حسرت
گارگین فتائی
.
اعصابمو را خرد کرده
دیگر تحملش را ندارم
کی از دستش خلاص می شوم
چقدر نق می زند
مئدام غرغر می کند
خر و پف هایش امانم را بریده
از دستش نمی دانم به کدام دیوانه خانه پناه ببرم
مدام شکایتش را به این و آن می کردی
مدام از دستش عصبانی میشدی
و زمین و زمان را نفرین می کردی
اما اکنون او دیگر نیست
دیگر کسی نیست که غرغر کند
دیگر راحت شدی
سکوت تمام اطرافت را فرا گرفته
آروزیت خلاصی از شر او بود
اما به ارزویت نرسیدی
جای آن حسرت تمام وجودت را فرا گرفته
با گلوی بغض آلود
و چشمان پر اشک
فریاد می زنی
ای کاش الان بود
ناله می کرد نق می زد
ای کاش مرا فحش می داد ناسزا می گفت
سرم داد می کشید
عصبانی میشد
اما فقط بود
بود و نفس می کشید
ای کاش باز صدایش را بشنوم
حتی برای یک لحظه
حتیس برای یک ثانیه
افسوس و صد افسوس
