زندگی و خواستگاری و نمزدی در کشور اسپانیا
در پدر بزرگ و مادربزرگم من و امروز
ترجمه از گارگین فتائی
.
پدر بزرگ و مادربزرگم وقتی که در دهه 1940 اسپانیا درگیر جنگ داخلی بود نوجوان بودند. کشور در سالهای پس از جنگ فقیر بود و دولت سعی در کنترل همه جنبه های زندگی سیاسی و اجتماعی مردم را داشت و اسپانیا از تاثیرات خارجی بسته باقی مانده بود . در مقایسه سالهای نوجوانی من در اولین دهه قرن بیست و یکم دوره شکوفایی ، ازادی سیاسی بیشتر، و گشایش بیشتر دروازه ها برای اروپا و بقیه دنیا بوده است . امروزه جامعه اسپانیا بسیار متفاوت از هفتاد سال پیش است بخصوص تغیرات در زندگی زنها و در رسوم خواستگاری و نامزدی ظاهر شده است
در دهه 1940 زندگی زنهای اسپانیا تحت سیطره رسوم و عرف و عادات بود. زندگی اجتماعی زنها حول خانواده هایشان متمرکز بود . بعد از فارغ التحصیلی از دبیرستان ، زنها عمدتاً به کالج نمی رفتند . اگر آنها نیاز به کار نداشتند در خانه مانده و به مادرهای خود کمک می کردند . خانواده های اسپانیایی در آن زمان همگی از عرف روزانه یکسانی پیروی می کردند . آنها غذای ظهر و شب را هر روز در همان ساعات خورده و قبل از هر غدایی از میان خیابانهای شهر و شهرستانهای خود قدم می زدند جائی که آنها دوستان و همسایگانشان را ملاقات می کردند .
در دههء چهل قرن بیستم نامزدی و خواستگاری ازمقررات سفت و سختی پیروی می کرد .اگر شما این قواعد را می شکستید با نارضایتی و مخالفت اجتماعی رو به رو می شدید . دخترها و پسرها درمدارس جداگانه حضور می یافتند بنابراین مدرسه مکانی برای ملاقات جنس مخالف نبود علاوه بر این مردان وزنان جوان تا زمانی که مدرسه خود را تمام نکرده بودند نمی توانستند با هم نامزد کنند و مردان جوانی که به کالج می رفتند تا زمانی که امتحان حرفه ای خود را نگذرانده بودند نمی توانستند در صدد یافتن دوست دختری بر آیند قبل از اینکه آنها شروع به نامزدی کنند بنابراین مردها معمولاً بالای بیست سال و زنها حد اقل هفده سال داشتندند. وقتی مرد یا زن جوانی به سنی می رسید که مجاز به یافتن شریک زندگی میشد قدمهای روزانه در خیابان فرصتی برای ملاقات اعضاء دو جنس مخالف با هم می داد . در آن روزها گروه مردان و زنان جوان در خیابان ها قدم می زدند و وقتی از کنار یکدیگر می گذشتند مردان و زنان می توانستند نگاههای خود را رد و بدل کنند بنابراین اگر مرد زمانی می خواست با زنی که چشمش را گرفته بود ملاقات کند نیاز به یافتن دوست یا آشنا برای معرفی او به وی میشد . مرحله بعدی برای یک مرد ممکن بود پیشنهاد همراهبی زن به یک مهمانی یا سینما باشد و یا اینکه ممکن بود برایش یک نامه بنویسد . در دهه چهل زن نمی توانست بخواهد که به یک مرد معرفی شود او نمی توانست به مردی نامه بنویسد مگر اینکه مرد اول بنویسد و نمی توانست با مردی از طریق تلفن صحبت کند علاوه بر این شما هرگز نمی دیدید که زوجها در عموم همدیگر را بغل کرده و ببوسند .
حالا هفتاد سال بعد رسوم اجتماعی که هم بر زندگی زنها و هم نامزدی و خواستگاری نفوذ داشت در اسپانیا به طور قابل توجهی تغییر کرده است .
امروزه براکثر زندگیهای زنان همان قواعدی حاکم است که بر زندگی مردها یعنی آنها توقع پی گیری آموزش و تحصیلی را دارند که منجر به استخدام آنها گردد . زنها حالا نزدیک پنجاه درصد دانش آموزان کالجهای اسپانیا و چهل درصد نیروی کار را تشکیل می دهند در نتیجه خانواده دیگر نقش مرکزی درزندگی زنان را مانند قبل ایفا نمی کند . بر زندگی زنها مقررات کار و تحصیل حاکم است چنانکه بر مردها و این در مورد زن متاهل دارای فرزندان هم صادق است .غذای ظهر خانوادگی بیشتری وجود ندارد و خانواده های شاغل برای قدم های آهسته قبل از شام وقت ندارند
امروزه خواستگاری و ازدواج در اسپانیا از قواعد سفت و سخنت زمان گذشته پیروی نمی کند . دخترها و پسرها در یک دبیرستان حضورمی یابند و نوجوانان به راحتی در کلوپ های اجتماعی با جنس مخالف درمی آمیزند جایی که آنها از فعالیتهایی مثل کوه نوردی یا دوچرخه سواری لذت می برند. نامزدی از سن چهارده یا پانزده سالگی شروع می شود و مدت آن می تواند چندین سال ادامه یابد چنانکه زوجهای حرفه ای معمولاً ازدواج خود را تا زمانی که به قدر کافی پول برای خرید خانه داشته باشند به تاخیرمی اندازند . امروز زنها نگزیر نیستند اول منتظر اقدام مرد بمانند آنها می توانند خود را به مردی معرفی کرده و سپس به او زنگ زده و از او بخواهند که با او بیرون بروند علاوه بر این هم اکنون جامعه با زوجهایی که آزادانه علایق و عواطف خود را به همدیگر ظاهر می سازند با دید مدارا می نگرد .
جامعه اسپانیا نسبت به هفتاد سال پیش تغییرات عمده ای یافته است و این تغییرات مخصوصاً در زندگی زنها و مردهایی که بر آنها قواعد خواستگاری و نمازدی حاکم بود ظاهر شده است در زمان پدربزرگ و مادربزرگم مجموعه باریکی از مقرراتی وجود داشت که برای هر کسی به کار می رفت . امروزه این قواعد سست شده اند و زنها در همه زمینه های زندگی آزادی بیشتری از جمله در انتخاب شریک زندگی به دست آورده اند . نسلهای آینده احتمالاً تغییرات در زندگی اجتماعی را به شگرفی تغییراتی که هم اکنون نسبت به هفت دهه گدشته رخ داده است نخواهند دید .