آنچه که من از بیماریهای خود آموختم
همانطور که قبلاً گفتم من مدت سه ماهه که بیمار شده ام که البته فقط یک بیماری نبوده و از سیاتیک و دیسک کمر و گرفتگی عضله و آرتروز گردن تا اضطراب و تپش قلب و فشار عصبی و افسردگی را در بر می گرفت .
من سعی کردم از طریق رفتن به دکتر مربوطه و دادن استراحت به خود و انجام توصه های پزشکی خودم را درمان کنم و به تدریج دارم بهتر میش اما در این مدت بیماری با وجود اینکه روزهایی بوده که می توان گفت بیشتر ساعات آن را درد کشیدم بیماری ، این حسن رو داشت که چند مطلب رو به من آموخت
1: فهمیدم که ارزش هیچ چیزی به پای سلامتی انسان نمی رسد و وقتی انسان سلامتیش به خطر می افتد خود را به آب و آتیش می زند تا بهبود یابد .
2: متوجه شدم که بد نیست هر کدام از ما در مورد پزشکی اعضاء بدنمون و طرز نگهداری از آن اطلاعاتی رو داشته باشیم . این اطلاعات رو می توان با خرید کتابهای عمومی پزشکی در باره بدن انسان و یا از طریق اینترنت کسب کرد و البته بهتر هم هست که کتابی در مورد دارو اعم از گیاهی و غیر گیاهی و خواص مثبت و عوارض جانبی آن داشته باشیم که خوشبختانه این اطلاعات یا در قالب کتب کوچک و بزرگ و یا از طریق فایل های اینترنتی ارائه می شوند.
3: خیلی از ماها وقتی دچار بیماری میشیم سعی می کنیم که خودمان به در مان خودمان بپردازیم و اصطلاحاً خود درمانی کنیم و به همین خاطر به داروها و قرصهایی که در خانه داریم رو می آوریم . این روش ممکنه که در بیماریهای کوچک و کم اهمیت جواب بده ولی در مورد بیماریهای جدی و یا پیشرفته حتی ممکنه مضر و خطرناک باشه لذا بهتر است در موقعی که دچار بیماری جدی میشیم به پزشک مراجعه کنیم .
4: ما ایرانیها عادت داریم برای همه نسخه بپیچیم و تا کسی بیمار می شود از طرف اطرافیانش هزار جور راه حل برای مداوای خود می شنود و حتی در برخی موارد دیگران با نسبت دادن نوع بیماری شخص بیمار به مرض خود ، چنان حرفهای نا امید کننده برای شفا و بهبودش می گویند که بیمار گمان می کند که دیگر هیچ امید ی برای بهبودیش نیست لذا بهتر است موقع بیماری حرف هر کسی رو قبول نکرده و نزد اهل فن و تخصص برویم .
5: حتماً توصیه های پزشک رو مو به مو انجام بدیم مثلاً وقتی به ما ورزشهای خاصی در ساعات معینی از شب و روز میده و یا وقتی به ما میگه که موقع کار باید آنتراکت داشته باشیم و یا از کمربند و گردنبند طبی استفاده کرده و یا روش خاصی را برای نشستن و یا خوابیدنمان ارائه میدهد حتماً آن روشها را به کار گرفته و در این مورد سهل انگاری نکنیم .
6: در هنگام بیماری کمی مراعات حال وی را بکنیم زیرا او در حال طبیعی نیست ( بویژه در خصوص موارد اعصاب و روان ) لدا وقتی که بیمار نیاز به هوای تاز داره و یا وقتی برای گرم شدنش نیاز به هوای گرم و بستن پنجره ها رو داره کمی از خود خواهی خود بکاهیم و به حال و خواست وی هم توجه کنیم .
7: هیچ گاه امیدمان را از دست ندیم و سعی کنیم با دید خوش بینانه به زندگی نگریسته و به خود امید دهیم زیرا امید محرک زندگی سالم است .
8: در موقع بیماری هیچ گاه از یاد خدا و خواندن دعا غافل نشیم و در نَظر داشته باشیم که شفا دهدنهء واقعی اوست .
