دوربین و استفاده ی نابجا از دوربین روی دست مخاطب را آزار می دهد و لزومی برای بهره گیری از این فن در این سکانس ها احساس نمی شود. برای مثال در سکانسی که ستاره(بیتا احمدی) برای انوشه (بیتا سحرخیز) درباره ی آرش درددل می کند، دوربین روی دست است و مدام تکان می خورد، در حالی که هر دو بازیگر ثابت و نشسته اند؛ آن هم در فضای بسته ی یک اتاقِ کوچک و نمی دانم چه لزومی به بهره گیری از دوربین روی دست وجود داشت، آن هم با این همه تکان!
از اشکال های دیگر فیلم، عدم یکدستی بازی هاست. برخی بازیگران فیلم، مثلاً رضا کیانیان و رویا تیموریان همان طور که انتظار هم می رود درخشان اند. علی رغم کوتاهی و تک بعدی بودن نقش هایشان، هر دو خوب بازی می کنند و در قالب نقش خود جا افتاده اند. بعضی دیگر از بازیگران نیز بازی های قابل قبولی دارند، مثل بیتا سحرخیز و افسانه بایگان (گرچه از خانم بایگان بازی هایی بهتر از این هم انتظار می رود)؛ اما در مقابل، بازی بازیگرانی مثل امیرحسین آرمان (محمدرضا) و بیتا احمدی هیچ برابری و هماهنگی ای با بازیگران دیگر ندارد. به نظر می رسد این ناهمگونی سطح بازیگری در فیلم یکی دیگر از اشکالات اساسی آن باشد که باعث می شود بده بستانکاری ها خوب از آب درنیایند و فیلم دچار افت شدید شود.
اما از محاسن فیلم، پایان آن است و نتیجه گیری کلیشه ای اما درستش که البته راهکاری هوشمندانه هم هست برای خاتمه بخشیدن به تمامی رویدادهایی که شاید،به غیر از این راه هیچ تمهید دیگری نمی شد برای ختم به خیر کردنشان پیدا کرد. بله! حذف شخصیتِ مرد از داستان و تصمیمش برای بازگشت به امریکا و زندگی با همسر سابقش که حالا سرطان پیشرفته گرفته قطعاً بهترین راه ممکن برای تحکیم دوباره ی روابطِ دو خواهر و دخترانشان بود که فیلمنامه نویس از آن برای پایان فیلمنامه و به عنوان عنصرِ حل و فصل استفاده می کند.
«خبر خاصی نیست» می تواند در زمره فیلمهای عامه پسند قرار گیرد اما باید دید تا چه میزان خواهد توانست رضایت مخاطب را جلب کند.
منابع
خبر خاصی نیست در وبگاه سوره سینما
خبر خاصی نیست در وبگاه سی‌نت