رعایت قواعد نگارشی
گارگین فتائی
ما همیشه از خواندنآثار کهن و کلاسیک ادب فارسی لذت می بریم اما واقعیت این است که ادبیات کهن فاقد قواعد نقطه گذاری و یا آن چیزی هستند که امروزه به آن « آئین نگارش » گویند .
آئین نگارش محصول ادبیات معاصر برای بهتر شدن متن و درک راحتتر آن است .
قواعد نقطه گذاری نظیر پرانتز ، ویرگول ، گیومه ، دو نقطه و غیره حتی باعث جلوگیری از تعبیر نادرست نسبت به یک متن یا جمله می گردد .
یک نمونه معروف که احتمالاً شما هم آن را شنیده اید این جمله است
بخشش ، لازم نیست اعدامش کنید
بخشش لازم نیست ، اعدامش کنید
در این جمله با یک ویرگول و تعیین مکان آن کل معنی جمله تغییر می کند .
آئین نگارش که محصول ادبیات نوین است از ادبیات اروپا و بویژه فرانسه وارد زبان فارسی شد.
ما نیز بهتر است در نگارش خود از این قواعد استفاده کنیم چرا که ما همواره می بینیم که شعر واقعاًیی در یک وبلاگ از خود صاحب وبلاگ یا از شاعری معروف ارائه می گردد اما بدون مصرع بندی و به صورت پشت سر هم و گویی متن یا نثری ارائه شده است و یا نثری ارائه می گردد بدون هیچ گونه قواعد نگارشی نظیر گذاشتن ویرگول در جاهایی که ابهام در منتن را از بین می برد .
تبعاً هدف ما از ارائهء یک نوشته ، اندن آن نوشته توسط خواننده و تاثیر گذاری بر روی وی است و این قواعد از طریق ابهام زدایی در متن ، این تاثیر را افزایش می دهند