چرا ذائقهء مردم در مورد موسیقی کلاسیک عوض شده است ؟
چندین سال پیش شبکه های رادیو و بویژه شبکه فرهنگ و رادیو تهران ، برنامه هایی در مورد موسیقی کلاسیک داشتند که حسب مورد نامشان عوض می شد مثل موج مروارید ، جهان موسیقی و غیره که در این برنامه ها حتی قطعاتی از موسیقی کلاسیک به طور کامل پخش میشد که برخی از این قطعات از آثار کمیاب موسیقی بود که در بازار یافت نمی شد و من خودم برخی از این برنامه ها را به طور کامل ضبط می کردم .تلویزیون هم به بهانه های گوناگون و در اثنای برنامه های اصلی خود اقدام به پخش قطعات مشهور موسیقی کلاسیک می کرد .
در بازار موسیقی هم زمانی که بیشتر، کاست های نوار حاکم بودند و کمتر لوحهای فشرده یا همان سی دی های صوتی به چشم می خورد شرکتهای موسیقی و موسسات فرهنگی موسقی بودند که به عرضهء آثار مشهور موسیقی کلاسیک می پرداختند نظیر شرکتهای بانگ ، ایران گام ، هنر اول یا آواز جنوب ، ظریف پور ، آوای چنگ ، ساقه ، نوای همایون و چندین شرکت دیگر .
اما در حال حاضر گویا به یک دفعه جو تغییر کرده و نه در شبکه های گوناگون رادیو که تعدادشان نسبت به آن زمان خیلی بیشتر شده خبری از موسیقی کلاسیک است و نه در شبکه های مختلف تلویزیون و آنچه که بیشتر در رادیو و تلویزیون شنیده می شود انواع و اقسام موسیقی ایرانی اعم از سنتی و مدرن است .
در بازار موسیقی نیزکه هم اکنون سی دی ها و دی وی دی ها به جای کاست های نوارحاکم شده اند و می توان چندین ساعت موسیقی را در داخل یک لوح فشرده و یا رایانه شنید ، انواع موسیقی از آهنگهای پاپ خارجی و ایرانی گرفته تا موسیقی الکترونیک یافت می شود ولی پیدا کردن یک اثر موسیقی کلاسیک کاری دشوار است .
اولا: تعداد مغازه های عرضه کننده اینگونه آثار اندک هستند و آن هم نه همه یا انواع گوناگون بلکه تنها مشهورترین آثار کلاسیک را که بتوانند اطمینان حاصل کنند که به فروش خواهد رفت عرضه می کنند .
ثانیاً: تبعاً قیمت این آثار با توجه به کم بودنشان بیشتر از سایر آثار است البته گران بودن آنها علت دیگری هم دارد و آن این است که سی دی های آنها اریجینال و با کیفیت بالا هستند .
شنیدن انواع گوناگون موسیقی برای انسان لازم است از موسیقی پاپ و جاز و تند و آهسته گرفته تا موسیقی الکتروئنیک و محلی و ایرانی و سنتی و مدرن ولی این را هم نباید نادیده گرفت که هیچ کدام از انواع موسیقی از لحاظ ارزش هنری به پای موسیقی کلاسیک نمی رسد و موسیقی کلاسیک یک سر و گردن از تمامی موسیقی های دیگربالاتر است .چه کسی می تواند انکار کند که بتهوون ، موتسارت و باخ اوج و نابغه مجهان موسیقی بوده اند و چه کسی می تواند مدعی شود که الز آنها بالاتر بوده است !؟
حال چه شده که سلیقه و ذائقهء مردم به یک باره تغییر کرده و از شنیدن آثار با ارزش و سطح بالای موسیقی کلاسیک نظیر شهرزاد ریمسکی کورساکف ، دریاچه قوی چایکوفسکی ، توکاتا و فوگ باخ ، آثار زیبای موتسارت ، والسهای زیبای یوهان اشتراوس و دهها و صدها نمونه ء دیگر به سمت موسیقی های سبک اعم از آهسته و خشن گرایش پیدا کرده است ؟
به نظر می رسد که مسئولین و دست اندر کاران فرهنگی کشور در خصوص معرفی و شناساندن و حمایت از بازار موسیقی کلاسیک کار چندانی انجام نداده اند و باید بسیار بیشتر از این تلاش کنند تا کشور ما هم شاهد آهنگسازان سطح اول کلاسیک در سطح جهانی باشد .