بزرگداشت چارنتس در مسجد کبود ایروان
.
http://alikonline.ir/fa/news/culture-and-art/item/6167-بزرگداشت-چارنتس-در-مسجد-کبود-ایروان
.
با ابتکار رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در ارمنستان، بزرگداشت یغیشه چارنتس، شاعر و فعال اجتماعی ارمنی، با حضور اندیشمندان و فرهیختگان ارمنستان در مسجد کبود ایروان برگزار شد.
به گزارش تارنمای رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در ارمنستان، این مراسم که با پیشنهاد رایزنی فرهنگی و همکاری انستیتو ادبیات آکادمی ملی علوم، اتحادیه نویسندگان ارمنستان، کرسی ایران شناسی دانشگاه دولتی ایروان و خانه موزه چارنتس برپا گردید، با حضور و استقبال چشمگیر اهل قلم و نویسندگان ارمنی، مسئولین چندین موزه و مراکز فرهنگی همراه بود. برپایی بزرگداشت یک شخصیت ارمنی توسط رایزنی فرهنگی در مسجد کبود ایروان برای آنان تازگی داشت و مورد توجه آنها واقع شد.
اولین سخنران این نشست صمیمی آقای حیدری، رایزن فرهنگی کشورمان بود که با تجلیل از شخصیت چارنتس و دیگر فرهیختگان ارمنی که با فعالیت خود مانع تخریب مسجد کبود ایروان در دوران استالین شده بودند از اقدامات انسان دوستانه و فعالیت های اجتماعی آنان یاد کرد و چارنتس را آوای بلند آزادی خواهی و بشر دوستی خواند که در هنگامه سخت استالین از هنجره ملت ارمنستان برخاست.
او در پایان تأکید کرد اشخاصی همچون حسینعلی خان ایروانی چنین مسجد و مکان مقدسی را بنا نهادند و اشخاصی همچون چارنتس سعی در حفظ آن داشته اند و اشخاصی سعی در تخریب آنها، اما امروزه از تخریب کنندگان مساجد چیزی باقی نیست در حالی که از بانیان و حافظان و معماران مسجد به نیکی یاد می شود و این امر آیه قرآن را به خاطر می آورد که می فرماید: در زمین سفر کنید و ببینید عاقبت کار آنان که خداوند را تکذیب کردند چه شد.
سپس اسقف ناتان، معاون بین الملل کلیسای اچمیادزین، طی سخنانی ضمن تشکر و تقدیر از رایزنی فرهنگی کشورمان برای برگزای این بزرگداشت، اظهار داشت: سخن معنوی و روحانی سخنی است که از روح و قلب برخاسته باشد. اگر خالی از این باشد هیچ معنویت و ارزش معنوی و روحانی ندارد. خوشحال هستیم که در این مکان مقدس گرد هم آمده‌ایم. این مکان، مکان مقدسی است و هیچ فرقی نمی کند که محل دعای چه دینی باشد. مکان مقدس و دعا فراتر از هر دینی مقدس است.
درباره چارنتس باید بگوییم که هر ارمنی در هر سطحی که هست چارنتس را می شناسد و اسم او را شنیده است. فقط شعر "من ارمنستان شیرینم را دوست دارم"کافی است که چارنتس را نابغه و شاعر بزرگ ارمنی بدانیم.
دیگر سخنران این مجلس آقای میلیتونیان، رئیس اتحادیه نویسندگان ارمنستان بود. او از همه برگزار کنندگان تشکر کرد و گفت: این برنامه به ما یادآوری می کند با هم باشیم بهتر همدیگر را بشناسیم و فرهنگ یکدیگر را به هم معرفی کنیم.
سپس آقای وارطان وسکانیان، رئیس کرسی ایران شناسی دانشگاه ایروان ضمن تقدیر از اقدام رایزنی فرهنگی در برپایی چنین محفل فرهنگی گفت: ما امروز در این روز تاریخی گرد هم آمده ایم و هیچ کدام از حضار با بی تفاوتی و بی احساسی با این واقعه تاریخی روبرو نمی شوند. مسجد کبود ایروان مکان مهمی است که از تاریخ ارمنستان تفکیک ناپذیر است.
ارامنه از دیرباز همواره نقش مهمی در تاریخ ایران ایفا کرده اند. در دوران امپراطوری ایران برای گسترش و تمدن سازی و اقتدار آن حکومت باشکوه همواره تلاش کرده خون و عرق ریختند.
در ایران بسیاری از زمینه ها با بنیانگذاری بسیاری از صنایع با اسم ارامنه مرتبط است همانند اولین چاپخانه ایران، بنیانگذاری تئاتر ایران و غیره. چارنتس وطن خود را وطن والدینش ماکوی ایران می داند. شهری که اثرات ارمنی آن در سرزمین ایران جاوید هستند و شاهدان حضور ارامنه در این منطقه می باشد.امروزه هم دنیای ما نیازمند بزرگانی مانند چارنتس است که فارغ از دین و مذهب برای حفظ مکان اسلامی تلاش های بی دریغی از خود نشان دادند البته شایان ذکر است که در ایران هم بزرگان زیادی برای حفظ اماکن مذهبی ارامنه نیز تلاش های زیادی از خود نشان داده اند.
آنگاه آقای دوریکیان، رئیس انستیتو ادبیات آکادمی علوم ارمنستان، با اشاره به سفرنامه های خارجیان گفت: آنها در خاطراتشان از مسجد کبود ایروان نقش و اهمیت فرهنگی و تاریخی آن برای ارامنه، زیاد سخن گفته اند یکی از این سفر نامه نویسان دورنه فور فرانسوی در سال 1702 است که درباره مسجد کبود ایروان و کلیسای سرکیس مقدس که روبروی آن قرار داشته، نوشته و به عنوان نماد بارز همزیستی مسالمت آمیز ادیان از آنان نام برده است.
دیگر سخنران این مجلس خانم آناهید آساطوریان رئیس خانه موزه چارنتس بود که پس از تشکر از آقای حیدری رایزن فرهنگی کشورمان در ارمنستان، درباره علاقه زیادی که چارنتس نسبت به شرق و بخصوص ایران داشته و در تمامی ابعاد زندگی اعم از زندگی روزمره و ادبی او به وفور دیده می شود، سخن گفت.
او تاکید کرد: چارنتس با وجود اینکه خودش در قارص متولد شده اما وطنش را ماکوی ایرانی می خواند و در اثر معروف خود به نام چارنتس نامه علاقه و احترام خود به فردوسی و شاهنامه را به خوبی نمایان می کند.
آخرین سخنران مجلس خانم گوهر چارنتس، نوه چارنتس پس از تشکر از رایزن فرهنگی برای برگزاری چنین مجلس بی نظیر، یادآور شد که مقامات و روشنفکران برجسته ایرانی به خانواده ما اطمینان خاطر دادند که در امر حفاظت مسجد از تخریب چارنتس نقش مهمی ایفا کرده است و این مایه افتخار ماست.
او در باب خصوصیات چارنتس و وابستگی او به فرهنگ ایرانی گفت: در آثار وی کلمات هم ریشه و مشترکات زیاد و اشاره به بزرگانی مانند سعدی، حافظ، فردوسی و ... در ادبیات و اشعار وی به وفور به چشم می خورد. تعداد کتابهای شعرای ایرانی همچون فردوسی و سعدی در آرشیو شخصی چارنتس زیاد بوده و این بهترین نشانه علاقه وی به ادبیات ایرانی است. با همت او در دوران همکاری با انتشارات دولتی ارمنستان شاهنامه فردوسی به چاپ می رسد.
در پایان مراسم خانم چارنتس فرشی را با نقش مسجد که وزیر دادگستری تاتارستان، به آنها هدیه داده بود، به مسجد کبود ایروان اهدا کرد
