رباله های فضاییspace garbage
ترجمه از گارگین فتائی
.
شما احتمالاً هر روز به منظوری از ماهواره استفاده می کنید . اگر شما تلویزیون تماشا می کنید ، اب و هوا را چک می کنید یا فاصله ای دور از طریق تلفن برقرا می کنید یک ماهواره در همه اینها دخیل است . ماهوارها روش ارتباط برقرار کردن ما و نیز فضای اطراف زمین را تغییر داده اند .
در 1970 دانشمند رسمی ناسا دونالد کسلر Donald Kesslerمتوجه شد که با وجود هزاران ماهواره در مدار زمین، احتمال برخورد بین دو یا چند ماهواره وجود خواهد داشت . او همچنین می دانست که بعد از چنین برخوردی صدها قطعه کوچک فلزی به جای آن دو ماهواره بزرگ در مدار اطراف زمین خواهد بود . این قطعات حتی می توانستند باعث برخوردهای بیشتر شوند تا اینکه فضای اطراف زمین پر از قطعات فلزی خواهد شد و هیچ ماهواره یا سفینه فضائی با امنیت قادر به سفر در فضا نخواهد بود .
سپس در دهم فوریه 2009 یک ماهواره ارتباطاتی عملاً با یک ماهواره دیگر برخورد کرده و حدود دوهزار قطعه از زباله های فضائی به صورت ابری از اشیاء جمع شد . پاسخ به این برخورد ، یک کنفرانس بین المللی برای بحث در مورد روشهای کاهش از تعداد چنین اشیائی در مدار زمین بود .
در سال 2007 سازمان ملل قبلاً برخی مشاوره های محسوس به آزانس های فضایی جهانی داده بود . به منظور پیش گیری از این تصادمات برای مثال کشورها نباید از ماهواره های قدیمی برای تمرینات با اهداف موشکی استفاده کنند .
در این کنفرانس، دانشمندان در مورد روشهای خلاصی از ماهواره های قدیمی و قطعات فلزی بحث کردند نظیر استفاده از ماهواره جمع کننده زباله ها که آنها را برای سوزاندن به جو زمین بیارود ولی یک چنین راه حلی ممکن است زمان بسیار طولانی را بطلبد به نحوی که زباله های فضایی برای مسافرت به فضا و اربتاط با زمین همچنان یک خطر باقی خواهند ماند
ماهواره جمع کننده زباله های فضایی
space garbage collector
