کریسمس جشن مذهبی
کریسمَس یا نوئل نام جشنی است در آیین مسیحیت که به منظور گرامیداشت زادروز حضرت مسیح برگزار میشود. بسیاری از اعضای کلیسای کاتولیک روم و پیروان آیین پروتستان، کریسمس را در روز ۲۵دسامبر جشن گرفته و بسیاری آنرا در شامگاه ۲۴دسامبر نیز برگزار میکنند. اعضای بیشتر کلیساهای ارتودوکس در سراسر دنیا نیز روز بیست و پنجم دسامبر را به عنوان میلاد مسیح جشن میگیرند.
ایام دوازده روزه کریسمس با سالروز میلاد مسیح در ۲۵دسامبر آغاز گشته و تا جشن «خاج شویان» (جشن پدیدار شدن خدا به شکل انسانی یعنی به شکل عیسی مسیح) در روز ۶ژانویه ادامه مییابد. هرچند مهمترین عید مذهبی در گاهشمار مسیحی، روز عید پاک (به عنوان روز مصلوب شدن و رستاخیز عیسی) است، مردم بسیاری بهخصوص در کشورهای ایالات متحده و کانادا، کریسمس را مهمترین رویداد سالانه مسیحی محسوب میدارند. با وجودی که این روز، یک عید مذهبی شناخته میشود، از اوایل سده بیستم میلادی به بعد به طور گسترده به عنوان یک جشن غیر مذهبی برگزار شده و برای بیشتر مردم، این ایام فرصتی است برای دور هم جمع شدن اقوام و دوستان و هدیه دادن به هم.
کریسمس با آیینهای ویژهای بهطور مثال آراستن یک درخت کاج، برگزار شده و شخصیتی خیالی به نام «بابانوئل» در آن نقشی مهم دارد. همچنین برگزاری کریسمس در کشورهای مختلف مسیحی بنا به سنت و رسم و رسوم آنان، تفاوتهایی نیز با یکدیگر دارد. اما مشترکات این مراسم این است که: مسیحیان برای جشن گرفتن میلاد عیسی مسیح به کلیساها میروند، در منزل یک درخت کاج را تزئین و چراغانی میکنند، در خیابانها و کوچهها دستهدسته سرودهای پرستشی و شکرگزاری اجرا می نمایند و برای شام غاز (بوقلمون در آمریکا) و پودینگ کریسمس درست می کنند. واژه کریسمس، به معنای «مراسم عشای ربانی (مَس) در روز مسیح» در حدود سال ۱۰۵۰میلادی به صورت واژه (Christes maesse) در انگلیسی قدیم به معنی «جشن مسیح»، وارد زبان انگلیسی گردید و محققان معتقدند، گونه کوتاهتر آن یعنی Xmas شاید در قرن سیزدهم برای نخستین بار به کار رفته باشد.
واژه کریسمس از دو بخش کریس و مس تشکیل شده که به معنای مراسم عشای ربانی در روز مسیح است. که بعدها به معنای «جشن مسیح» استعمال شده است. مردم بسیاری در آمریکای شمالی و جنوبی، اروپا، آسیا و دیگر مناطق جهان کریسمس را به عنوان مهم ترین رویداد سالانه مسیحی جشن میگیرند.
این جشن از اوایل قرن بیستم میلادی به بعد به تدریج وجهه مذهبی خود را از دست داده و هم اکنون بیشتر به عنوان یک جشن غیر مذهبی برگزار میشود، و بیشتر مردم، این ایام را به عنوان دور هم جمع شدن اقوام و دوستان و هدیه دادن به هم، میشناسند. کریسمس با آیینهای ویژهای به طور مثال آراستن یک درخت کاج، برگزار شده و شخصیتی خیالی به نام بابانوئل نیز در آن نقشی مهم دارد.
نگاه غیر مذهبی آمریکاییها به کریسمس در اواخر قرن بیستم منجر به مناقشههای قانونی شد. عدهای بحثهایی در مورد ماهیت کریسمس و شناسایی آن به عنوان یک جشن دینی یا سکولار به پیش کشیدند و به رسمیت شناختن کریسمس را به عنوان تعطیلات فدرال نقض قانون جدایی کلیسا و دولت در آمریکا دانستند.
دادگاه عالی آمریکا در روز ۱۹دسامبر ۲۰۰۰تعطیلات رسمی و عمومی کریسمس را نقض کننده قانون جدایی دین از حکومت ندانست و اعلام کرد که این روز یک هدف کاملا سکولار و غیر مذهبی را مد نظر دارد. در سال ۲۰۰۵عدهای از این مسیحیان آمریکایی تظاهراتی علیه سکولار اعلام شدن کریسمس به راه انداختند و اعلام کردند کریسمس با اهداف سکولار و برنامههای ضد مسیحی مورد تهدید واقع شده است. اما غرب بیشتر به تاثیر اقتصادی کریسمس اهمیت میدهد تا وجهه مذهبی آن.
آئین های کریسمس
برگزاری کریسمس در کشورهای مختلف مسیحی بنا به سنت و رسم و رسوم آنان، تفاوتهایی نیز با یکدیگر دارد. اما مشترکات این مراسم این است که:
مسیحیان برای جشن گرفتن میلاد عیسی مسیح به کلیساها می روند، در منزل یک درخت کاج را تزیین و چراغانی میکنند و در خیابانها و کوچه ها دسته دسته سرودهای پرستشی و شکر گذاری اجرا مینمایند.
یکی دیگر از سنتهای رایج در ایام کریسمس که شباهت زیادی به جشن سال نو ایرانیان دارد، خریدن و پوشیدن لباس نو است. و البته، خانه تکانی. زنان در این ایام مشغول آماده کردن خانه برای عید میشوند و مثل روزهای نزدیک به سال نو ایرانی، همه جا را برای شادی و نیایش تمیز و آماده میکنند.
در روزهای نزدیک به کریسمس مردم از مغازه های شاد و رنگارنگ کارت پستال و هدیه میخرند و برخی نقاط شهر مثل روزهای نزدیک به نوروز شلوغ میشود.
بابانوئل در کریسمس
بابانوئل یک شخصیت تاریخی و داستانی در فرهنگ عامیانه کشورهای غربی و مسیحی است. نام بابانوئل با جشن کریسمس آمیخته شده است. بابا نوئل عمدتاً یک پیرمرد چاق با ریش سفید بلند و لباس قرمز است که در روز کریسمس یا شب قبل از آن هدیههایی را برای بچهها میآورد.
بابا نوئل اشاره به نام یکی از کشیشان مسیحی به نام سن نیکولاس دارد که در قرن چهارم میلادی می زیست و از اهالی بیزانس و منطقه آناتولی در ترکیه فعلی بوده است. وی به خاطر کمک و دادن هدیه به فقرا شهرت داشت.جسد سنت نیکلا (نیکلاس) اکنون در کشور ترکیه در منطقه Demre (سواحل دریایی مدیترانه) مدفون است و به علت مومیایی شدن طبیعی (به علت سرما) هنوز قسمتهایی از آن سالم مانده است. دانشمندان در سال 2003 موفق به باز سازی صورت وی از روی استخوان ها شدند و با کمال تعجب دریافتند که بابا نوئل واقعی رنگین پوست (پوستی به رنگ قهو ای روشن) بوده است.
مسیحیان اروپایی، آمریکایی، برخی مسیحیان ارمنی و قسمتی از مسیحیان فارسی زبان، در شب کریسمس خود و کودکانشان را برای آمدن «بابا نوئل» آماده می نمایند. برخی از اعتقادات ایشان درباره بابا نوئل به شرح زیر است(البته پر واضح است که این باورها مختص کودکان مسیحی میباشد): 1) کودکان جورابهای خود را بر میخهایی در بالای تخت خوابشان می آویزند (این نیز از کارهای «نیکلاس» قدیس برداشت شده که جورابهای بچهها را پر از هدایایش میکرد). 2) اعتقاد بر این است که بابا نوئل از «شومینه» وارد خانه میشود. 3) خانه بابانوئل و کارخانه اسباب بازی سازی اش در قطب شمال قرار دارد. 4) بابانوئل با نوعی سورتمه که چندین گوزن شمالی آن را میکشند به شهرهای مختلف میرود. سورتمهای که قادر به پرواز است. 5) بابا نوئل میداند که کدام بچه در طول سال خوب بوده و کدام بد؟ چون او با خداوند ارتباط دارد. و او فقط به بچههای خوب هدیه میدهد. 6) بابا نوئل و «مامان نوئل» در کارخانه شان در قطب شمال با همکاری کوتولههای پریزاد (Elf) هدایا را تولید میکنند.
شخصیتی که امروزه به شکل پیرمردی مهربان و فربه با لباس سرخ رنگ و ریشی سفید و بلند، در هنگامه کریسمس در میان برگزار کنندگان این جشن ظاهر میگردد به چندین اسم شناخته میشود.
بابانوئل، سانتا کلوز و سنت نیکولا از معروفترین این اسامی هستند.
در سده چهارم میلادی، یکی از اسقف های آسیای صغیر (ترکیه امروز) به خاطر رفتار مهربانانه با کودکان شهرت یافت. این شخص که بعدها به سنت نیکولاس (نیکولاس قدیس) شهرت یافت، در نقاشی های قرون وسطی و عصر رنسانس به شکل مردی بلند بالا با چهره ای جدی و نجیبانه نشان داده شده است و تا حدود قرن شانزدهم، جشن مخصوص او در روز ششم دسامبر در سراسر اروپا برگزار می شد، اما از آن پس، این جشن، تنها به پروتستان های هلند منحصر گردید. مهاجران هلندی که به آمریکای شمالی کوچ کردند، این رسم را با خود به آن کشور بردند و در آنجا بود که نام او به سانتا کلوز تغییر یافت.
تاریخچه جشن کریسمس
جامعه مسیحیت اولیه، میان تاریخ واقعی میلاد عیسی مسیح و مراسم مذهبی بزرگداشت این واقعه، فرق مینهاد. در دو قرن نخست پیدایش آیین مسیحیت، بازشناسی تاریخ زادروز شهدای مسیحی و به پیروی از آن، عیسی، با مخالفتهای بسیاری در بین پیروان این آیین روبرو شد. عده بسیاری از پدران کلیسا، نظرات نیشدار و کنایهآمیزی در خصوص برپایی جشن تولد افراد در ادیان پاگانیسم (آیین های دگرکیشی یا چند خدایی) داشتند و در واقع از دید کلیسا، این روزِ جانسپاری قدیسان و شهدا بود که میبایست به عنوان روز واقعی به دنیا آمدن آنان، گرامی داشته شود. منشا دقیق انتخاب روز ۲۵ماه دسامبر به عنوان میلاد عیسی مسیح در پردهای از ابهام قرار دارد و تاریخدانان در مورد آنکه مسیحیان از چه زمانی شروع به برپاداشتن جشن میلاد مسیح نمودند، راسخ نیستند. گرچه اناجیل چهارگانه در عهد جدید، تولد عیسی را با جزئیات شرح میدهند، ولی هیچ تاریخی در آنها ذکر نشدهاست. روز ۲۵دسامبر، برای نخستین بار در سال ۲۲۱پس از میلاد، در نوشته های "سکستوس ژولیوس افریکانوس" (اولین تاریخ نگار مسیحی) به عنوان روز تولد مسیح، انعکاس یافته و بعدها به طور فراگیر در عالم مسیحیت پذیرفته شدهاست. اما بیشتر محققان معتقدند که این روز در امپراتوری روم جایگزینی برای جشن «روز تولد خورشید شکست ناپذیر» که در هنگامه انقلاب زمستانی به عنوان نماد نوزایی خورشید، به دور افکندن زمستان و ندای تولد دوباره بهار و تابستان برگزار میشد، رایج گردید و در واقع کریسمس، صورت «مسیحی شده» این جشن است.
پیشگویی تولد عیسی از انجیل لوقا
در ماه ششم جبرائیل فرشته از جانب خدا به شهری به نام ناصره که در استان جلیل واقع است ۲۷به نزد دختری که در عقد مردی به نام یوسف از خاندان داود بود فرستاده شد. نام این دختر مریم بود. ۲۸فرشته وارد شد و به او گفت: «سلام، ای کسی که مورد لطف هستی، خداوند با تو است.» ۲۹اما مریم از آنچه فرشته گفت بسیار مضطرب شد و ندانست که معنی این سلام چیست. ۳۰فرشته به او گفت: «ای مریم نترس زیرا خداوند به تو لطف فرموده است. ۳۱تو آبستن خواهی شد و پسری خواهی زایید و نام او را عیسی خواهی گذارد. ۳۲او بزرگ خواهد بود و به پسر خدای متعال ملقب خواهد شد، خداوند، خدا تخت پادشاهی جدش داود را به او عطا خواهد فرمود. ۳۳او تا به ابد بر خاندان یعقوب فرمانروایی خواهد کرد و پادشاهی او هرگز پایانی نخواهد داشت.» ۳۴مریم به فرشته گفت: «این چگونه ممکن است؟ من با هیچ مردی رابطه نداشتهام.» ۳۵فرشته به او پاسخ داد: «روحالقدس بر تو خواهد آمد و قدرت خدای متعال بر تو سایه خواهد افکند و به این سبب آن نوزاد مقدّس، پسر خدا نامیده خواهد شد. ۳۶بدان که خویشاوند تو الیزابت در سن پیری پسری در رحم دارد و آن کسی که نازا به حساب میآمد اکنون شش ماه از حاملگی او میگذرد. ۳۷زیرا برای خدا هیچ چیز محال نیست.» ۳۸مریم گفت: «باشد، من کنیز خداوند هستم، همان طور که تو گفتی بشود.» و فرشته از پیش او رفت.
منبع: انجیل لوقا باب 1 آیه 26 تا 38 از ترجمه مژده
درخت کریسمس
یک درخت طبیعی یا مصنوعی است که با روبان ها و چراغهای رنگی تزئین میشود و در کریسمس در خانه یا بیرون از خانه قرار داده میشود درخت کریسمس معمولاً از درختان دارای برگهای سوزنی بویژه کاج تهیه میشود و میتواند در اندازه های مختلف باشد.
سنت درخت کریسمس، به آلمان قرن شانزدهم میلادی و زمانی که مسیحیان، درختان تزیین شده را به خانه های خود آوردند، برمیگردد. همچنین در آن زمان عده ای هرمهایی از چوب میساختند و آنرا با شاخه های درختان همیشه سبز و شمع تزیین میکردند.
به تدریج رسم استفاده از درخت کریسمس در بخشهای دیگر اروپا نیز طرفدارانی پیدا کرد. در سال ۱۸۴۱در انگلستان، پرنس آلبرت، شوهر ملکه ویکتوریا با آوردن درخت کریسمس به کاخ ویندسور و تزیین آن با شمع، شیرینی، میوه و انواع آب نبات، استفاده از درخت را به چیزی مد روز مبدل کرد.
بسیاری از آمریکاییهای قرن نوزدهم، درخت کریسمس را چیزی غریب میدانستند و اولین درخت کریسمس در آمریکا، مربوط به سال ۱۸۳۰است که آنهم توسط ساکنان آلمانی پنسیلوانیا به نمایش گذاشته شده بود. این درخت برای جلب کمکهای مردمی برای کلیسای محلی برپا شده بود. در سال ۱۸۵۱، چنین درختی در محوطه خارجی یک کلیسا برپا شد اما وجود آن برای ساکنان این قصبه بسیار توهین آمیز و نوعی بازگشت به بت پرستی به شمار میآمد و آنها خواستار جمع کردن تزیینات شدند.
در حدود سالهای ۱۸۹۰، لوازم تزیینی کریسمس از آلمان وارد میشد و درخت کریسمس به تدریج در ایالات متحده محبوبیت یافت. جالب است که اروپائیان از درختان کوچکی که حدود ۱تا ۱.۵متر طول داشتند استفاده میکردند در حالی که آمریکاییان درختی را میپسندیدند که تا سقف خانه برسد.
اختراع برق، به ساخته شدن چراغهای کریسمس انجامید و امکان درخشش را برای درختان به ارمغان آورد. پس از آن دیدن درختان کریسمس در میدان شهرها به یک منظره آشنای این ایام مبدل شد و تمام ساختمانهای مهم، چه شخصی و چه دولتی با بر پا کردن یک درخت، به اسقبال تعطیلات کریسمس میرفتند.
در تزیین درختهای کریسمس اولیه، به جای مجسمه فرشته در نوک درخت، از اشکال پریهای کوچک به نشانه ارواح مهربان یا زنگوله که برای ترسانیدن ارواح شیطانی به کار میرفت استفاده میشد.
امروزه در تمام جهان درخت سرو نماد مهم کریسمس است. اما درخت سرو در میان بت پرستان و فرهنگ قدیم ایران نیز بسیار مهم بوده و درخت جاودانگی تلقی میشده است هنوز در بسیاری از نقاط ایران به درخت سرو با نگاه تقدس نگریسته میشود.
رسم بسیاری از مسیحیان است که درختی را برای روز کریسمس تهیه میکنند و آن را در خانه قرار دهند. درخت کریسمس معمولاً از درختان دارای برگهای سوزنی به ویژه کاج تهیه میشود و میتواند در اندازه های مختلف باشد. خانوادههای مسیحی با تزئین درخت کریسمس، سعی در شاداب کردن محیط خانه دارند. سابقه تزئین درخت کریسمس به قرن شانزدهم میلادی برمیگردد. آلمانیها نخستین کسانی بودند که سنت تهیه و تزئین درخت کریسمس را بنیان نهادند. پرنس آلبرت، همسر ملکه ویکتوریا در سال ۱۸۴۱میلادی درخت کریسمسی را به کاخ ویندسور آورد و به این ترتیب موجب محبوبیت بیشتر آن شد.
بزرگ ترین درخت کریسمس عراق به هزینه مسلمانان عراقی ب
ه نشانه همبستگی مسلمانان و مسیحیان این کشور امشب روشن شد
پیام کریسمس
کریسمس به یاد ما می آورد که خدا در شخص پسرش، عیسی مسیح، انسان شد. او با ما همدرد گردید و در رنجهای ما شریک شد. او با ما اشک ریخت. او مانند بسیاری از ما، مورد ظلم و بی عدالتی قرار گرفت و بر صلیب آویخته شد تا کفارۀ گناهان ما را بپردازد. اما روز سوم، خدا او را دوباره زنده کرد تا نشان دهد که روزی، و خیلی زود، رنج و بی عدالتی پایان خواهد پذیرفت. اینک ما می توانیم با ایمان به او، "فرزندان خدا"شویم. این است پیام راستین کریسمس.
وقتی سخن از عید میلاد مسیح، یا همان کریسمس، بهمیان میآید، معمولاً بهیاد لحظاتی شاد و پرزرق و برق میافتیم، بهیاد چراغانیهای خیابانها و ویترین فروشگاهها. ایام کریسمس و سال نو برای افرادی که از رفاهی نسبی برخوردارند، روزهای شادی بهنظر میرسد. اما آیا واقعاً نخستین کریسمس، زمان ولادت مسیح، نیز چنین بود. در این مقاله، نگاهی به واقعیتهایی خواهیم انداخت که در روایات انجیلها در خصوص این رویداد مهم ذکر شده است.
دختری نوجوان را تجسم کنید که در عقد جوانی بهنام یوسف بود. این دختر در شهرکی به نام ناصره زندگی میکرد که از قضا، شهرت خوبی هم نداشت.186387 prev روزی جبرائیل، فرشتۀ مقرب خدا، بر او ظاهر شد و خبر حیرتانگیزی به او داد. فرشته به او گفت: "ای مریم، مترس! لطف بسیار خدا شامل حال تو شده است. اینک آبستن شده، پسری خواهی زایید که بايد نامش را عيسی بگذاری". مریم از فرشته پرسید که چگونه چنین چیزی ممکن است، زیرا هرگز با مردی نبوده است. جبرائیل او را مطمئن ساخت که او بهواسطۀ قدرت روحالقدس آبستن خواهد شد. در اینجا، مریم با تسلیم به ارادۀ خدا و با فروتنی گفت: "کنیز خداوندم. آنچه دربارۀ من گفتی، بشود." (بر اساس انجیل لوقا ۱:۲۶-۳۸). مریم سرودی زیبا با الهام از روحالقدس سرایید و در قسمتی از آن گفت: "زین پس، همۀ نسلها خجستهام خواهند خواند، زیرا آن قادر که نامش قدوس است، کارهای عظیم برایم کرده است." (انجیل لوقا ۱: ۴۸-۴۹). و بهراستی نیز که چنین است. همۀ مردمان در طول تاریخ، مریم را خجسته خواندهاند، بهخاطر افتخاری که نصیب او شد. او به ارادۀ خدا تسلیم شد و گفت که کنیز خداوند است.
اما این افتخار و شادی همراه بود با مشقتهای فراوان. اطاعت از خدا و تسلیم شدن به ارادۀ او، برای مریم به بهایی گران تمام شد. او چگونه میتوانست به خانواده و خویشان و همسایگان خود ثابت کند که این آبستنی از روحالقدس است و او پاکدامنی خود را حفظ کرده است؟ چه کسی حرف او را باور میکرد؟ مریم احتمالاً دچار تنش درونی شده بود، اما مصمم بود از ارادۀ خدا اطاعت کند. وقتی یوسف، نامزد عقدی مریم، از ماجرا باخبر شد، دچار تردید گردید و تصمیم داشت عقد خود را با مریم برهم بزند. او نیز سخن مریم را باور نکرد. این چه رنجی برای مریم بههمراه داشت! اما یوسف به حکم فرشتۀ خداوند که در خواب بر او ظاهر شد، دانست که این بارداری از روحالقدس است و مریم را به زنی گرفت و در پناه خود قرار داد.
فکر میکنید مریم و یوسف چه احساسی داشتند؟ آیا برای مریم، اطاعت از خدا و تسلیم شدن به ارادۀ او آسان بود؟ آیا نمیبایست ننگی را که ممکن بود در جامعه بر او گذاشته شود، بپذیرد؟ باید بدانیم که انجام ارادۀ خدا و تسلیم شدن به ارادۀ او مشقت بههمراه دارد.
وقتی ماهها از بارداری مریم گذشت، او و یوسف میبایست برای شرکت در سرشماری رومیها، به شهر آبا و اجدادی خود بروند. به همین منظور، با اینکه مریم احتمالاً در روزهای آخر بارداریاش بود، رنج سفر را بر خود هموار کرد و بههمراه یوسف به شهر بیتلحم رهسپار شد. در آنجا وقت زایمان مریم فرارسید. اما جایی در شهر نیافتند، و ناگزیر فرزند خود را در آخوری به دنیا آوردند، دور از خانواده و خویشان و یاران خود. نخستین کریسمس همراه با مشقت بود! انجام ارادۀ خدا گرچه شادی روحانی بههمراه دارد، اما خالی از مشقت و سختی نیست. اما این رنج و سختی در آسمان پاداشی عظیم بهارمغان خواهد آورد.
بعد از تمام این مشقات، مدتی پس از ولادت عیسی، فرشتۀ خداوند در خواب به یوسف گفت که به مصر بگریزد، زیرا پادشاه ظالم وقت که از ظهور پادشاهی آسمانی آگاه شده بود، قصد قتل او را داشت. بدینسان، یوسف و مریم در سرزمینی غریب، آواره شدند. چه مشقتی! انجام ارادۀ خدا با مشقت همراه است، اما پاداشی ابدی بههمراه میآورد.
نخستین کریسمس، برخلاف آنچه در روزگار ما جشنی شاد و پرزرق و برق است، برای یوسف و مریم آکنده از سختی و مشقت بود. انجام ارادۀ خدا برای ایشان آسان نبود، برای ما نیز نخواهد بود. از یاد نبریم که همین مریم که با چنین سختیای، نجاتدهندۀ بشریت را بهدنيا آورد، در آخر میبایست شاهد مرگ جگرگوشۀ خود، به فجیعترین شکل میبود. اما سرانجام، وقتی عیسی در روز سوم پس از مرگش، زنده شد و از مردگان برخاست، اشک غم از چشمهای او زدوده شد و دانست که رنج و مشقتش چه ثمر جاویدانی برای بشریت به ارمغان آورده است.
چرا کارت پستال کریسمس پاپ فرانسیس دو نوزاد مسیح دارد؟
پاپ فرانسیس هر سال در گنجینه هنر قدیمی غرب کندو کاو میکند و یک اثر هنری مذهبی را به عنوان کارت پستال برای تبریک کریسمس انتخاب میکند.
پاپ برای کریسمس ۲۰۱۶صحنه ای از نقاشی جوتو دی بوندونه، نقاش قرن چهارده ایتالیا راکه بر دیوار کلیسای اسیسی کار شده، انتخاب کرد.
در این نقاشی تمام عناصر معروف مسیحیت از حضرت مریم تا فرشتگان و چوپانان و حیوانات حضور دارند. اما عنصر غریبی در این تابلوی مسیحی به چشم میخورد و آن هم حضور دو نوزاد مسیح تصویر است. یک بار مسیح در آغوش حضرت مریم به تصویر کشیده شده است و یکبار در آغوش ندیمه ای در پایین پای حضرت مریم.
به گزارش نشنال کاتولیک ریجستر این نقاشی فراسکویی بی نظیر قرن چهارده به این دلیل دو نوزاد را به تصویر کشیده است تا دو ساحت الهی و انسانی وجود حضرت عیسی را نشان دهد. مسیحیان معتقدند که عیسی پسر خداست و نوزادی که در آغوش حضرت مریم است بازنمود جنبه الهی عیسی و نوزاد دوم بازنمایی جنبه انسانی عیسی است که تجسد وی در کلیسا امتداد میابد
.
کریسمس در هندوستان
جشن کریسمس، جشن تولد عیسی مسیح و وسیلهای است برای انتقال پیام او که عشق، صبر و برادری است. این جشن انسانیت و بشریت است. هرچند کریسمس جشنوارهای در تقویم مسیحی است، دارای اهمیت ویژهای در زندگی همه مردم جهان است.
این جشنواره در هند دارای معنی خاصی برای وحدت در عین تنوع و گوناگونی است که در سراسر جهان شناخته شده است. در این جشن مردم از دینهای گوناگون همانند مسیحیت در این مراسم شرکت میکنند و این تنها مختص مسیحیان نیست و به دلیل نفوذ اروپا در این کشور برای مدت طولانی، دین در سراسر کشور پخش شده است. آموزهها و فلسفه مسیحیت، افراد بسیاری را جذب فرقههای مسیحیت کرده که امروزه تبدیل شده است به یک جامعه بزرگ مسیحی و رونقی در هند پدید آورده که جشنواره مسیحیان به عنوان بخشی از فرهنگ هند نیز وجود دارد. با این حال، بسیاری از مراسم این جشنوارهٔ مسیحی، با توجه به شرایط آب و هوایی زمین اصلاح شدهاند.
کریسمس مهمترین جشنوارهٔ مسیحیان هند است. مسیحیان در هند درخت موز یا انبه را به جای درخت کاج سنتی تزیین میکنند. آنها همچنین چراغهای روغن سوز کوچک را به عنوان تزیینات روشن و کلیساها را با گل قرمز پر میکنند. به عنوان بخشی از جشن، به اعضای خانواده هدیهٔ کریسمس میدهند و یا به مردم فقیر از طریق مؤسسه خیریه پول میرسانند. مردم خانهها و کلیساهای خود را با گل بنت قنسول (پوانزتیا) به خاطر نیمه شب تزیین میکنند. در جنوب هند، مسیحیان لامپ رس کوچک روی پشت بامها و دیوارهای خانههای خود میگذارند، که هندوها در طول جشنواره خود به نام دیوالی این کار را انجام میدهند.
آداب و رسوم محلی هند و سنت، تأثیر زیادی بر کریسمس هندی گذاشته و این در دکوراسیون دیده میشود.
این جشنواره در آستانه بیست و چهارم ماه دسامبر آغاز میشود و تا روز سال نو ادامه دارد. مسیحیان در سراسر کشور به مناسبت تولد حضرت عیسی مسیح در روز کریسمس در مراسم ویژهٔ کلیساها شرکت میکنند. جشن کریسمس با پایکوبی، کیک، شمع و دکوراسیون درخت کریسمس برجسته میشود. در نقاط گوناگون هند، به ویژه شهرهای دهلی، بمبئی، بنگلور و چنای، کریسمس به شادمانی توسط مردم از تمام ادیان و جوامع جشن گرفته میشود. روز کریسمس (روز بزرگ) در زبان هندی، یک روز تعطیل ملی در هند است و مردم از همه ادیان برای شادی به دوستان مسیحی خود میپیوندند.
📸کلیسای سنت ماری سیدنی در جشن کریسمس
صاویری از کشورهای مختلف از لبنان و ژاپن تا آمریکا و برزیل،
که برای جشن کریسمس آماده می شوند