گورگِن مِلیکیان. از آبادان تا ایروان هشتاد سال زندگی پر بار و سازنده
تیگران داودیان
.
http://alikonline.ir/fa/news/social/item/2321-گورگِن-مِلیکیان
.
گورگن ملیکیان زبان شناس، استاد و رئیس دانشکده شرق شناسی دانشگاه دولتی ایروان هشتاد ساله شد. مراسم ویژه جشن هشتاد سالگی آقای ملیکیان در سالن اجتماعات دانشگاه و با حضور مهمانان رسمی برگزار گردید. آرام سیمونیان رئیس دانشگاه دولتی ایروان گورگن ملیکیان را به خاطر عشق و فداکاری نسبت به این مرکز علمی، یکی از نمادهای دانشگاه مادر و روشنفکری راستین و فداکار دانست. همکاران دانشگاهی زندگی هشتاد ساله پر بار آقای ملیکیان را حضوری تبریک گفته و پیام های تبریک رئیس جمهوری و نخست وزیر آرتساخ و وزیر دفاع ارمنستان نیز قرائت گردید.
فرصت را غنیمت شمرده و برای تبریک هشتاد سالگی و هم برای تهیه گزارشی از زندگی و فعالیت های استاد ایران شناس راهی دفتر کار ایشان شدم. راستش در هوای سرد و مه آلود ایروان و در تعطیلات میان ترمی دانشگاه امید چندانی به دیدار با استاد در محل کارش را نداشتم، ولی ایشان با همان نشاط و شوخ طبعی همیشگی در محل کارش حاضر بود و سرگرم مطالعه و ریشه یابی کلمات مشترک میان ارمنی و فارسی بود.
بعد از تبریک هشتاد سالگی این شخصیت معروف دانشگاهی و اجتماعی ارامنه، صحبت ما از فرهنگ های لغات دهخدا، آجاریان و جرباشیان و ادامه تحقیقات درباره ریشه یابی کلمات مشترک میان زبان های ارمنی و فارسی آغاز گشت و به زندگی پر فراز و نشیب آقای ملیکیان رسید. من طی سی سال گذشته همیشه شنیده بودم که استاد درآبادان زاده شده است، ولی امروز توانستم جزئیات بیشتری از زندگی ایشان را ثبت و ضبط کنم.
استاد ملیکیان تا مقطع دیپلم دبیرستان در مدارس آبادان، خرمشهر و تهران به تحصیل علم پرداخت و همراه پدر خود در صنایع کشتی رانی کار کرد. "ورژ"، پدر وی، از شهر آرداشاد به ایران مهاجرت کرده بود و در زادگاهش کشتی گیر معروفی بود و "آقاسی خانجیان"دبیر کل حزب کمونیست ارمنستان شوروی همیشه به تماشای مسابقات وی می رفت. ورژ ملیکیان در سال 1337 شمسی پس از بیست و پنج سال زندگی در ایران، تصمیم بازگشت به ارمنستان می گیرد و خانواده خود را به زادگاهش منتقل می سازد. گورگن جوان که خواهان ادامه تحصیل در رشته پزشکی بود، در راهرو دانشگاه با گئورگی نعلبندیان استاد ایران شناسی آشنا گشته و با تشویق وی، سر از دانشکده شرق شناسی در می آورد. سپس تشکیل خانواده می دهد و دارای دو فرزند می باشد. واهاگن ملیکیان پسر وی معاون وزیر دیاسپورا یا ارامنه خارج جمهوری ارمنستان می باشد.
گورگن ملیکیان پس از اتمام دوره های لیسانس و فوق لیسانس، ابتدا با سمت استادیاری و سپس استادی در همان دانشکده مشغول به تدریس می گردد. وی با توجه به مهارت های مدیریت، به معاونت دانشکده شرق شناسی منصوب می گردد وبیش از بیست سال است که ریاست این دانشکده را بر عهده دارد. وی تا کنون چندین کتاب دانشگاهی ادبیات، دستور و زبان فارسی ومقالات علمی شامل ریشه یابی بعضی از کلمات مشترک هند و اروپایی، مسائل دستوری زبان فارسی، زندگی نامه ایران شناسان، تاریخ دانشکده شرق شناسی، کتاب مقدس، صوفی گری، بررسی اسامی شهرها و روستاهای آرتساخ و مسائل ملی-اجتماعی ارمنستان و قره باغ تدوین و منتشر کرده است.
استاد ملیکیان چه در ایران و چه در ارمنستان در صفوف اول فعالین اجتماعی بوده است. در سنین جوانی در تهران به کوهنوردی پرداختو عضو افتخاری انجمن کوهنوردان ایران می باشد. ویدر دوران شوروی، تظاهراتی با شرکت دانشگاهیان ایروان به مناسبت 24 آوریل، یادروز نسل کشی ارامنه، به راه انداخته است.گروه های دانشجویی را برای کمک رسانی به زلزله زدگان شمال ارمنستان بسیج کرده است و از سال 1988 میلادی در صفوف اول جنبش آزادی بخش قره باغ می باشد. آقای ملیکیان بنیانگذار صندوق حمایت مالی از خانواده های بی بضاعت قره باغ است و اکنون بیست سال است که نهال درخت، چهارپا، لوازم منزل و امکانات آموزشی و علمی در اختیار خانواده های بی بضاعت می گذارد.
گورگن ملیکیان، استاد دانشگاه و فعال اجتماعی خستگی ناپذیر تا کنون به دریافت مدال های افتخار "موسس خورناتسی"، "رشادت"و همکاری با حکومت جمهوری آرتساخ نائل گشته و تقدیر نامه هایی از و مراکز علمی و دانشگاهی ایران دریافت کرده است
