طنز های لحظه ای
گارگین فتائی
.
چندین سال است که فیلمها و سریالهای طنز در بین مردم و مخاطبین ، پرطرفدارترین و محبوب ترین فیلمها و سریالها هستند به نحوی که هر گاه فیلمی در مایه های طنز ساخته می شود تبدیل به پرفروش ترین فیلم در اکران می شود و همچنین هر وقت سریالی طنز ساخته می شود حتی کسانی هم که برنامه های تلویزیون را نگاه نمی کنند مایل به تمااشای این سریالها می گردند.
اما در مورد فیلمها و سریالهای طنز ایرانی نکاتی مد نظر است که بیان می شود.
در حقیقت این فیلمها و سریالها به خاطر اوضاع و احوال حاکم بر ایران است که مخاطب شده اند چرا که مردم ایران در طی روز پس از تحمل فشارهای کاری و مالی و بگو مگو ها و ترافیک و فحش وتوهینها و ناسزاها دوست دارند در آخر شب کمی هم بخندند . اما وقتی این شرائط وجود نداشته باشد مثلا در خارج از ایران این فیلمها وسریالها دیگر ارزش طنزگونه خود را از دست داده و بیشتر فیلمها و سریالهای ایرانی با مایه های درام مورد علاقه آنهاست.
از سوی دیگر همواره این سوال مطرح می شود که چرا این فیلمها علیرغم پرمخاطب بودنشان نتوانسته اند مثل فیلمهای کمدی کلاسیک تا مدتها باقی بمانند .
نه تنها فیلمها بلکه کلا ادبیات طنز ما در سالهای اخیر دچار نوعی انحطاط و تزلزل شده و دارد به سمت سقوط و پرتگاه می رود.
جوکها و لطیفه های ما در شبکه های اجتماعی همگی جوکهائی هستند که تنها در همان موقع باعث خنده می شوند و نه برای زمانهای طولانی و برای درک بسیاری از آنها باید از شرائط روز حاکم واقف بود مثلا آن لطیفه در باره فلان موسسه آموزشی و یا فلان سریال و فیلم است که تبعاً با گذشت زمان هم آن فیلم و موسسه از یاد می رود و هم تبلیغات آن و تبعاً همچنین است لطیفه های مربوط به آنها..
در ادبیات فارسی ، ما طنزپردازانی داشتیم که با گذشت قرنها هنوز طنزهای آنها را خوانده و لذت می بریم . همچنین است طنزهای مربوط به ادبیات کلاسیک جهانی اما چه کسی از شنیدن یک لطیفه ای که این روزها بر سر زبانهاست و یا یک فیلم و یا سریال طنز ایرانی دوست دارد حتی برای بار دوم آن را بشنود و یا تماشا کنند!؟
سریالها و فیلمهائی که اساس و بنیان همه آنها عمدتاً بر روی شوخی های لفظی و کلاً طنز لحظه ای است یعنی تنها برای یک لحظه آدم را سرگرم کرده و می خنداند و نه برای بارهای متعدد .
بسیاری از اوقات حتی آدم با دیدن بازی برخی از این بازیگران مثلاً طنز بیشتر دچار ناراحتی و عصبانیت می شود تا خنده و این نشان می دهد که اینها راه نادرستی را برای ورود به دنیای سینما انتخاب کرده اند.
کلا سینمای ما در مساله طنز نتوانسته همگام با سایر ژانزها پیش برود و بهتر است تعدادی از این بازیگزها نقش مثلاً طنز خود را عوض کرده و لااقل نقش های جدی تری بازی کنند تا هم آبروی خودشان حفظ شود و هم در کار یک نواخت خود پیشرفتی حاصل کنند.