اسم فعل ( اسم مثدر) ها و مصدرهاGerunds and infinitives
1: یک اسم فعل Gerund ( شکل اصلی فعل + ing ) فعلی است که به عنوان اسم به کار می رود . ما غالباً از اسم فعل به عنوان فاعل جمله استفاده می کنیم
غذا پختن سرگرمی بزرگی است
Cooking is a lot of fun.
به خاطر داشته باشید که
یک اسم فعل می تواند به صورت شکل اصلی فعل + not + ingباشد و آن همیشه به صورت مفرد است ( اسم فعل + شکل مفرد سوم شخص فعل )
ورزش نکردن منجر به مشکل سلامتی می شود
Not exercising leads to health problems.
یک اسم فعل غالباً قسمتی از یک عبارت است .
وقتی که یک عبارت اسم فعلی gerund phrase فاعل جمله باشد مطمئن شوید که فعل بعدی به صورت مفرد باشد
خوردنزیاد غذاهای سرخ کرده برای سلامتی خوب نیست
Eating too many fries is unhealthy.
درست نیست بگوئیم
خوردن زیاد سرخ کرده ها برای سلامتی خوب نیستند
Nor: Eating too many fries are unhealthy.
عدم مراقبت در برابر کالریها اشتباه است
Not caring about calories is a mistake.
2: یک اسم فعل غالباً می تواند بعد از افعال معینی به عنوان مفعول فعل بیاید
من علاقه ای به خوردن هر روز فست فود ندارم
I dislike eating fast food every day.
جولیو در خوردن فست فود رعایت نمی کند
Julio considered not eating fast foods.
شما می توانید از یک ضمیر ملکیت نظیر(Anne’s, the boy’s, my, your, his, her, its, our, their)قبل از یک اسم فعل استفاده کنید
من فست فوت خوردن جولیو را دوست ندارم
I dislike Julio’s eating fast foods.
من فست فوت خوردن او را دوست ندارم
I dislike his eating fast foods.
نکته کاربردی
در زبان انگلیسی محاوره ای غیررسمی بسیاری از مردم از اسم ها یا ضمایر مفعولی به جای ضمایر ملکی قبل از اسم فعل استفاده می کنند
من دوست ندارم فست فوت خوردن جولیا را
I dislike Julio eating fast foods.
من دوست ندارم فست فوت خوردن او را
I dislike him eating fast foods.
3: مصدر (to + شکل اصلی فعل )می تواند بعد از برخی افعال بیاید
این افعال در سه گروه قرار می گیرند
فعل + مصدر
verb + infinitive
آنها امیدوارند که یک فروشگاه مکدونالد باز کنند
they hope to open a new McDonald's.
او تسلیم شدن به گوشت را انتخاب نکرد
She chose not to give up meat.
فعل + مفعول + مصدر
. verb + object + infinitive
من اصرار می کنم که در مورد آن رستوران جدید تلاش کنی
I urge you to try that new restaurant.
آن زن او را به خاطر سرخ کرده ها محکوم نکرد
She convinced him not to order fries.
فعل + مصدر
. verb + infinitive
من می خواهم در مورد آن رستوران جدید سعی خود را بکنم
I want to try that new restaurant.
یا
فعل + مفعول + مصدر
verb + object + infinative
من از او می خواهم که در باره آن نیز تلاش کند
I want her to try it too.
4: هم اسم فعل و هم مصدر می توانند بعد از برخی افعال بیایند که البته در این مورد معنی همان است
من شروع به آوردن غذای خود کردم
I started bringing my own lunch.
و یا اینکه
من شروع کردم به آوردن غذای خود
I started to bring my own lunch.
دقت کنید
موراد اندکی وجود دارد که وقتی اسم فعل یا مصدر بعد از فعل می اید معنای بسیاری متفاوتی می دهد نظیر ایستادن stop، به خاطر سپردن remember، و فراموش کردن forget
او از خوردن پیتزا ایستاد
She stopped eating pizza.
یعنی او پیتزای بیشتری نمی خورد
او برای خوردن پیتزا ایستاد
She stopped to eat pizza.
یعنی او از فعالیت دیگر به منظور خوردن پیتزا ایستاد
او ملاقات با آن زن را به خاطر آورد
He remembered meeting her.
یعنی او به خاطر آورد که قبلا در زمان گذشته با آن زن ملاقات داشته است
او به خاطر آورد که با آن زن قرار ملاقات دارد
He remembered to meet her.
یعنی اول او یک ملاقات با آن زن را ترتیب داده و بعد به یاد آورده که باید به آن ملاقات برود
من هرگز خوردن نهار در رستوران مکدونالد را فراموش نکردم
I never forgot eating lunch at McDonald’s.
یعنی من مکدونالد خوردم و این تجربه را فراموش نمی کنم
من هرگز فراموش نکردم که نهار بخورم
I never forgot to eat lunch.
یعنی من همیشه نهار خوردم
5: اسم فعل تنها صورت فعلی است که می تواند بعد از یک حرف اضافه بیاید
یک مفاله در باره فهرست کالریها بخوان
read an article about counting calories.
بعد از تعدادی از ترکیبات به صورت " افعال مشترک common verb + حرف اضافه prepositionو صفت + حرف اضافه "باید اسم فعل بیاید و نه مصدر
من به خوردن فست فوت علاقه ای ندارم
I don't approve of eating fast food.
ما بسیار مشتاقیم که نوع متفاوتی از غذا را امتحان کنیم
We’re very interested in trying different types of food.
دقت کنید
برای اینکه بتواند بخشی از یک مصدر یا حرف اضافه باشد بعد از حرف اضافه toاز اسم فعل استفاده کنید نه از مصدر
من پیش بینی می کنم که شام را با شما خواهم خورد
We look forward to having dinner with you.
درست نیست بگوئیم
Nor: We look forward tohave dinner with you.
6: مصدر غالباً بعد از موارد زیر می آید
الف: یک صفت
تعدادی از این صفتها احساسات یا تمایلات درمورد عملی در آن مصدر را بیان می کنند
آنها مشتاق به امتحان تاکوی تازه بودند
They were eager to try the new taco.
او خوش حال بود که شنید کالری آن پائین است
She was glad to hear that it was low in calories.
ما آماده خوردن چیز متفاوتی هستیم
We're ready to have something different.
ب : یک قید
برای خوردن ، خیلی زود است
It's too soon to eat.
اینجا رستورانی برای ماندن هست
The restaurant is here to stay.
ج: عبارت های خاص
certain nouns
وقت استراحت است
It's time to take a break.
من حق خوردن آنچه را که می خواهم دارم
I have the right to eat what I want.
آنها تصمیم به کاهش وزن گرفتند
They made a decision to lose weight.
قیمت آن بالاست
It's a high price to pay.
او برای بیرون ماندن اجازه گرفته است
He has permission to stay out late.
7: برای بیان هدف و مقصود یک عمل از مصدر استفاده می شود
دوگ Dougفست فوت را به منظور صرفه جوئی وقت می خورد
Doug eats fast food to save time.
8: شما می توانید از هر دو برای ساختن اظهارت عمومی استفاده کنید
اسم فعل به عنوان فاعل
پختن غذا سرگرمی است
Cooking is fun.
وی یا
It + مصدر
It’s fun to cook.